China, 1 oktober tm 28 oktober 2006
Blijf op de hoogte en volg Nel
30 September 2006 | China, Peking
China, Steden en Dorpen
Zondag 1 oktober 2006: Beijing
Aangekomen in Beijing (Peking). Nadat we hebben ingecheckt in ons super-de-luxe hotel, gaan we nog even de nabijgelegen Hutong in en lopen door naar het Plein van de Hemelse Vrede. De weg ernaartoe is een grote bouwput. Net zoals de weg naar de binnenstad. Beijing is bezig zijn stad klaar te maken voor de Olympische Spelen (OS). Enkele verdere opvallende zaken:
- de weg vragen is best lastig
- Kleine kinderen dragen broeken zonder onderkant, de zgn snelzeikers, zoals we die in Limburg ook ooit gekend hebben (voor mijn tijd). Dat scheelt een hoop luiers.
- Het is vandaag de nationale feestdag, waardoor heel veel chinezen vrij hebben deze week. Gevolg is dat het overal extra druk is.
- in mijn relaas zullen enkele opmerkingen over typisch Chinese zaken staan, zoals slurpen, boeren, toiletteren etc. Mocht je hier geen prijs op stellen, hoef je ze niet te lezen. Ik zal proberen ze aan te kondigen.
- ik word nieuwsgierig “betast” door een Chinees Jongetje (te jong, 2 jaar).
We verdwalen enigszins maar met behulp van een aardige Chinese dame vinden we de weg naar het hotel toch weer terug. ‘s Avonds gaan we gezamenlijk eten. Heerlijk. Als dit de standaardmaaltijd wordt voor deze vakantie, wordt het ALWEER niets met afvallen.
Maandag 2 oktober 2006: Beijing
Ik heb als een blok geslapen, ongelofelijk. Dat is me nog nooit overkomen een eerste nacht van mijn vakantie! Vandaag bezoeken we de Bell Tower en de Drum Tower. Met name de bell tower heeft in de historie altijd een belangrijke functie gehad (tijdsaanduiding), de DrumTower is echter mooier (vind ik). Er wordt net als we er zijn (klim) een drum-voorstelling gegeven. Dat zijn nog eens pauken! we drinken nog een kopje thee in een ruimte waar wel honderden soorten theeserviesjes staan (sorry Marleen, die passen niet in mijn rugzak). Daarna een rondtocht door een hutong in een Riksha. Erg toeristisch, maar ach, uiteindelijk zijn we ook toeristen We lunchen bij een kunstenaar thuis in de Hutong. Wederom erg lekker. Vervolgens naar de Lama-tempel, de grootste van Beijing. De grootste boeddha is 15.55 voet hoog. (weet effe niet hoeveel meter dat is). De bekendste Boeddha-tempel buiten Tibet.
Mijn eerste indruk van Beijing: niet zo druk als ik had verwacht. Natuurlijk zijn de toeristische plekken uitzonderlijk druk, maar het verkeer valt heel erg mee. Oke, je moet niet even snel over willen steken, want het risico dat je door een fiets of taxi gesnut wordt, is tamelijk aanwezig. Ook is het niet altijd verstandig met de plaatselijk bevolking mee te lopen, want die steken vaak met gevaar voor eigen leven over. Met name als we nog een hutong inlopen, is het leuk om het normale leven te bekijken. Daar zijn wij net zoveel toeristische attractie als zij voor ons. Ik ben nog niet over de drempel van " mensen fotograferen" heen, dus ik heb hier wel een paar leuke kiekjes misgelopen. Ach, dat zal verderop in de reis nog wel lukken. Helaas is mijn Chinees nog niet zo goed dat ik de mensen kan vragen of het mag en hoeveel dat dan zou moeten kosten. (Sorry Frank).
