IJsland- ltima Thule 7 tm 14 mei 2016

IJsland - Ultima Thule, 7 tm 14 mei 2016
7 mei 2016
De treinreis verloopt redelijk goed, de vlucht helemaal goed. Aanvliegen op IJsland lijkt een beetje op landen op de maan (denk ik). Een kaal landschap met zwarte (vulkanische ) heuvels. Een schraal land. Hier en daar een dorpje of stadje en aan de horizon bergen met sneeuw op de toppen. Prachtig. Na aankomst ontmoet tik de groep en de reisleider en de kok. We rijden in ongeveer 1,5 uur naar onze 1e accommodatie in Vatnsholt. Onderweg eerst naar de kust, de kliffen bij Reykjanesviti. Heel spectaculair. Als dat iets zegt over de rest van deze week.... We vervolgen onze weg naar de geothermische bronnen van Gunnahvert. De eerste geisers van deze week. Wat een kracht komt hier bij kijken! En een geur! Rotte eieren lucht. Geweldig fenomeen. We eten heerlijk en de zonsondergang duurt heeeel lang en verandert constant. Het is echt adembenemend. Rond 10.30 gaat de zon pas onder. En tot die tijd zie we de meest verschillende kleuren en zelfs een stukje regenboog.
8 mei 2016
Vandaag staat er een wandeling op het programma. We rijden eerst naar Hveragerdi, aan de zuidkant van het Hengil-gebergte. Een fantastische wandeling tussen geisers, vulkanisch gesteente, over kleine sneeuwvelden, over beekjes. Ik ben zelfs letterlijk door het ijs gezakt; er was een ijslaagje over het beekje (met de nadruk op was). Het was de vraag wanneer het ijslaagje het niet meer zou houden. Nou, dat was dus toen ik er op stapte! Nat voetje. Het venijn van deze tocht zit in de staart. Een hellinkje met een ketting, een steil stuk met sneeuw. En Op 3/4 van de tocht is een thermisch bad (riviertje) , een plek waar twee rivieren bij elkaar komen (warm en koud) en daar hebben we lekker gebaddderd. Dat was verdiend! Terug naar het busje en naar het zwembad. Moet je gedaan hebben blijkbaar, en dit is de enige kans.

9 mei
Vandaag iets vroeger van huis. Eerst naar de lavagrotten van Raufarholshellir. Deze lavagrot is ontstaan doordat bij een vulkaanuitbarsting de buitenste laag lava gestold is, terwijl de onderste nog stroomt. Die onderste stroom heeft stalagnieten- of tieten gevormd. Mooi. Vervolgens verder voor een wandeling over de oude wandelpaden van Reykjavegur. De wandeling gaat door vulkanisch landschap. Ik waan me nog steeds op de maan. Het landschap is vulkanisch, dus grijs, veel grijs. Maar ook geweldig mooi en indrukwekkend en uitgestrekt. Een groot deel van de wandeling gaat over een soort mos. Het voelt aan alsof je over een veld van schuimrubber loopt. Het zakt in en komt meteen weer omhoog. Het weer is trouwens al twee dagen helemaal geweldig. Zon en een graad of tien. Heldere blauwe lucht, lekker picknicken uit de wind. Ja, het is echt een straf! Vandaag konden we op een gegeven moment op 125 km afstand een vulkaan zien. Ongelofelijk. Ons logeeradres, dat we morgen weer verlaten, is een groepsaccommodatie waar we meerpersoonskamers delen. Helemaal in de middle of nowhere. Komende nacht hebben we een kans van 6 op 9 dat we noorderlicht kunnen zien. Dus de wekker zetten. Om 00.15 uur gaat de eerste wekker en ik zet mijn eigen wekker uit; ik vertrouw erop dat we wel gewekt worden als er iets te zien is. Goede keus. Er was niets te zien.

