Noord-India 12 oktober tm 2 november 2008

Noord India
prachtige exotische rijkdom
12 oktober tm 2 november 2008
In India EVERYTHING is possible
Zondag 12 oktober 2008. Amsterdam - New Delhi
Na een voorspoedige reis (uur vertraging op Schiphol, maar toch de vlucht vanuit London gehaald. Terwijl ik zit te wachten ontmoet ik al de andere alleenreizende vrouw, Caroline. Leuk om alvast kennis te maken. In de loop van de reis blijven er steeds minder (witte) negertjes over, en tegen de tijd dat we in Delhi arriveren, hebben we de rest van de groep ook ontmoet, in totaal 10 personen. In Delhi wacht onze reisleider Frank ons op. Het is nu ongeveer 06.00 uur op

Maandag 13 oktober 2008. New Delhi
Na geldzaken en water geregeld te hebben, gaan we naar het hotel. Ik heb een mooie suite, compleet met loungegedeelte. Na het Indiaas ontbijt vertrekken we voor een rondtoer door Delhi. We zien achtereenvolgens. Oud-Delhi, waar we door de kleine winkelstraatjes dwalen, De Jama Masjid Moskee met een prachtig uitzicht op het Rode Fort, de Raj Ghat, de plek waar Mahatmar Ghandi is begraven en waar nu een Eternal Flame staat. Vervolgens naar een Sikh-tempel, dezelfde die ik vorig jaar gezien heb. De Indian Gate (een soort Arc de Triomph) een gedenkplek voor gevallenen in de oorlog. Na een glimp opgevangen te hebben van de residentie van de president, bezichtigen we een Hindu Tempel (de eerste deze reis). Tussendoor nog heerlijk geluncht. Oh ja, en op verzoek van de gids, die hiervoor (in dit geval geen) provisie ontvangt brengen we een bezoek aan een tapijt / pashmina / kunst / souvenir winkel: een mooie winkel met ongeveer 10 personen personeel die iets TE behulpzaam zijn. Geen provisie voor de gids dus, die hierdoor iets ontstemd lijkt. Na een gezamenlijke maaltijd en een terrasje (stoepje voor het hotel) rond 21.30 naar bed. Een vermoeiende dag(en), maar heel indrukwekkend.

Dinsdag 14 oktober 2008. New Delhi - Amber - Jaipur
Na het ontbijt gaan we op weg naar Jaipur. Een gekkenhuis om uit de stad te komen. Ongelofelijk. 5 rijen voertuigen op een 3-baans weg. En met voertuigen bedoel ik alles wat zich niet op menselijke benen voortbeweegt: fietsen, brommers, motoren, tuktuk, riksja, auto, vrachtauto's, koeien, ....etcetc. Ritsen gebeurt aan alle kanten, en dat onder onophoudelijk getoeter. Ook wordt hier het verschil tussen rijk en arm ook heel schrijnend duidelijk. Hoge glazen gebouwen liggen pal langs de grootse krottenwijken, opgetrokken uit golfplaten en stukken stof. Heel erg. Een korte stop bij een toeristisch restaurant, heel commercieel. Maar ach, ze hebben koffie (Nescafé). We reizen dan door naar Amber Fort. Helaas vandaag geen olifant beschikbaar, dus we lopen naar boven. Prachtig paleiscomplex met een doolhof aan gangen. Een prachtige spiegeltjeszaal, en DE mogelijkheid om als Europeaan door te breken als fotomodel in India. We worden door heel veel mensen op de foto gezet (natuurlijk met Indiase mensen). Het wordt op een gegeven moment zelfs een beetje vervelend. Vanuit het fort door naar de Monkey-temple, net voor Jaipur. Ja, je begrijpt wel waarom: er zitten nogal wat apen rond. Helemaal boven in het complex is een tempeltje waar we nog veel geluk toegewenst krijgen van een monnik en tevens een toelichting over het Hindoeïsme. Het geluk is in de vorm van een koordje geel /rood garen. Door ongetrouwde vrouwen rechts gedragen, door getrouwde links (handige jongens, die Indiërs. Kunnen ze in een oogopslag zien....). Mannen dragen het koordje altijd rechts, dus voor vrouwen blijft het gokken. Aansluitend nog een " overhoring;" over alle Hindoegoden, waarvoor ik een onvoldoende heb gehaald. Ook hier weer een offer en veel geluk. Vervolgens naar ons hotel, dat een groot koloniaals huis blijkt te zijn. Je waant je 100 jaar terug in de tijd. Je mist nog de Engelse Adel die hier met hoge hoed en lange jurk in de tuin zit op de smeedijzeren stoeltjes. Daarnaast ook nog luxe kamers. Nieks mies miet.
Na opgefrist te hebben gezamenlijk eten, een buffet in de tuin, volle maan, vuurwerk, heerlijk. Dit voelt echt heel erg als vakantie, maar ook heel erg koloniaal Indiaas. Rond 23.00 uur naar bed.