‘s Avonds naar de Peking Opera, wat een ervaring op zich is. de verhaallijn ben ik gedurende de tweede akte (het waren er vier) enigszins kwijtgeraakt. Maar de kostuums, schminck en acrobatiek is fantastisch. Nogal storend was de traditionele muziek. Het eerste woord wat bij me opkwam was " kattengejank" , maar dat klinkt wellicht wat oneerbiedig. Het was niet mijn smaak, maar het went na verloop van de voorstelling. Daarbij komt nog dat er een Engelse toelichting werd gegeven op een beeldscherm, maar die was zo foenetisch geschreven, dat het nog moeilijker werd de verhaallijn te volgen. " (we want war, not PIECE" ). Na enkele heerlijke pilsjes op de kamer wordt het veel te laat.
Dinsdag 3 oktober 2006: Beijing / Yoyongguch
Vandaag naar de Chinese muur bij Yuyongguch. Je ziet hier een groot gedeelte van de muur, die hier wel helemaal gerestaureerd, en dus ook redelijk druk is (vakantie, jeweetwel). Ik begin met goede moed, maar wordt tameljk snel geconfronteerd met mijn te slechte conditie. De trappen zijn hoog of te laag en veel in aantal. Ik haal de top dus niet. Nancy (enkele malen sportschool in de week) is al weer naar beneden aan het gaan, en ik ga maar met haar mee. Het dringt maar moeilijk tot me door dat ik op de Chinese muur sta. Heel vreemd. We gaan nog even een rustig plekje zoeken (ja dat lukt) en we zien inmiddels duizenden mensen de muur op klimmen. En bijna allemaal chinezen. Had ik al verteld van mijn eerste toilet-ervaring? Nee? Nou, ik heb ze gisteren gehad. IK zal niet in details treden, maar het viel niet tegen. Gewoon je neus dichthouden en hangen. Maar ik dwaal af. We lunchen in een AC-restaurant-achtig etablissement. Groot, ongezellig en massaal. Het eten is overigens goed. De toiletten westers. Om er (weg) te komen, moet je door een groot atelier met winkel waar je heel veel souvenirs kunt kopen. Dus erg slim. De namiddag vertoeven we in het zomerpaleis. een prachtige plek, waar veel te zien is. Met name de grote boeddhistische tempel die hier te zien is, is prachtig. Te weinig tijd, maar veel lopen, en onze benen hebben al een hele klim erop zitten. Vanavond eten we in een hotpot restaurant. Fonduen in (kippe) bouillon. je gooit vlees en groenten in de bouillon. Erg lekker. Het eten met stokjes is een wisselend succes, maar ach, ik lijd geen honger. We drinken wederom een paar pilsjes op de kamer en het wordt weer te laat (00.30).
Woensdag 4 oktober 2006 Beijing
We lopen naar het Plein van de Hemelse Vrede (Tiananmen-plein) waar het enorm druk is. Ik heb gehoord dat de rij voor het mausoleum van Mao een kilometer lang was. Daar hebben we dus niet ingestaan. Met name de poort van de hemelse vrede vond ik erg indrukwekkend, met de foto van Mao boven de poort. Die ken je alleen van TV. Prachtig. Het plein was zo vol, dat het moeilijk is een voorstelling te maken van de afmetingen en de sfeer te proeven. Wel jammer. Daarnaast is het bloedheet. We lopen door naar de verboden stad. Deze is gedeeltelijk in restauratie, en natuurlijk betreft het de belangrijkste gebouwen, waardoor een mooie foto maken moeilijk wordt. Hier is het zo mogelijk nog heter en drukker, en we zijn blij als we eruit zijn. In een hutong lopen we een willekeurig, tamelijk drukbezocht door chinezen restaurant in. Met behulp van de menukaart (jawel Frank, het werkt) en een behulpzame ober eten we overheerlijk. We hebben glimlach / knik - contact met een ander gast van het restaurant. Helaas kunnen we hem niet vagen of we met hem op de foto mogen. Shit. We vertrekken vanavond met de trein naar Xi-'An. We reizen in een hardsleeper, die schoon en tamelijk luxueus is. Het is wel een echte hard-sleeper. Het bed is erg hard en het is “hard” om te slapen. We komen er allemaal enigszins gebroken uit.
