Java, Bali en Lombok 4 tm 21 oktober 2012

Vulkanen, rijstvelden en een azuurblauwe zee.

Jogjakarta, 7 oktober. Na een frisse regenbui zit ik even in een slecht internetcafe (niet werkende muis, missende toetsen te tikken. Het is hier prima, eten goed, temperatuur rond dertig graden schat ik. Maar eerst even terug naar

Donderdag 4 oktober 2012. Amsterdam - Jakarta
De heenreis startte om zes uur bij de NS, vlekkeloos, en vervolgens gaat alles op schema. Op Schiphol ontmoet ik bij toeval een paar medereizigers. Gezellig. In Dubai maken we een tussenstop om te tanken en personeel te vervangen. Uurtje tijd om eruit en erin te gaan. In Jakarta moeten we een loketje of drie af voor een visum (kopen, afstempelen en controleren) en vervolgens drie uur wachten om door te vliegen naar Jogjakarta, waar we op aankomen op

Vrijdag 5 oktober 2012. Jakarta - Jogjakarta
Rond 14.00 uur zitten we in de bus naar het hotel onder leiding van Aton(io) alias stickman. Hij loopt met een stok; heeft op 3-jarige leeftijd polio gehad, en loopt nu dus met één been en één stok. Chauffeur heet click met co-piloot wiens naam ik kwijt ben. Van nu af aan ben ik ook een tijdje miljonair. Ik heb 2,5 miljoen gepind. Dat is zo'n 200 euro. Jaja ,en dat gewoon met mijn europasje. 't is fantastisch! Rond half vijf gedoucht en met twee groepsleden Ingrid en Jolanda een stukje gewandeld door een heel drukke straat zonder trottoirs en veel brommers. , Terrasje gepikt. Het eerst pilsje was herlijk. Vervolgens een restaurantje gepikt en heel vermoeid weer richting hotel. Om half negen zal mijn kamergenote aankomen, dus ik probeer wakker te blijven. Dat lukt niet, zelfs niet met de Millennium trilogie. Ik dommel in en rond half tien komt ze binnen. We kletsen nog even en rond elf uur slapen we allebei. Ik als een blok tot zes uur 's morgens. Heerlijk. Heel bijzonder voor mij; de eerste nacht komt er meestal niets van slapen.

Zaterdag 6 oktober. Jogjakarta
Om zes uur wakker en nog lekker een uurtje pitten. Ik val weer in slaap tot de wekker om zeven uur. Beetje duf, maar verder fit na het ontbijt om 08.00 vertrek voor een city trip door Jogjakarta. Heel erg leuk, en een stuk veiliger dan te voet of zo. We bezoeken het waterpaleis (Taman Sari) één van de paleizen van de sultan en zijn concubines. Vervolgens naar de Kraton, het paleis van de sultan, waar we een rondleiding krijgen van een 84 jarige gids die (nog) Nederlands spreekt. Weliswaar hangt zijn verhaal samen van de (heel-oud) Hollandse spreekwoorden en gezegdes en cryptogrammen. Hij leidt ons door een tentoonstelling over de vorige sultan, wiens lijfwacht hij is geweest. Hij was lijfwacht toen Juliana in 1972 op bezoek was. Zij heeft gestudeerd met de sultan. Mooi verhaal. Kun je mee thuiskomen, lijkt me. Hierna weer eerder langs resp. een poppen/maker, een zilverfabriekje en een batikfabriek. Een beetje toeristisch, maar wel interessant. Mijn ringen zijn weer brandschoon gepolijst en natuurlijk is er wat aan mijn vingers blijven hangen. De druk is eraf: het eerste souvenir is gekocht. Na de late lunch terug naar het hotel waar ik even een duik neem in het zwembad. Niet echt prettig als de overige islamitische vrouwen geheel bedekt en de mannen enigszins nieuwsgierig naar je kijken. Daarna lekker op het terras met een kopje oploskoffie. NIEKS MIES MIT.
Gezamenlijk gegeten en naar bed. Als we het licht uit doen, horen we een geluid. In eerste instantie verdenken we elkaar, maar als we dan allebei zeggen: hoor jij ook iets? is het duidelijk: we hebben een bezoeker. Na een keer of vijf met het licht knipperen (licht aan, geen geluid / licht uit, wel geluid) gaan we op zoek. Er blijken twee gekko's achter de bedplank te leven, die het geluid maken. We kunnen nu rustig slapen.