Woensdag 15 oktober. Jaipur
Vandaag een vrije dag in Jaipur, de roze stad.
Samen met Caroline naar het City Palace, waar we een audio-rondleiding doen. Erg mooi, prachtige gewaden, wapens en gebouwen. Daar zijn we tot 12.00 uur wel zoet mee, waarna we door de straatjes dwalen richting bazaar, de shopping-experience van Jaipur. We komen eerst door de niet-toeristische winkelstraatjes, waar de varkens het huisvuil doorwroeten, de riolering niet echt up-to-date is(vreselijke lucht, maar wel heel erg indrukwekkend om ook dit te zien. Aangezien we niet echt op zoek zijn naar men's wear en bangles (armbanden) kunnen ze aan ons niets verdienen. In de toeristische Bazaar heeft elk product zijn eigen hoek; als je een brommer wilt kopen, wordt je automatisch geconfronteerd met ALLE brommer (onderdelen) handelaar in Jaipur, een hele straat vol. Hoe je de beste kunt vinden, is mij een raadsel, maar ik kan ook geen Indiaas lezen en ik heb geen verstand van brommers. Als we shop -moe zij besluiten we nog naar Nawa Mahal (Paleis der Winden) te gaan. En dan worden we pas echt geconfronteerd met agressieve verkooptechnieken. Ik heb hier mijn assertiviteit goed kunnen testen (nee zeggen). Desalniettemin bijna een halsketting gekocht. Omdat hij niet korter gemaakt kon worden, is het niet doorgegaan. Wel nog een rok gekocht. Het weer is hier nml goed, dat had ik volgens mij nog niet gezegd. Volgens mijn tussen 25 en 30 graden, ik weet het niet exact. Tussendoor nog vastgeklampt door een in eerste instantie behulpzame Indiër, die ons op mijn verzoek naar een koffieshopje brengt. Hij heeft echter ook nog een of ander liefdadigheidswerk waar hij ons naartoe wil loodsen. Met welk doel is ons niet duidelijk geworden. We zijn hem (ECHT) kwijt geraakt in de drukte van Jaipur. We hebben niet lang gezocht, overigens. We moeten nu echt terug naar het hotel, want om 17.30 gaan we naar de bioscoop voor een Bollywood film, Drona. Die kunnen we echter niet uitkijken, omdat het dan te laat wordt om te eten. Dat wordt dus huren of downloaden voor de tweede helft. Het is een prachtige bioscoop, zowel de lounge als de zaal zelf. Het is een actie/ good /bad / vecht film, die ook nog wel romantisch zal worden. Het eten is heerlijk, Thali, een variatie van diverse gerechten. Terug in ons hotel nog een lekker pilsje en o 23.00 onder zeil. Een ontzettende drukte vandaag, wat een hoop mensen en voertuigen. Koeien, kamelen enz.

Donderdag 16 oktober. Jaipur - Pushkar
Na een goede nachtrust richting Pushkar. We verlaten het hectische stadsleven en gaan via het SlangenGebergte in ongeveer drie uur naar Pushkar, waar de enige plek is waar Brahma (een bepaalde Hindoegod) nog een eigen tempel heeft. Er zijn op deze plek lotusbloemblaadjes gevallen, en daar liggen nu meren. Een beetje een backpacker plek, relaxed, veel toeristen, drugs available (if you want), zelfs in de lasse (joghurt-drink). Na ingecheckt te hebben in ons luxe resort met zwembad gaan we een tijdje genieten van de verstilde atmosfeer bij het meer. Vervolgens de talloze winkeltjes bekeken, lekker geshopt, koffie genoten en gegeten. De Brahma Tempel is gesloten als we er arriveren en dus gaan we naar een andere hooggelegen tempel, waarvandaan we een uitzicht over de stad hebben. We schuilen op een plaatselijk marktje met diverse marktkooplui en maken natuurlijk weer wat foto's Het is inmiddels gaan regenen, fikse buien. Het lijkt wat minder te worden (ik zeg LIJK) om na enkele minuten weer onder te duiken in een koffietentje. Indiaas, donker, maar te drinken koffie. Het stopt weer met regenen en we lopen verder. Tot de volgende bui en we besluiten toch maar een riksja te nemen naar het hotel. Door de modderpoelen met twee zware Europeanen valt niet mee in de riksja, zeker gezien het feit dat hij een ongeluk heeft gehad (zegt hij). Dit allemaal om ons medelijden op te wekken, wat helaas niet lukt. We zouden vanavond een kamelentocht doen, maar die kan niet doorgaan. Na het eten op tijd naar bed.

Vrijdag 17 oktober Pushkar - Udaipur
Vandaag om 5.30 opstaan om de kamelentocht alsnog te doen. Met zonsopgang. Heel leuk. Het op-en afstappen is wel lastig. Je dondert er bijna vanaf. Rond 08.30 naar Udaipur. Onderweg hebben we een gigantische file met honderden vrachtauto's/. Daarna rijden we door marmer-land. Gisteren zagen we wel vrachtwagens met marmer, maar vandaag ook nog heel erg veel (honderden) handelaren in marmer (nu gesneden stukken). Je kunt het marmer hier letterlijk oprapen. Helaas is het te zwaar om mee te nemen, dus geen nieuwe tegels voor mijn badkamer dit jaar. We lunchen in een paleis (voormalig Koning-Aap-Hotel. Geweldig mooi. Net voordat we in Udaipur aankomen, nog eerst een bezoek aan een prachtige Hindoetempel, Eklingli. Rond 19.00 uur in het Hotel. Wederom een prachtig hotel met zwembad. Inmiddels is mijn maag in opstand gekomen. Hopelijk wordt het niet erger.

Zaterdag 18 oktober. Udaipur
Vanmorgen toch maar een diarree tabletje genomen. Vannacht de hele nacht naar het toilet gelopen. Het tabletje werkt wel, maar ik voel me niet optimaal. We bezoeken toch nog de clock-tower, de Jagdish Temple en het City Palace, maar daarna gaan we richting Hotel om te relaxen.
’s Avonds heb ik me echter weer opgepakt en ben ik (met de rest mee) met de jeep naar Monsoon Palace voor zonsondergang. Een niet zo goed onderhouden paleis met een prachtige zonsondergang. Mijn maag kan het nog allemaal verdragen, dus loat goan, loat goan…

Zondag 19 oktober. Udaipur
Een dagje “uitzieken” met Ilse. Niet veel meer gedaan dan luieren, lezen, eten en contact gelegd met de huisschildpadden en –eekhoorns. Lekker. De groep komt pas rond 19.00 uur terug en sommigen zijn best wel jaloers op ons rustig dagje. Hun busreis was lang en bumpy.
Geprobeerd met thuis te bellen en ge-sms’t. Dit laatste wel gelukt.