Donderdag 5 oktober 2006: Xi-'An
Xi'An is in mist gehuld en dat blijft ook de hele dag zo. Vandaag bezoeken we het terracottaleger. Dit is erg bijzonder. Vaak gezien op foto's maar toch nog heel indrukwekkend. Na een informatiefilmpje over het ontstaan en de vernietiging en de vondst vertrekken we naar de Grote Gans pagode, een heel mooi tempelcomplex. Erg goed bewaard. Oh ja, Nancy heeft een iets mindere toiletervaring gehad; op een rij met drie dames, zonder tussenschot, en een van de dames was een grote boodschap aan het doen. Dat gaat toch nog even te ver. Mijn tweede ervaring was niet zo heel erg prettig (vuil). voor wat betreft het slurpen? Dat valt totnutoe nog mee, ik heb er nog niet zoveel last van gehad. Wel het rochelen en spugen, dat is heel erg wennen. Dat gebeurt de hele dag door. Ach ja, het zal wel lekker zijn. We eten in een Dumpling-restaurant. Niet zo mijn ding, die meelachtige balletjes met vanalles gevuld, maar het hangt natuurlijk helemaal af van de vulling.
-------------
Xi-‘Án (fonetisch: ksiaan, met de klemtoon op aan) is een drukke, hectische stad, compleet met neon-reclames en een acht verdiepingen tellend hoog winkelcentrum. Tunnels leiden je (gelukkig) onder de superdrukke verkeersweg door. Toch lijkt het leven zich ook hier op straat af te spelen. De fietsen zijn hier gedeeltelijk vervangen door brommers en scooters, maar ondanks dat vind je de fietsen en riksja’s in grote getalen.
--------------
Vrijdag 6 oktober 2006: Xi-’An = Lanzhou
Vandaag vanuit Xi-‘an met de trein naar Lanzhou. Deze trein stopt ongeveer 20 keer ‘s nachts met heel veel kabaal. Niet echt lekker geslapen, maar ach, het kan wat lijden. Ik slaap hier ongeveer 1,5 keer zoveel als thuis. Over bijkomen gesproken....
Zaterdag 7 oktober 2006: Lanzhou – Xiahe
Vandag vanuit Lanzhou met de bus naar Xiahe, waar het een graad of 20 kouder is dan in Xi-’an. Dat is dus even afzien. Onder de dikke ouderwetse oude deken en extra kleding krijgen we het toch nog warm.
---------------
XIahe (fonetisch: ksie ache, met de klemtoon ksie) . Dit is een andere wereld. Tibetaans, mooi en sereen. Dit is een ware oase van rust. Natuurlijk heb je hier ook de auto’s, taxi’s en brommers, maar in veel mindere mate. Dit tezamen met een totaal andere temperatuur (’s nachts 5 graden), de ijle lucht en de Tibetaanse sferen en de mooie mensen maakt dit tot een heel bijzondere plek.
---------------
Zondag 8 oktober 2006: Xiahe
We bezoeken het Labrang klooster, dé trekpleister van Xiahe. Een boedhistisch klooster waar ongeveer 1200 monniken verblijven. We krijgen hier een rondleiding van een monnik. Het is een zeer mooie, serene, rustige eenvoudige plek. De gids vertelt in gebrekkig Engels over de Dalai Lama, Boeddha en hun geloof. Interessant. In het (heel) kort komt het er op neer dat, als je in de toekomst denkt ongeluk tegen te komen: bid naar boeddha. Als jje iets overkomen is: bid naar boeddha. het helpt altijd. en daar komt nog bij dat de monniken voor IEDEREEEN bidden, dus dat is mooi meegenomen. Tot ssot van de rondleiding komen we in de gebedsruimte van de monniken,wat heel apart is, maar ook een soort inbreuk op hun privacy. Al met al een prachtige ervaring. De namiddag gaan we naar Tarzang Lake een heilig meer, waar we omheen lopen. het pad is geheel gemarkeerd met gebedsvlaggen, en jakhaar. Het is een hele klimpartij, maar wel heel erg de moeite waard. Ik wordt weer geconfronteerd met mijn niet-conditie. Helaas. Maar ja. het pad leidt naar een soort van balkon met gebedsvlaggen, en dat is een heel aparte ervaring. Na terugkomst nog wat souvenier-shoppen en gezellig gegeten met Bianca en Riacarda. Had ik al vermeld dat het eten OVERHEERLIJK is? Bij deze dan.