Zondag 7 oktober 2012. Borubudur
Vandaag eerst naar de Borubudur ,DE attractie, het 7e of 8e wereldwonder. Wederom een goede gids en een leuke rondleiding. Vervolgens hebben we voldoende tijd om zelf rond te lopen. Een heel indrukwekkend bouwwerk. Maar wel heel erg druk. Er is op datzelfde moment een bijeenkomst van de landelijke karate-bond, dus het wemelt van de karate-kids. Terug naar de bus word je speciaal door een hele overdekte markt geleid, waar je vooral niet ergens naar moet kijken, want hier is kijken bijna kopen. Je komt er niet meer vanaf. Maar al met al, wel heel erg de moeite waard. Vervolgens gaan we naar Candirejo een agrarisch dorpje dat als een coöperatie samenwerkt, een soort boerenbond. Mooie omgeving, wederom een heel interessante rondrit, ondanks dat het wel toeristisch is met een paardenkoetsje. Maar ja, ik ben natuurlijk ook toerist! We bezoeken een veld met diverse planten, cassave, mango, mais, peper, en nog meer, vervolgens hebben we lunch en kunnen we meespelen in een gamalan orkest. Ik heb nu een aanbieding liggen van het orkest; ik kon zo instappen. Helaas hebben ze ook op vrijdag repetitie. Dat gaat ‘m dus niet worden. Vervolgens nog naar een kroepoek maker (kroepoek wordt gemaakt van cassave). Erg leuk. Met de paardentaxi weer terug naar de bus en weer naar Jogjakarta, waar ik nu dus lekker zit te tikken. Zoals jullie wellicht merken doet de shift-toets het niet. excuses daarvoor ;=)

Maandag 8 oktober 2012. Prambanan
Een PC met muis en werkend toetsenbord. Jeeeeh. Om 07.00 vertrek naar Prambanan tempel. Het grootste hindoeïstisch tempelcomplex in Java. Borobudur is boeddhistisch, by the way. Zestien tempels zijn gerenoveerd en te bezichtigen. Heel erg indrukwekkend en misschien nog wel mooier dan de Borobudur. Mooi, en heel rustig. Geen karate-kids vandaag. Nog een klein museum en dan is het weer tijd om door te gaan via Solo naar een soort wegrestaurant voor een overheerlijke lunch. Met mini busjes worden we naar de Sukah tempel gebracht. Eén toeristenbus en één Indonesisch busje. Dit laatste betekent dat je dwars op de bank moet gaan zitten en dat de deur niet dicht kan. Ach ja, de chauffeur rijdt verder heel goed en we komen veilig aan. Een heel leuk ritje. Overigens is de tempel ook mooi. Het schijnt een erotisch getinte tempel te zijn, maar dat heb ik een beetje gemist. Behalve dat er een mythe loopt dat een jonge vrouw ergens overheen moet springen om te testen of ze nog maagd is. Vaag verhaal. De tempel ligt op 900 meter boven zee-niveau De wandeling die we gaan doen gaat tot 1100 meter. Lijkt niet zo zwaar, ware het niet dat we eerst 500 meter naar beneden zijn gegaan. Heel erg zwaar..... maar toch gehaald. Steile hellingen omhoog en omlaag dus. Ongeveer drie uur lang. Maar wel in een prachtige omgeving met onderweg nog een watervalletje. Ons hotel ligt in een dorpje waar weinig toeristen komen, dus we eten in het hotel. Jullie zullen wel in de gaten hebben dat het eten hier voor mij echt afzien is...... Het douchen was wel een uitdaging hier. Wel water uit de kraan,maar niet uit de douchekop. Dus een traditionele douche (bakje water over hoofd) genomen. Een beetje behelpen, maar ach. Op tijd naar bed.