Maandag 20 oktober. Udaipur – Chittorgarh - Bundi
Vandaag een lange tocht naar Bundi. Tussendoor stoppen we wel een paar uur in Chittorgarh. Tot Chittorgarh is de weg nog redelijk goed.112 km in bijna 3 uur; dat geeft een beetje een beeld wat hier wordt verstaan onder goed wegdek. In Chittorgarh is een prachtig, gigantisch fort, dat hoog boven het stadje uittorent. Volgens mijn reisgidsje omvat het terrein van het fort 280 ha oppervlakte. Onze bezichtiging vindt plaats per brom-riksja, dat is heel prettig, zeker met deze temperaturen. Een prachtig fort, enorm groot. Na de lunch gaan we door naar Bundi dat ongeveer 150 km verderop ligt. En daarover doen we ongeveer 4,5 uur. Je weetniet wat je ziet. De hele ‘snel’ weg wordt gerepareerd. Dus het is ongeveer om de 50 meter weer: diversion (omleiding). Weg op, weg af en dat duurt ongeveer 3 uur. En vervolgens nog 3 uur over een B-weg (smal). Als mijn mag dit aankan (en dat kan ie), moet het wel lukken de rest van de vakantie. Mar we koken heelhuids in Bundi aan, een stad met wederom een (inmiddels verlicht) fort. Niet zo toeristisch, dat is wel lekker. We slapen vannacht in verschillende hotels, dus na het eten verrekken we met z’n vieren naar een ander, iets minder luxe, hotel. Geen warm water, licht werkt niet helemaal zoals het hoort, beetje oud allemaal, maar voor één nacht geen probleem. Het ligt overigens aan de voet van het fort, dus het uitzicht is helemaal prima. Morgenvroeg voegen we ons weer bij de rest in het hotel. De rit in de jeep was overigens ook spectaculair. Stel je voor: een legerjeep met 1 chauffeur, 4 Europese vrouwen met bijbehorende bagage. Dat is dus proppen geblazen. We stuiten in het stadje op een bruiloftsstoet, met heel veel muziek en kabaal. Aangekomen nog snel een foto van het verlichte fort (te zien vanuit mijn kamerdeur), en nog wat schrijven en lezen.

Dinsdag 21 oktober. Bundi
Een vrije dag in Bundi. Na onze transfer (nu met een jeep EN een auto) naar het andere hotel, gaan we (Caroline, Frank en ik) naar het paleis. Onderweg spot ik een Indiase “Schellens” een winkel met muziekinstrumenten. Ik vraag of ik een foto mag maken. Dat mag. Er hangt een sousafoon langs de ingang, dus vraag ik (onder dwang) of ik er op mag spelen (verwarring en hilariteit alom). De eigenaar geeft me een trompetje (in een redelijk goede staat) maar ik zeg NONO, ik wil die grote. Hij denkt dat ik er onder zal bezwijken, maar dat valt mee. Helaas kon er geen lucht door (of de kelk was helemaal afgesloten, of hij was gewoon gigantisch verstopt), dus er kwam geen enkel geluid uit. Dan maar de trompet. Daar kreun ik vervolgens maar een “vader jacob” uit. Ik kon wel een stukje van “dorp aan de rivier” spelen, maar dat kennen ze in India ZEKER niet. Onder veel gelach verlaat ik het podium / de winkel. En de man vraagt of ik weltmeister ben, maar ik verzeker hem dat dat pas volgens jaar gaat gebeuren. De weg naar het paleis is (met name het laatste stuk) een fikse klim, maar zeker de moeite waard. Prachtige muurschilderingen, die ons door de suppoost (met grote sleutel) worden getoond / toegelicht. Maar niet nadat er enkele poorten zijn ontsloten. We bevinden ons nml in een niet-openbaar gedeelte van het paleis. We blijken door de zij-ingang binnen te zijn gekomen (verkeerd dus). Om in de tuin terecht te komen, moeten we eigenlijk weer teruglopen en buitenom naar de hoofdingang. We vragen de weg aan de suppoost, en hij tovert (huup huup barbatruuk) een soort valluik te voorschijn. Gat in de grond met een trap naar beneden. Hij laat ons afdalen en nu staan we dus in de tuin van het paleis EN bij de hoofdingang. Dit brengt het mannetje bij de hoofdingang volledig in verwarring en hij vraagt waar we vandaan komen en of we een kaartje hebben!!! Hij wordt er niet vrolijk van dat we door de achterdeur binnengelaten zijn en er volgt een discussie tussen de suppoost en het hoofdingang-mannetje die we natuurlijk niet kunnen verstaan, maar die waarschijnlijk de volgende strekking had;
-h: Wil jij in het vervolg geen toeristen meer via het valluik naar beneden laten gaan?
-s: Ja, maar ze hadden toch een kaartje?
-h: Kan wel zijn, maar ze moeten toch via de hoofdingang. Zo kan ik natuurlijk niet werken..
etc etc.
Ondanks dat hebben we nog een gezellig praatje met h.en komt het toch nog goed. Hij adviseert ons om nu niet naar het fort te gaan (dat ligt nog wat hoger) omdat het veel te warm is. Beter is om dit pas rond 16.00 uur te doen. Goede tip.
We lopen Ilse en Joelle tegen het lijf en genieten van een heerlijke lunch en gaan per riksja weer terug naar het hotel om te relaxen. Later die middag weer richting centrum, maar niet nadat we bij het vvv-kantoor (tourist office) langs zijn gegaan voor een kaart en wat gratis tips van de heel erg vriendelijke medewerker. Hij geeft ons een paar tips over wat te doen in de paar uurtjes die ons nog resten in Bundi. Hij adviseert ons in elk geval om ’s avonds niet zonder begeleiding naar het fort te gaan, omdat het niet veilig is. In welk opzicht is ons niet meteen duidelijk, maar volgens mij hangen er dan ongure types rond. Bedankt. We gaan met de riksja naar Sukh Mahal Rest House, waar dhr Kipling, de schrijver van JungleBook heeft gewoond / gelogeerd. Prachtig huis aan het Jait Sagar Lake. De gids rijdt ons nog een stuk langs het meer voor een mooi fotomoment. Midden in het centrum zijn een paar step-wells (bronnen die je per trap kunt bereiken). Eerst naar de grootste en tevens mooiste, die in het verleden alleen door de hoogste kasten gebuikt mochten worden, Raniji-Ki Baori. Prachtig, met uitzondering van de vreselijke stank. Er vliegen nogal wat vleermuizen en ander gevogelte rond, en die laten natuurlijk nogal wat achter. In deze bronnen zijn in de architectuur alle religies verenigd. Dat zie je hier in India heel veel in de paleizen en forten. Mooi dat het ooit ook zo gekund heeft. Overigens leven de religies in India redelijk vreedzaam langs elkaar. Natuurlijk is het Hindoeïsme veruit het meest vertegenwoordigd, maar ook Boeddhisme en Katholicisme zijn vertegenwoordigd. Vervolgens naar twee kleinere bronnen. Onze gids waarschuwt ons dat ze lang niet zo mooi zijn en dat het wellicht tegen gaat vallen, maar we verzekeren hem dat we dat wel weten. Helaas zijn de twee bronnen gesloten. De gids vindt het volgens mij niet erg. We lopen vervolgens over de groentemarkt. Een kleurrijke markt waar de mensen ons heel vriendelijk benaderen. We maken tig foto’s (op verzoek) van kinderen, marktkooplui en voorbijgangers. Dit alles onder veel gelach. Caroline krijgt nog het verzoek een foto op te sturen naar een (voor ons) onleesbaar adres. Rond half zes voor het avondeten naar een rooftoprestaurant met een fantastisch uitzicht op het fort. Het restaurant heeft van beneden tot boven een open middengedeelte (een soort galerijgebouw). Dit middengedeelte wordt afgeschermd door een rooster. De eigenaresse vertelt dat het heel praktisch is. Zowel voor de ventilatie en voor de communicatie. Je hoeft niet zo hard te schreeuwen. We horen op enig moment een harde klap en kunnen ons voorstellen dat er nu iemand op het bureau in de receptie is beland…… Na het eten nog even wat gedronken.