Maandag 9 oktober 2006: Xiahe
Wat een geweldige dag! we gaan de hele dag naar de Ganjia Grasslands. Open vlaktes tussen de bergen een riviertje. prachtig. We zouden hier overnachten in een momadentent, maar gezien de temperatuur zien we hier maar van af. We rijden eerst naar het Banjao Ancient Village. via een onverharde weg, waar men aan het werken is. Dus het schiet niet zo heel erg op. maar met dit uitzicht is dat helemaal niet erg. Prachtig hier. Het dorpje is omgeven door een muur, van waar je een prachtig uitzicht hebt. Je kunt hier rondlopen in het dorpje, wat een beetje uitgestorven is, omdat de regering vandaag het land verdeelt. De mannen zijn dus allemaal naar de landverdeling. We worden uitgenodigd door een klasgenootje van onze gids, om thee te komen drinken bij haar thuis. erg leuk en gezellig. Nog wat inheemse hapjes erbij, en de lunch is binnen. Waarom hadden we ook alweer lunchpakketten meegenomen? Het dorpje is erg geïsoleerd, en de mensen leven alleen van het land en het vee. Heel primitief en basic (of is dat hetzelfde). Na dit bezoek naar een zwarte – kap- monniken klooster Niet zo mooi als het Labrang, maar wel apart. Daarnaast zijn ze in het bezit van een tand van Boeddha, die we natuurlijk niet ‘live’ te zien krijgen, maar op een foto. Het weer is fantastisch. We hebben allemaal ongeveer vijf lagen kleding aan, maar lopen in ons t-shirt rond. Heerlijk dus. Op de terugweg nog een lekke band, maar die mag de pret niet drukken. We eten in een blindelings uitgekozen restaurant. Het is nml lastig om te zien waar een restaurant exact gevestigd is,en dus gaan we maar gewoon op ontdekkingstocht. Dit leidt ons naar (denken wij) tamelijk authentiek restaurant. Aangezien ze hier geen (verwarmende) wijn hebben, drinken we maar een pilsje. We drinken in het hotel nog een glaasje wijn, om op te warmen.
Dinsdag 10 oktober 2006L Xiahe – Lanzou - Chengdu.
Vandaag met de bus en vliegtuig van Xiahe via Lanzou naar Chengdu. Tamelijk total loss komen we daar aan. Anke en Walter sluiten zich weer bij de groep aan. Walter heeft zich geblesseerd bij de eerste trap van Chinese muur, en is een weekje in Beijing gebleven.
------------
Chengdu (fonetisch hetzelfde: Tsjengdoe) hangt qua sfeer ergens tussen Xi-‘an en Xiahe in, maar heeft voor mij niet zoveel. Naast de standaard toeristische attracties is dit niet echt bijzonder. Er is wel getracht om de authentieke zaken te (her)bouwen, maar is daar maar gedeeltelijk in geslaagd. Het ziet er een beetje nep uit hier en daar. De stad is duidelijk een rijkere stad. Ik vind het niet zo erg hier weer te vertrekken. Het is een stad die wel is ingesteld op toeristen, maar niet op Westerse toeristen. Dus het blijft hier lastig om iets te eten te bestellen. Verder is het een verkeerschaos. Op kruisingen staan mannetjes onder parasolletjes het verkeer te regelen. Er komen hele hordes fietsers van alle kanten aan. Heel vreemd. Er is zelfs een ongelukje gebeurd; man heeft het mandje niet meer op zijn fiets zitten en taxichauffeur staat erbij.