Dinsdag 9 oktober 2012. Jogjakarta - Malang
Vandaag een reisdag naar Malang. 's ochtends even over een marktje gelopen en een stop gemaakt bij een rijstveld waar net geoogst wordt. Hard werken daar. De lunch is in een soort AC restaurant. Als ze appelmoes zouden serveren zou er zeker een rode kers op zitten. Overigens wel lekker. De rit naar Malang is lang, maar wel ontzettend mooi. Meters hoge bamboe, kokospalmen, bananenbomen, rijstvelden en daar kronkel je doorheen. Hele erg groen allemaal. Goeie chauffeur trouwens. Vrachtauto’s in alle maten vervoeren alle soorten van oogst over de weg. De fietstaxi’s zijn hier vervangen door bromtaxi's/ Niet zo vreemd, met al die heuvels.
Another story (volgens Anton): de benzine hier is spotgoedkoop. ...... minder dan Eur 0,40 per liter! Hoe is het mogelijk? Nou, dat zit zo . De regering is jaren geleden begonnen met het subsidiëren van de olie=-verwerking om de economie te stimuleren. En dat heeft tot gevolg gehad dat de prijzen heel laag waren. Toen er een voorstel tot prijsverhoging werd gedaan naar eur 0,50 ontstonden en rellen, ongeregeldheden en zelfs enkele dodelijke ongevallen. Voorstel werd afgewezen.
Iedereen verspilt dus heel veel benzine. En boodschap op afstand van 100 meter gebeurt met de brommer.
's Avonds wordt het nog een hele uitdaging een restaurant te vinden. Maar uiteindelijk vinden we een tamelijk authentiek veilig restaurant waar we heerlijk eten.

Woensdag 10 oktober 2012. Malang - Bromo
Vandaag eerst even in Malang naar Toko Oenoe een plaats met een Nederlandse herkomst. Weet niet welke. Als we Malang uitrijden, komen we nog in botsing met een brommer (niet onze fout). Snel opgelost. Daarna richting Bromo vulkaan. Helaas heeft de vulkaan vorige week status 2 gekregen, dat betekent dus dat we de krater niet kunnen beklimmen. Jammer. We lopen dus buiten de krater. Eerst ongeveer en uur achterop een jeep door de heuvels. Geweldige rit. Beetje gezandstraald, maar dat boeit niet. Mooi uitzicht, lekker weer. Daarna een bekske thee met een cakeje en te voet verder. Omlaag op een soort van asfalt weg met de nodige ongelijkheden. Daarna een stuk over het lava zand, los en minder los. Pittige wandeling, maar wel heel bijzonder landschap. De jeeps volgen ons en rond 1.00 verzorgen ze een afhaal lunch voor ons. Rijst, groente, vlees. Pittig ei. Daarna nog een uurtje door het zand tot de voet van de Bromo. Met zijn zessen lopen we nog een anderhalf uurtje door naar het hotel. Prachtige wandeling met wederom en pittige klim naar het hotel. Hotel met prachtig uitzicht over de Bromo. 's Avonds live muziek bij het hotel. De man weet volgens mij niet wat ie zingt in het Engels. Verder wel gezellig hoor. Oh ja, de douche was overheerlijk; Er zat zand op plekken........
En het pilske was heerlijk en ook heel erg verdiend.

Donderdag 11 oktober 2012. Bromo - Kalibaru
Dit is de eerste dag dat we niet gewerkt worden door de imam van de dichtstbijzijnde moskee (meervoud). En net vandaag kiezen we ervoor om om 03.45 op te staan om de zonsopgang over de Bromo te bezichtigen. Maar ook heel erg de moeite waard, ook al is het weer een hele klim. Eerst 700 meter steil omhoog, dan nog 220 trappen. Maar dan heb je ook wat. Veel te veel foto's gemaakt. Je kijkt van hieruit boven in de krater van de Bromo, heel apart. Daarna ontbijten en tot de lunch in de bus. Na de lunch weer de bus in naar ons volgende hotel een echt resort met zwembad. Luxe! Tussendoor kennisgemaakt met een Engelspratende GEA (geldautomaat). Hel interessant.
Voordat we bij het hotel aankomen, gaan we eerst een ander hotel bezoeken, dat een soort plantage in de achtertuin heeft. Cacao, koffie, nootmuskaat, kruidnagel, kokosnoot rubber etc etc. Allemaal op een paar hectare. Geweldig interessant, goede rondleiding.
Daarna alleen nog maar relaxen.