Woensdag 22 oktober. Bundi - Bharatpur
Een reisdag. Eerst met de bus naar Kota, dan met de trein naar Barathpur. De trein heeft 1,5 uur (vertrek) vertraging. Valt nog wel mee dus. De trein is erg druk. We zitten met 9 personen in een 6-persoons coupe, inclusief onze bagage en die van de meereizende Indiërs.

Donderdag 23 oktober. Bharatpur – Fatehpur Sikri - Algra
Vanmorgen om 06.00 uur weg om naar het Keolada Ghana NP te gaan, een prachtig natuurgebied, aangelegd door een Maharadja om te kunnen jagen. Onze riksja gids vertelt ons dat er in een shoot over de 4000 eenden werden geschoten. We zien er allerlei dieren, al dan niet rijdend in de riksja. Met name de ooievaars zijn erg indrukwekkend. In hele kolonies bevolken ze de bomen, al dan niet met jongen. Daarnaast zien we nog antilopen, lepelaars, apen, ijsvogels, uilen en slangehalsvogels. Daarbij een prachtige omgeving. Heel mooi, hier zouden we allemaal wel een paar uurtjes meer willen vertoeven, maar het ontbijt wacht, wat natuurlijk ook niet verkeerd is, want mijn maag rommelt. Na het ontbijt richting Agra, met een tussenstop in Fatehpur Sikri, een paleis en moskee uit het Mogul-tijdperk. Wederom een groots complex, waar wel lekker wat rond kunnen kuieren. We worden hier overspoeld door de vele verkopers, die erg hardnekkig zijn. Ik zwicht voor de druk, en koop wat leuke souvenirs. Vervolgens naar Agra, voor één van de (vele) hoogtepunten van de reis, een van de zeven wereldwonderen, de Taj Mahal. Dat is weer zo’n plek die je alleen kent van de foto’s, en nu je er staat, is het heel onwerkelijk. Een geweldig overweldigend gevoel. Naast het feit dat het lijkt alsof je naar een foto zit te kijken, lijkt hij in het avondlicht wel licht te geven, een soort roze gloed, heel onwerkelijk. Daar komt nog bij dat het een voor Indiërs zo belangrijke plek is. Zij bezoeken deze plek veelal ook uit religieus oogpunt. Heel bijzonder om hier op deze plek te staan. De Taj Mahal is een graftombe, door een keizser in de 17e eeuw gebouwd voor zijn favoriete vrouw (hij had er meerdere) toen zijn stierf in het kraambed, zojuist bevallen van zijn 14e kind. Jaja, geen drukfout. Het is helemaal uit marmer opgetrokken, omgeven door een gigantische tuin. We hebben mekaar toch een keer geknepen, om er zeker van te zijn dat dit echt is. En blijkbaar is het echt echt. Ondanks het feit dat ik hem ook echt aangeraakt heb, blijft het ongelofelijk. In een van de bijgebouwen, een moskee, hebben we nog wat fotomomenten (niet gratis natuurlijk) van een meneer; Taj Mahal in de zonnebril gereflecteerd, mooie lichtinval, enz enz. Ach, als je toch hier bent, moet je niet te nauw kijken. Die kans krijg ik waarschijnlijk niet meer. Naderhand ook nog een heel erg foute Taj Mahal sneeuw-sleutelhanger gekocht. We eten ’s avonds in de tuin, een formaat voetbalveld grasveld met 1 tafel en een gigantische lichtmast. We willen net gaan bestellen als de stroom uitvalt. Dat gebeurt overigens met enige regelmaat, maar we zijn er al aangewend). De generator gaat aan en die maakt zoveel herrie dat een gewoon gesprek niet meer mogelijk is. We verplaatsen ons naar binnen. Helaas blijft de generator nog de hele nacht draaien. Tjezus wat een klereherrie. Niet zo lekker geslapen dus.
Maar we hebben een fantastische dag gehad. Lang, druk, maar vooral indrukwekkend. Met name natuurlijk de Taj Mahal, maar ook het natuurpark was erg mooi. Iedereen had vanavond ook een soort geluksgevoel over zich; weer een wereldwonder dat we af kunnen vinken op ons lijstje.