-------------
Woensdag 11 oktober 2006: Chengdu
Vanmorgen naar het onderzoekscentrum voor de Giant Panda, een dier met een heel hoog aaibaarheids-gehalte. Heel mooi, en heel interessant. De Panda wordt met uitsterven bedreigd, en daar wordt alles aan gedaan. We krijgen een rondleiding en een film en een mooi museum te zien, en natuurlijk een stuk of 40 panda’s prachtig. De namiddag krijgen we een cursus Chinees koken. We gaan eerst naar de markt inkopen doen en krijgen vervolgens kookles. Heel leuk, en niet zo toeristisch als ik vreesde. En overigens erg lekker. Ik heb de recepten, dus de gefrituurde varkensreepjes met hete saus worden nog wel eens gemaakt in Nederland! Het wordt een gezellige dag en we hebben een hoop lol. ‘s Avonds denken Nancy en ik nog een rustig avondje te hebben (de rest gaat naar Karaoke), maar die karaoke blijkt niets te zijn, en de groep sluit zich bij ons aan. Wordt wel heel gezellig, met name door de diverse cocktails die we drinken.
Donderdag 12 oktober 2006: Chengdu - Lijiang
Vandaag gaan we lekker naar een echte antiekmarkt, erg leuk en naar een tempelcomplex. Dan wordt het tijd om te vertrekken en eerst nog wat te internetten.
Vrijdag 13 oktober 2006: Lijiang
Die busreis duurt plusminus 11 uur. Ja dat is erg lang, maar gelukkig een bus met beenruimte, en dat is wel eens anders. Verder is het landschap op zijn zachtst gezegd adembenemend. We slingeren de hele dag door een prachtig berglandschap met dorpjes, gehuchten, kolenmijnen. En een gigantische verkeersopstopping. Die ruim een uur duurt. Maar al met al valt het nog wel mee. Plotseling is daar Lijiang, een gigantische stad, zeker na de rit hiernaartoe. We eten vanavond o.a. wespen en wormen, maar dan gefrituurd. Best lekker. (ja echt).
-----------
China betekent: heel veel mensen, voornamelijk Chinezen. Ik denk dat ik in de eerste week meer Chinezen heb gezien dan ik ooit nog eens ga zien. Beijing (fonetisch: Beedzjien, met de naderuk op zjien) is heel druk, maar toch ook weer heel relaxed. Veel fietsen, Riksja’s, al dan niet met motortje en ontzettend veel taxi’s. Het aantal personenauto’s valt nog wel mee, daardoor is het minder hectisch dan ik verwacht had. De (gemiddelde) Pekinees (?) lijkt niet zoveel te hebben met uiterlijkheden, zoals kleding en woning. Maar misschien is hij ook gewoon heel arm. Ik weet het niet. Hij heeft wel een auto, maar die heeft hij nodig om naar het werk te rijden. Hij lijkt vooral bezig met (over)leven.
-----------
Zaterdag 14 oktober 2006 Lijiang
Vannacht ben ik een beetje (mijn maag) leeggelopen. Dus vandaag een beetje rustig aan doen met het eten. Ik voel me verder niet ziek / zwak of misselijk, dus het zal wel meevallen. We gaan naar de oude stad en winkelen daar wat. Tussendoor een theetje drinken en genieten van het prachtige uitzicht over de oude stad. Niet verkeerd. ‘s Avonds gaan we gezamenlijk naar een Naxi-voorstelling, een traditionele voorstelling die erg mooi is. Iets beter te begrijpen dan de opera van vorige week. mede omdat de vertaling nu wel klopt. De muziek is ook een stuk draaglijker. Dus een leuke avond. Mijn maag heeft zich vandaag rustig gehouden, dus ik mag niet mopperen. Oh ja, op weg naar LIjiang worden we geconfronteerd met de geneugten van het reizen in een groep. De reisleider stelt voor dat we op weg naar de volgende verblijfplaats een stukje omrijden en een tussenstop maken bij de Tiger Jumping Gorge, een " must" als je in de buurt bent. Maar helaas zijn er vier personen die niet mee willen en de kosten niet willen betalen ( EUR 9) Ja, dat is een heel kapitaal op een reissom van ruim EUR 2000 . Twee personen uit principe en twee personen uit kosten? Dus wordt besloten niet te gaan. Ook geen probleem. Een dag later lijkt er opeens een ander besluit genomen: de kosten zijn door enkele andere reisgenoten afgekocht. Zonder de rest hiervan in kennis te stellen, gaan we dus toch. Geen probleem, want ik wilde graag gaan. Maar het geeft een hoop gedoe en communicatie-storingen. Het lijkt wel alsof ik op het werk zit!!