Vrijdag 12 oktober 2012. Kalibaru- Ketapang
Vandaag uitslapen en om 12.00 uur vertrek naar Ketapang. Wederom een luxe hotel. Onderweg nog geproefd van de Doerian, een stinkend soort fruit, maar wel te eten (als je ervan houdt). De namiddag lekker geluierd.

Zaterdag 13 oktober 2012. Ketapang - Lovina
Om half negen vertrek naar Bali met de veerboot die daar een klein uurtje overdoet. Vanuit de veerboot door naar Lovina, onze volgende overnachtingsplek. Daar hebben we vandaag wat rondgelummeld. Morgen snorkelen en zwemmen denk ik. Op de planning stond vandaag een beklimming van de Ijen-vulkaan, maar ook daar kunnen we niet naartoe ivm de veiligheid. Vandaar dat we in Lovina lekker gaan relaxen.
In Lovina naar het Internetcafé om het verslagje online te zetten. De terugweg vanuit het internetcafé was enigszins een uitdaging; de duisternis was inmiddels ingevallen. Maar daar had ik wel rekening mee gehouden (zaklamp). Maar dan heb je nog een trottoir met elke 20 meter een put, al dan niet met een (gebroken) putdeksel. Levensgevaarlijk als je het niet in de gaten hebt. De overkant van de weg blijkt een stuk beter. Toch overleefd.
Oh ja in elk (islamitisch) hotel staat op het plafond van elke hotelkamer een pijl, al dan niet met het woord "kiblat". In eerste instantie dacht ik dat dat de nooduitgang was, maar dat was heel onlogisch; de pijl wijst nml bijna nooit naar een uitgang. Het blijkt de richting van Mekka te zijn (in dit geval het westen).

Zondag 14 oktober 2012. Lovina
's Ochtends gesnorkeld. Een leuke tocht van ongeveer twee uur. De rest van de dag weer bij het zwembad gelegen en gerelaxed.

Maandag 15 oktober 2012. Lovina - Ubud
Vandaag gaan we richting Ubud. Onderweg bezoeken we achtereenvolgens een Hindoe-tempelcomplex en een botanische tuin. De tempel is gelegen aan een meertje. Prachtig. Mooie plek. De botanische tuin is gigantisch groot. Helaas is de orchidee-tuin een heel eind uitgebloeid, en bevat de cactus-tuin niet veel bijzonders. Maar het park is heel mooi met gigantisch hoge bomen. We lunchen weer met een fantastisch uitzicht en daarna nog een uurtje bussen. We worden gedropt voor een wandeling door de rijstvelden naar ons hotel in Ubud. Binnen vijf minuten zijn er al enkele mensen IN het rijstveld beland (één met camera). Er staat water in een rijstveld....... De rijstvelden liggen op verschillende niveaus dus het is een beetje klauteren en klimmen. Af en toe een bruggetje. De irritatie loopt een beetje op als de voorhoede (aangevoerd door Anton) iets te veel voorsprong krijgt. Ik zou zeggen; zit niet te zeuren. JE wordt er immers uitgelopen door een kleine Indonesiër op één slipper en één stok!!! en wij zijn allemaal op onze bergschoenen! Maar ach, de eerste week is voorbij en dan begint de groep een beetje te veranderen. Mensen worden moe, er vormen zich groepen (niet erg). Zo ook gisteravond. Er had zich een groep van 7/8 personen neergezet bij het zwembad om te eten. Blijkbaar hadden ze ook gereserveerd). Vervolgens wilden twee anderen erbij komen zitten, zoals elke avond, en dat werd niet echt gewaardeerd. Zij bleven echter lekker zitten (had ik niet gedaan). Vervolgens kwamen wij er ook nog met z'n tweeën bij zitten, nietsvermoedend natuurlijk. En toen was de spanning wel een beetje te merken (achteraf gezien). Gelukkig zijn we een paar dagen verlost van de groep.
Oh ja, de wandeling verloopt verder prima. Het laatste stuk is de toeristische route, dus verhard. Makkie dus. Kortom een prachtige tocht. Volgende wandeling wel even de stok meenemen. Dat loopt iets relaxter.