Vrijdag 24 oktober. Agra - Orchha
’s morgens lekker nietsdoen. Effe geen zin om nog een bazaar te gaan, dus we gaan naar een echte mall (winkelcentrum) tegenover het hotel. Je hoort het goed, een echt winkelcentrum, met bioscoop en een McDonald’s. Het is 4 verdiepingen hoog maar slechts voor de helft bezet door winkels. Waarschijnlijk omdat nogal nieuw is? De winkels gaan tussen 10.00 en 12.00 uur open, maar daar wachten we niet op. We lezen nog wat in het hotel. Om 12.00 uur naar Mc Donalds voor de lunch en daarna uitchecken en naar het station voor de treinreis naar Jhansi. Nu reizen we 2e klas, iets luxer dus. Nu zitten we met 6 personen in de coupe voor 6 personen. Wel wat relaxter. Nog wat gepraat met medereizigers. Om 18.00 uur komen we aan en reizen we in een halfuurtje met nieuwe chauffeur / gids naar Orchha. Tenminste, als de bus geen benzine zou lekken. De bus staat langs / op een drukke weg met heel veel verkeer, veelal zonder licht. Maar voor Indiase begrippen is het mankement in no time verholpen. Een minuutje of tien. Op naar onze cottages waar we eerst eten. Nog even geluisterd naar een muziekgezelschap op het dakterras. Caroline laat ons nog haar danstalenten zien. Helemaal niet slecht. Rond 21.30 uur naar bed.

Zaterdag 25 oktober. Orchha
Een dagje Orchha. Je kunt hier met 1 kaartje alle tempels / paleizen bezoeken, en bijna allemaal op loopafstand. Het stadje ligt aan de Betwa-rivier, prachtig gelegen. We doen de Grand Tour. We worden door een gids (of zoiets) rondgeleid door Jehangir Palace. Eerst door een galerie met mooi bewaarde stukken. Hij leidt ons vervolgens door het paleisnaar buiten, om ons de kelder te laten zien. Hij opent een hek en er blijken 100 kamers onder het paleis te zijn, die door de werknemers van het paleis bewoond werden. Vervolgens naar de Kamelenstal, waar we op klimmen voor een fantastisch uitzicht. Er zit een nest adelaars in een van de torens van het paleis. Hij leidt ons verder trapje op / af naar de mooiste plekken. Echt de moeite waard. Vervolgens naar de bank (voor geld..) Dat is al een hele ervaring, vooral voor mij. Helaas mag ik geen foto maken in het kantoortje, want dat was wel de moeite waard. Een stuk of 4 medewerkers, waarvan 1 kantoorhouder (of zoiets). Deze laatste heeft in de tijd dat wij er zijn geweest, een minuut of 20, geen enkele aktie ondernomen, behalve het lezen van zijn krantje. In de tussentijd zijn onze gegevens in minimaal 2 boeken bijgeschreven (die boeken vielen overigens van ellende bijna uit elkaar). De Euro’s die Caroline in wisselt worden elk apart vermeld (dus het coupurenummer). Zo ook mijn reischeque, maar dat was er maar eentje. Het paspoort wordt grondig bekeken en de handtekeningen vergeleken. Dat was de eerste medewerker. De tweede medewerker controleert nogmaals het hele proces en geeft het stapeltje verder aan de derde medewerker, die in een ijzeren kooiwerk zit, de kasbox. Deze kan uiteindelijk het bedrag uitbetalen. Het kantoor is, zoals alles hier, erg stoffig en rommelig. Uit allerlei archiefkasten zie je stapels met papieren / ordners / boeken hangen. M.i. kan dit archief net zo goed meteen vernietigd worden, want je kunt er toch niets in terugvinden.
Voor ons moet een mevrouw haar handtekening zetten. Dit gaat in dit geval in de vorm van een vingerafdruk, de dame in kwestie kan waarschijnlijk niet schrijven.
Het betreft hier overigens een erg relaxed stadje. Over het algemeen zijn de verkopers niet zo pushy. Dat is voor mij persoonlijk een negatief aspect, want juist dan heb ik de neiging om iets te kopen. Zo ook nu. Na enkele aankopen komen we aan de praat met de aardige eigenaar van het winkeltje. Leuke knul, lijkt gewoon aardig. Hij wil natuurlijk ook gewoon iets aan ons verkopen, maar die transactie was al achter de rug. Hij heeft geschiedenis gestudeerd, heeft nu een winkeltje, zou graag naar Europa willen, maar heeft daar geen familie / connecties (hint hint). Hij is niet zo gelukkig dat hij zelf een ticket kan betalen, dus is veroordeeld tot Orchha. Hij vertelt over zijn familie, een boerengezin, die het heel moeilijk heeft gehad in verband met de grote droogte die drie jaar heeft geheerst. Dit jaar heeft het eindelijk weer geregend. We drinken nog gezellig een kopje thee en hij adresgegevens. Of we de foto’s op willen sturen en hem willen schrijven. Als we ooit nog eens naar India gaan, kunnen we hem dus bellen. Of als we willen dat hij naar Europa komt….. We praten nog wat over India en Nederland en nemen afscheid. We lopen naar de Ram Raja Temple,waar een hele familie zit te zingen/bidden. Oh ja, bij elke Hindoetempel moet je je schoenen uittrekken en mag je geen leer dragen. Mijn voeten zullen nooit meer hetzelfde zijn. Ze worden zo ontzettend vuil!!! Overigens worden de tempels wel redelijk schoon gehouden, maar toch.
We eten in een restaurantje dat onze vriendelijke verkoper adviseert. Je kunt hier backfast eten in de Gurdan (ontbijten in de tuin)…..