Zondag 15 oktober 2006: Lijiang
Vandaag met de fiets naar Baisha, een qua bouw nog authetiek dorpje, maar verder geheel op toeristen in gesteld. Inclusief agressieve verkopers. Niet zo geweldig leuk dus. Maar de fietstocht is geweldig. Een uitzicht op de Jade Dragon Snow Mountain. Heel erg mooi. En we hebben nog wel vals plat. Nadat we in het dorpje wat gedronken hebben, gaan we weer terug, nu bergaf. Overigens, de eigenaresse van het restaurantje begroet ons overvriendelijk met een sinaasappel, een muziekje, een extra plantje op de tafel, een dansje. Maar ja, we kunnen verder niet communiceren. Jammer!!! Rond 14.00 zjn we weer terug bij ht hotel en we lopen nog even de oude stad in om bij Don Papa nog wat lekkerste eten. We vertrekken om 16.00 naar een zogenaamde homestay. Een huis dat voorheen volgens mij door de eigenaar zelf bewoond werd, maar nu verhuurd wordt. Erg mooi, pittoresk bijna. 1 toilet, 1 douche, en vierpersoons kamer. Leuk, dat zou vaker mogen. Ik heb persoonlijk niet zon behoefte aan bad en giga kamer met balkon. Maar ja, als het niet anders is.....De bedden zijn overigens keihard, maar ach, je kan niet alles hebben.
Maandag 16 oktober: Lijiang - Zongdian
Vandaag dus richting Zongdian via de Tiger Jumping Gorge. Heel erg de moeite waard. Het geweld van het water is enorm. Je kunt er in ongeveer een kwartiertje naar beneden via een steile trap, en via dezelfde trap weer terug. Dat duurt dus iets langer. Heel erg mooi. De rest van de dag tot een uur of vier zitten we in de bus (zonder beenruimte) , maar dat is geen probleem. Wederom een fantastisch uizicht. Met geen pen te beschrijven. Heel bijzonder, gigantische bergketens. Zongdian lijkt een soort tussenstop naar Tibet, en geheel op backpackers ingesteld. We eten ‘s avonds niet' Chinees, ook wel eens lekker na al die groenten, noodles en andere gezonde zaken. Gewoon frietjes bij het eten. Heerlijk.
Dinsdag 17 oktober 2006: Zongdian
Vanmorgen hebben we het plaatselijke klooster bezocht en tevens op souvenirjacht geweest. Overigens een mooi klooster, vooral qua ligging. Op een heuvel, met mooie witte huisjes ervoor. Zoals jullie kunnen lezen verveel ik me nog niet. Het is hier is het fantastisch mooi. Helaas zijn we al over de helft. Ook al lijkt het dat ik al vier weken onderweg ben. Ik heb zo veel gezien en meegemaakt. Dat wordt nog minstens een week nagenieten als ik weer in Nederland ben. ’s Avonds bij het eten tref ik een stel uit (jaja de wereld is klein) Kessel. Ik hoorde dialect praten en ik dacht: dat klinkt tamelijk in de buurt. En dat klopte dus. Heel vreemd, als je in China zit.