Dinsdag 16 oktober 2012. Ubud
Vandaag eigenlijk niets gedaan. Nou niets? Geshopped!! Koffie gedronken, naar de Monkey Forest (de naam zegt genoeg). Heel veel apen natuurlijk, die gevoerd worden en heel vrij zijn> Daarna geshopped en geluncht. Heel gezellig samen met mijn roommate Annemarie. Nog steeds geen ruzie gehad.

Woensdag 17 oktober 2012. Ubud
Vanochtend een fietstocht gedaan. En dat betekent in dit geval: op een fiets zitten en remmen. Want het gaat helemaal bergaf. Prachtige omgeving met een paar tussenstops. Eerst bij een dorpje, vervolgens een korte wandeling door een rijstveld voor de liefhebbers en een houtbewerker bezocht. Goede trip, mooi om te doen.

De groepsdynamiek ontwikkelt zich verder; het lijkt af en toe een groep pubers, terwijl het toch veelal 55-plussers zijn.
De namiddag lekker geluierd.

Donderdag 18 oktober. Ubud - Senggigi
Vandaag met de fast-ferry naar Lombok. Onderweg zien we dolfijnen zwemmen. Mooi! Eerst een uurtje met de bus naar de kust. Dan een uur op de boot en nog drie uur naar het hotel. We verkennen het dorpje. Niet veel te beleven, het seizoen is duidelijk een heel eind voorbij. Het hotel ligt tegen een berg en onze kamer ligt heel hoog. Maar dan heb je ook wat: zeezicht. Helaas geen lift (die kennen ze hier volgens mij helemaal niet). Een groot terras en een Bintang in de koelkast.

Vrijdag 19 oktober 2012. Senggigi
Vandaag weer een fietstocht, en nu een echte; hierbij is het wel trappen geblazen. Helaas voor mij wordt deze fietstocht vroeg afgebroken; Ik duikel van mijn fiets op en bezeer mijn scheenbeen aan een trapper. We bevinden ons op dat moment in een klein dorpje; er wordt meteen jodium geregeld en de wond wordt een beetje verzorgd. Ik vervolg de trip in de bezemwagen, maar de snee in mijn been lijkt toch wat te diep. Op naar het ziekenhuis, waar de rest van de groep al op ons staat te wachten; zij wisten de weg wel). Daar wordt e.e.a. goed schoongemaakt wordt, maar waar ze niet kunnen hechten. Dus naar een "echt' ziekenhuis, waar er vier hechtingen worden geplaatst. Kosten ongeveer dertig euro. Ik sluit weer aan bij de groep bij een Hindoeïstisch waterpaleis en vervolgens gaan we lunchen bij een weeshuis, waar een stel studenten stage lopen, waaronder een Sevenumse en een Baarlose studente. Bij terugkomst hebben we nog wat tijd om te relaxen. Lombok is duidelijk een stuk minder toeristisch, en een heleboel minder brommers. We zitten in Senggigi, en dat zou de drukste stad van het eiland moeten zijn. Is niet te merken. Oh ja vanavond vieren we Aad zijn verjaardag met een taart en het Indonesische "lang zal ze leven".

Zaterdag 20 oktober 2012. Senggigi - Tetabatu
Vandaag het binnenland in, met onderweg een paar stops. Een waterpaleis, een fair-trade pottenbakkerij in Masbagik, een Sasak weef-gemeenschap met een te lange rondleiding en een overbodige bamboe- verwerker. In onze overnachtingsplek Tetabatu is niets te beleven, maar ik vind het wel een leuke plek.

Zondag 21 oktober 2012. Tetabatu – Gili Meno
Vandaag staat een wandeling op het programma, waar ik niet aan mee kan doen. We lunchen bij Mc Donalds en gaan richting de kust om het bootje te nemen naar Gili Meno. Mijn been mag niet nat worden dus ik word aan land gedragen door een sterke "Bootsjunge". De rest van mijn verblijf vindt plaats op een soort van bounty-eiland zonder motorisch vervoer. 2,5 kilometer doorsnee. In 1,5 uur loop je er helemaal omheen. Ik zal jullie niet vermoeien met deze zware dagen, maar in het kort komt het neer op: luieren, lezen, eten, drinken, massage, slapen. .... Oh ja, en nog even naar de kliniek voor controle.