De reclame-uitingen zijn af en toe echt hilarisch. Ik heb er enkele geprobeerd te fotograferen, maar vaak gaan we er (met de bus) te snel langs). Een kleine opsomming.
Londry Laundry (wasserette)
Backfast Breakfast (ontbijt)
Zerox Xerox (kopieeergigant)
Meenu Menu
Mobail Centar Mobile Center
No poto No photos

En dit allemaal in “officiele” reclame-uitingen / uithangborden / menu’s
Na de lunch nog naar Laxmi Temple met de riksja, toch wel een heel eind buiten Orchha. Daar wederom een prachtig uitzicht en een heel erg trapje naar boven. Voordat we naar het hotel gaan toch nog maar even pinnen….. Bij het hotel ligt nog een complex, Cenotaitis Chatris, een wederom groot complex met kolossale gebouwen. Inmiddels zijn we toe aan rust en dus terug naar het hotel voor een paar baantjes in het zwembad. Pilsje erbij, niet verkeerd. ’s Avonds op tijd eten en naar bed.

Zondag 26 oktober Orchha - Khajuraho
Vanmorgen om 09.00 uur naar het bos aan de ander kant van de Betwa rivier voor een heerlijke wandeling. Daarna ontbuiten en na het ontbijt richting Khajuraho, na een korte tussenstop. 1-baans weg, slecht wegdek, dus pas rond 16.30 uur ter plekke. Effe relaxen om rond 18.00 richting stad te gaan voor een sound en light show. De geschiedenis van de stad en zijn tempels wordt hier uitgebeeld en de tempels prachtig uitgelicht. Het verhaal kunnen we wel redelijk volgen omdat het in duidelijk Engels is. Ben benieuwd hoe dit er bij daglicht uitziet. Dat kunnen we morgen uitvinden. Heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant, met uitzondering van de chocolate cake / muffin. Daarin was nml bar weinig chocolade verwerkt… Te voet terug naar het hotel.

Maandag 27 oktober. Khajuraho
Vrije dag, maar we gaan met de fiets(zoals elke keer totnutoe met zijn allen) naar het Lakshmana tempelcomplex met de Kandariya Mahadeva-tempel . Het complex hebben we gisteren gezien met verlichting, en vandaag met een gids. De gids laat ons vooral de buitenkant van de tempels zien. Deze zijn vooral bekend door de erotische afbeeldingen. De hele Kama Sutra staat erop afgebeeld. Dat wekt natuurlijk de nodige hilariteit op. En mooie foto’s. Het zijn imposante gebouwen, prachtige architectuur.
De tuinman vertelt ons dat de bladeren hier overigens niet allemaal van de bomen vallen zoals in Nederland in de herfst. Hier vallen ze er wel af, maar dat gebeurt dan ergens in de winter tussen oktober en april. Fijn voor hem, dan heeft hij tenminste het hele jaar werk. Na het tempelbezoek worden we weer belaagd doorvele verkopers en (gelukkig) door onze gids, die hier woont. Hij kan ons dus een goed adres geven voor een massage. Een uur durende full-body massage met allerlei soorten massage en tot slot een soort druppel-ceremonie op mijn hoofd. Alsof de olie IN je hoofd loopt ipv erover. Kortom, een heerlijk relax-uurtje. Ook de haren worden geolied, dus we lopen de rest van de middag met een heel erg vettig hoofd door de stad. De olie loopt ondertussen in mijn ogen, maar dat is iets wat met een servetje / zakdoekje te verhelpen is. We mogen van de deskundige professor namelijk nog niet meteen gaan douchen, want de olie is nog niet helemaal ingewerkt.
Dus met ons verzopen-kat-uiterlijk nog naar de oude stad en wat gaan eten en daarna, na nog wat proviand ingeslagen te hebben terug nar het hotel voor een douche en zwembad. ’s Avonds naar een dansshow met diverse Indiase dansen. Heel kleurrijk en mooie zang muziek. Daarna in het hotel eten en op tijd naar bed. Morgen vroeg weer op.