Dinsdag 10 mei
Vandaag een dagje de toerist uithangen. Drie watervallen, achtereenvolgens de Uridafoss, Seljalandfoss en de Skogarfoss. De Uridafoss is een waterval, nou meer een stroomversnelling. De Seljalandfoss is gigantisch groot en je kunt er achter langs lopen, heel spectaculair. Hier zijn we ook niet de enigen, bussen vol toeristen. Maar dat mag de pret niet drukken. Bij de Skogarfoss kunnen we met een trap(:-( naar de bovenkant van de waterval. Killing voor de knieën. Maar wel erg mooi. We vervolgen onze weg naar de grootste gletsjer van Europa, Gletsjer Solheimajökull. Door de as en lava is het ijs helemaal grijs geworden, heel bijzonder. Alleen als het sneeuwt komt er weer een laagje wit op. Vervolgens naar het meest zuidelijke punt van IJsland, de rots van Dyrholey. Wederom een spectaculair beeld. De zee, een lavastrand en op de achtergrond bergen met sneeuwtoppen. Best lekker een dagje de toerist uithangen!! We komen aan bij de nieuwe overnachtingsplek, nu enigszins in de bewoonde wereld. Kleine cottages met twee 2-persoonskamers.
Woensdag 11 mei
Vandaag met de ferry naar het eiland Heimaey , een van de Westman eilanden. Waarom heten ze zo? Daar zijn natuurlijk weer meerdere verklaringen voor. Beiden hebben te maken met de Ierse voorvaderen die hier verbleven. Die kwamen, gezien vanuit de Noormannen, van het westen. Maar dat even terzijde. Dit eiland is in 1973 geconfronteerd met een vulkaanuitbarsting. Die heeft zo'n 400 huizen bedolven onder de as. Voor die tijd was het een tamelijk groen eiland, nu is het helemaal grijs. We wandelen vandaag via een Lavaveld, waaronder dus nog huizen staan richting de vulkaan de Eldfell. Een leuke klim, vooral lastig door de fikse wind die er staat. Boven op de kraterrand staan, die overigens nog maar half intact is door de uitbarsting. Na de afdaling naar het museum, helemaal gewijd aan de eruptie. Indrukwekkend om film en foto's te zien. De evacuatie, het uitgraven van de woningen. Ook het feit dat de uitbarsting ongeveer zes maanden heeft geduurd is enorm. We wandelen naar een koffieplekje en daarna ga ik nog naar het aquarium. Een indrukwekkend aantal vissen, vogels en andere zeedieren. En natuurlijk de papagaaiduiker , het symbool van deze eilanden. Vervolgens nog een bekske koffie en een lekker wijntje. Om 18.30 weer naar de ferry en naar huis.

Donderdag 12 mei
Het regent!!! Dat hebben we nog niet gezien deze week. Helaas ook wandelen ( ik bedoel dat het helaas regent). We rijden eerst via een prachtige rit, die door de regen iets minder mooi is, naar Vik, waar we een overheerlijk bekske koffie drinken. Door de regen en mist is het wat minder spectaculair. Door naar Thakgil, gelegen aan de voet van de Myrdalsjökull voor de laatste wandeling. Het miezert nog steeds, maar 't valt wel mee. Een prachtig dal. Ons pad eerst door een dal, over riviertjes, ijs en sneeuw, maar vooral lavavelden. Uiteindelijke doel is eerst een gletsjer, waar ik de laatste kilometer voor de klimmers over laat. Vervolgens nog naar een waterval, van waaruit we weer de berg over zouden gaan richting startplaats. Maar die doorgang blijkt onlangs ingestort. Dus dezelfde weg teug. Geweldige dag!!
Vrijdag 13 mei.
Vandaag doen we de ‘gouden driehoek', oftewel weer een dagje toerist uithangen. Eerst naar Gulfoss, de gouden waterval. Heel indrukwekkend, mede omdat je er heel erg kort bij kunt komen. Vervolgens naar Geysir, de naamgever van alle geisers. Hij 'spuit' elke paar minuten, maar niet op vaste tijden. Heel spectaculair, dit natuurgeweld. Tot slot naar het slenkdal van Thingvellir. Hier zie je een breuklijn met aan de ene kant het (geologische) eur-azische, en aan de andere kant het noord-amerikaanse gedeelte. Je ziet hier echt de scheur in de aarde.
We rijden vervolgens naar Reykjavik waar we vanavond nog een slotdiner hebben. Morgenvroeg om 04.00 uur op. Tot thuis!!