Dinsdag 28 oktober. Khajuraho - Allahabad
Helaas. Het Bernini-mysterie was te spannend, dus te laat gaan slapen, rond 00.00 uur. Toch lekker geslapen. Na het ontbijt om 07.45 op pad voor de lange rit naar Allahabad. Vandaag (vanavond vanaf zonsondergang) wordt Diwali gevierd in heel India. Het feest van het licht en het feest van Lakshmi, de godin van voorspoed.
De laatste dagen zie je overal dat de mensen zich aan het voorbereiden zijn voor dit feest. Er wordt geveegd, geschilderd en versierd. Heel mooi en verrassend in deze 'vuile' omgeving. Het lijkt een beetje kerstavond / oudejaarsavond. Iedereen lijkt zich klaar te maken om ergens Diwali te gaan vieren. De was wordt gedaan, gebadderd, zondaagse kleren aan, wachten op vanavond. Het is een lange rit, slecht tot plaatselijk heel erg slecht wegdek, dus niet erg comfortabel. Rond 17.00 uur komen we in Allahabad aan, een van de bekendste heilige plaatsen van India. Hier komen de rivieren de Ganges en de Yamuna en de mythische rivier de Saraswati bij elkaar. Die plek bezoeken we eerst, voordat het donker wordt. Hier komen pelgrims naartoe. Bijzondere plek. Ondertussen wordt het donker en de hele stad is verlicht met (kerst)verlichting en kaarsjes. Prachtig. Na het eten genieten we nog van het vuurwerk dat nog wel enkele uren doorgaat, met name om de kwade geesten te verjagen. Nou dat is volgens mij wel gelukt. Ik heb genoeg vuurwerk gezien /. Gehoord voor de komende jaren (grapje). Helaas is het hier ook heel erg mistig / smogig / heiig vervuild. Het lijkt wel oud/nieuw 2007/2008 in Nederland!!!

Woensdag 29 oktober. Allahabad – Varanasi
Vanmorgen om 05.45 uur vertrek naar Chunar in ruim 3 uur. Na het lunchpakket verorberd te hebben worden we ingescheept op een boot, compleet met bagage. We gaan richting Varanasi. We maken onderweg nog twee stops bij een tempel en bij het Ramnagar Fort, waar een mooie verzameling wapens, koetsen en auto's tentoongesteld zijn. Het museum is niet zo goed onderhouden, maar daarom wel erg authentiek. De Ganges was de hele dag in mist gehuld, wat het wel iets mysterieus tintje gaf. Je weetniet waar je naartoe gaat. Het water van de Ganges is erg vuil, dus pootje baden is er niet bij. Er is weinig vaarverkeer, dus heel erg relaxed. Een zwemmer, een enkel bootje, wat bewoners. We zien het eerste lichaam te water gelaten worden en een crematie vindt plaats. In het centrum vindt een grote verbranding plaats, maar daar komen we niet te dichtbij. Net als vorig jaar in Nepal lijkt het een beetje luguber, maar vreemd genoeg is het dat niet. De mensen lijken zich ook absoluut niet aan ons te storen. Sommigen komen speciaal naar deze plek om te sterven. Het is voor hen een deel van het leven.
Naarmate we Varanasi naderen wordt het water vuiler. Je ziet van alles drijven, met name vuilnis. Langs de kant wordt gezwommen, gewassen gecremeerd, lichamen in het wat gelaten.
We varen uiteindelijk Varanasi binnen, DE heiligste stad van India. We varen langs de Ghats om uiteindelijk bij de grootste Ghat uit te stappen. Gast zijn trappen aan de kant van de Ganges. Rond 16.00 uur zijn we per riksja bij het hotel. Met twee personen inclusief de bagage in 1 riksja. Een hele toer, maar het is gelukt. Een prachtige dag, beetje luieren op de boot, bijzondere plek om te zijn. ’s Avonds voor het eten een religieuze ceremonie bijgewoond, uitgevoerd door 5/6 priesters op de oever van de Ganges. Onder constant geluid van bellen en gezang / gebeden wordt deze ceremonie uitgevoerd. De vier elementen van het leven worden hierin uitgebeeld: water, vuur aarde en lucht. ’t Is niet dat ik dat zelf ontdekt heb, maar van horen zeggen. Een en ander lijkt wel toeristisch, maar dat is niet het geval. Dit ritueel wordt dagelijks uitgevoerd voor honderden, veelal Indiase gelovigen en slechts een handjevol toeristen. Afgezien van het fijt dat we belaagd worden door sprinkhanen is het een bijzonder mooi spektakel. Hierna terug naar het hotel voor het diner op de rooftop.

Donderdag 30 oktober. Varanasi
Om 5.30 uur richting Ganges voor een tochtje langs de Ghats (op het water) waar de gebruikelijke ochtendrituelen plaatsvinden. De gelovigen geloven dat ze, door in / bij de Ganges te zijn, ze een beter Karma en dus een betere incarnatie krijgen. Onze gids vertelt ons dat het water in de Ganges helemaal niet zo heel erg vuil is (kijk maar…) omdat er heel veel helende kruiden uit de Himalaya meegevoerd worden. De (ongetwijfeld chemische) reactie die vervolgens plaatsvindt met het vuilnis, wasmiddel, zeep, assen, lichamen etc. heeft tot gevolg dat de Ganges eigenlijk één grote homeopathische wonderdrank is. VSM, eat your heart out!!!!!!
Even later vertelt de gids ons nog dat niet alle lichamen verbrand worden (dat hadden we al gemerkt). Hij vertelt dat zwangere vrouwen, kinderen tot 12 jaar, priesters, mensen die gebeten zijn door een cobra en leprapatiënten niet gecremeerd worden om diverse redenen. Sommigen zijn al dicht bij de hemel en hebben crematie niet nodig, anderen vervuilen de lucht…….
Na een korte wandeling door de smalle straatjes in een restaurant ontbijten. Om 10.00 uur naar Sarnath, de plek waar Boeddha zijn eerste preek hield. Vreemd om na deze hele Hindoeïstische reis plotseling weer Boeddhisme tegen te komen. Overigens in een totaal andere beeld als vorig jaar in Tibet. Ik mis hier een beetje het rustgevende wat de kloosters in Tibet wel hadden. Na een bliksembezoek aan een zijdeweverij en winkel terug naar het hotel voor lunch / terrasje en luieren.

Vrijdag 31 oktober. Varanasi – New Delhi
Een vrije morgen in Varanasi. Na het ontbijt met de riksja naar de grootste ghat, en via de kant van de Ganges lopen we naar de ghat waar de crematies plaatsvinden. Onderweg worden we natuurlijk weer begeleid door de diverse “no guide” types, behulpzame mensen die toch altijd wel een gids zijn en geld vragen. Ter plaatse aangekomen worden we erop gewezen dat we geen foto’s mogen maken. Dit wisten we al, en dat vinden we ook geen probleem. Dit is niets iets om vast te leggen maar iets wat je gezien moet hebben. Dezelfde persoon wijst ons op een fantastische plek waar we goed zicht hebben. Het bevind zich op het balkon van een sterfhuis, een plek waar mensen kunnen verblijven totdat ze sterven; veel gelovigen komen voor hen sterven naar Varanasi. Ze hopen dan hier te sterven en ook hier gecremeerd te worden. Dat versterkt hun karma. We worden gevraagd / gedwongen (not pushy, but at least 200 rupee voor een crematie) om te doneren voor het sterfhuis. Voor dat geld kun je voor iemand een crematie betalen (hout betalen). Het klinkt wellicht een beetje luguber om naar een crematie te gaan kijken, maar het voelt helemaal niet zo. Er vinden hier dagelijks 200/300 verbrandingen plaats. Voor Hindoes is de dood een essentieel onderdeel van het leven, en er wordt dus ook niet geheimzinnig over gedaan. In principe doen zij hetzelfde als Katholieken, alleen doen wij het achter gesloten deuren. Indrukwekkend is het wel. Het hele proces van het aanvoeren van het lichaam door de familie. Het lichaam is gewikkeld in doeken, afhankelijk van het geslacht van de overledene kan dit afwijken. Goud/oranje en wit, prachtige doeken, die vervolgens van het lichaam verwijderd worden. Het lichaam, nu slechts gewikkeld in witte doeken, wordt op een stapel hout geplaatst (dit ook allemaal door de familie) en besprenkelt met een substantie door een priester. We hebben niet kunnen achterhalen of deze substantie de geur verbetert (wierook) of het branden bevorderd. Maar dat is verder ook niet zo belangrijk. Er wordt nog hout op het lichaam geplaatst en het wordt aangestoken met het vuur van de eeuwige vlam die in een tempel op deze ghat brandend wordt gehouden. Na de verbranding worden de assen veelal in de Ganges gestrooid/ geveegd en eventuele sieraden en andere waardestukken worden uit het water gezeefd door speciaal daarvoor in het water aanwezige zevers. Dat is wel een beetje luguber, maar ja. Je wordt op zo;’n plek wel heel stil. Mooi dat mensen dit met zoveel overtuiging en zonder enige schroom doen.
Daarna nog wat door de straatjes gezworven en geluncht. Ik heb op weg naar deze ghat overigens mijn voet even in de Ganges laten hangen. Ik vond toch dat ik het water van de Ganges toch aangeraakt moest hebben, met het risico van enge ziektes. Totnutoe geen vreemde uitslag of uitstulpingen aan mijn voet. Om 14.30 richting station om de trein naar New Delhi te halen. De trein heeft 1,5 uur vertrekvertraging. Dat valt nog mee. Want uiteindelijk hebben we bij aankomst in New Delhi 8 uur vertraging. Onderweg in de trein nog een gezellig potje Yahtzee gedaan met een Indiase student en een Shoestring-reisleider. Heel gezellig en lastig, zeker als je zelf bijna nooit Yahtzee speelt, het een Duitse versie blijkt te zijn die afwijkt van de Nederlandse, e.e.a. vertaald moet worden naar het Engels (Indiaas). Ondanks al deze obstakels win ik toch (of dankzij?)

Zaterdag 1 november. New Delhi
Na 8 uur vertraging en een verdwaalde bustocht komen we rond 14.00 uur in het hotel aan. We vertrekken meteen met de metro naar Cavanaugh Place om nog wat te eten en te lopen / shoppen.
’s Avonds het afscheidsdiner en afscheid van Frank. Hij moet vannacht zelf ook verder en draagt de rest over aan mij (vrijwillig). Tevens blijkt dat Caroline morgen jarig is. We kopen op de terugweg nog een prachtig bosje rozen. Voor vannacht.

Zondag 2 november. New Delhi-Amsterdam
Om 02.15 uur opstaan en om 03.00 uur naar het I.G.I.-airport (Indira Ghandi International Airport) voor de terugreis. Frank is toch opgestaan om ons uit te zwaaien. We zijn ruim op tijd en onze reis loop voorspoedig. Zondagmiddag om 16.00 uur staan we moe, maar voldaan bij de bagageband op Schiphol.

India is naast het land van Maharadja’s en kasten, van paleizen en krottenwijken ook het land van
- Kleurrijke Saree’s en stoffige terlenka broeken
- Heel erg vriendelijke en heel erg veel Indiërs
- Mensen leven in de vuile straten en bij open riolen
- Olifanten en kamelen
- Heel opdringerige verkopers en afdingen
- Heerlijk eten en heel veel personeel in restaurants en hotels
- Altijd rupees rupees en heel veel bedelaars
- Heilige koeien op de meest vreemde plekken
- No guide, no guide en vervolgens toch geld vragen
- Opletten met wat je eet. De hygiëne is niet wat wij gewend zijn
- Altijd toiletpapier bij de hand
- Het straatbeeld met heel veel reclameborden en geen straatnaamborden

Kortom, een prachtige reis met heel veel (te veel?) indrukken voor drie weken!!!!
Tot slot nog een mooi citaat van Mahatma Ghandi, dat in een van de hotels aan de muur hing.
Erg toepasselijk, met name ook voor het werk.
----------
A customer is a most important visitor in our premises.
He is not dependent on us.
We are dependent on him
He is not an interruption on our work
He is the purpose of it.
He is not an outsider on our business
He is a part of it
We are not doing him a favour by serving him
He is doing us a favour by giving us an opportunity to do so.
------------