Woensdag 18 oktober 2006: Zongdian
We vertrekken we na een vertraagd ontbijt (te weinig pannen / personeel) voor een hike, waarvan de lengte, zwaarte en verdere details nogal onduidelijk zijn. En dat is maar goed ook. Als ik geweten had dat het zo zwaar was, was ik waarschijnlijk beneden gebleven. Maar gelukkig wist ik dit niet. Het is een fantastische wandeling van ongeveer 45 minuten steil naar boven en dan nog een stuk glooiend. En dat laatste vond ik echt fantastisch.We komen nog langs een nomandentent / plek en het is gewoon een ontzettend mooi plekje. Prachtig. De afdaling is iets minder leuk, maar wel spectaculair. Via een waterloop (in de lente loopt hier het smeltwater omlaag) moeten we nu weer steil naar beneden. En dat valt niet mee. Los gesteente, vervelend lopen. Maar we hebben het gehaald, en het was fantastisch. Aansluitend hebben we lunch bij een Tibetaans gezin. Niet lekker, wel leuk. Met name de jakboter-thee is niet lekker. Boter met water, en dan met de gedachte dat ik in Nederland al geen boter eet: Jakkie. De enige keer dat ik bijna heb moeten kokhalzen van het eten). ‘s Avonds zouden we met Edmee en Ton gaan eten, maar de hele groep is aangesloten, en daar hebben we eigenlijk geen zin in. Dus we eten alleen, met hindernissen. Het licht valt namelijk uit, dus het wordt romantisch tafelen bij kaarslicht. Wel lekker, maar niet fantastisch (Hotpot, en dat is niet echt geweldig).
Donderdag 19 oktober 2006: Zongdian – Lijiang – Dali
Weer een reisdag. We reizen weer terug naar Lijiang en dan door naar Dali. De rit zou negen uur duren, maar duurt er maar zeven. Dus dat is een gigantische meevaller. En het landschap is wederom adembenemend: Rijstvelden, wietbomen, heuvels, prachtig. Om 16.00 uur zijn we in Dali, dus nog voldoende tijd om het plaatsje te ontdekken. En dat is verschrikkelijk toeristisch. De dames in klederdracht gaan graag met je op de foto (tegen betaling) en er is een fantastische winkelstraat. Je hebt na een kwartiertje alle soorten winkels wel drie keer gehad. Een beetje een afknapper. Maar ach. We eten buiten het centrum in een leuk restaurantje met een man of acht. Erg gezellig, nog lang nagetafeld. Daarna bij het hotel nog een lekker pilske gedronken. Vakantie dus.
Vrijdag 20 oktober 2006: Dali
Het regent!! Dus de excursie naar het Erhai-Meer valt letterlijk in het water. Erg jammer, want dat zou wel erg mooi moeten zijn. We zien het meer wel, maar dan in een grijze deken gehuld. Jammer. We rijden nog even langs de drie pagodes, DE attractie van Dali. Daarna snel naar het droge hotel en relaxen. ‘s Avonds is er een barbeque in het hotel. Erg lekker. Ik wist niet dat chinezen ook konden barbequen, maar wel dus.
Zaterdag 21 oktober 2006: Dali – Kunming/Shillin
Vandaag weer een dag reizen naar Kunming / Shillin, het stenen woud. In tegenstelling tot alle vorige ritten, duurt deze rit langer als normaal. We komen nml in een gigantische file te staan, die varieert van 2 tot 6-baans. En waarom? Ze zijn volgens mij aan de weg aan het werken. Maar het is een grote chaos van fietsen, voetgangers, brommers, motoren, vrachtauto’s, bussen, en veel varianten van al deze voertuigen. Het is een grote puinhoop, maar ach ja, ook dat hoort erbij. We komen aan in het stenen woud, waar we in het NP logeren. Dus twee minuten lopen, en dan zijn we er. We gaan dus nog op onderzoek uit, wat erg de moeite waard is. Het wordt wel al snel donker, dus niet al te lang treuzelen. We verdwalen een beetje, dus het wordt wel een beetje creepy. Het is erg mooi om te zien, een beetje te vergelijken met de Pinnacles in Australië. Vreemde steenformaties. Alleen zijn deze grijs, en niet geel en zijn er paadjes aangelegd. Heel indrukwekkend, en tamelijk uitgebreid. Mooi om gezien te hebben, met name om dat het overdag super toeristisch is.
Zondag 22 oktober 2006: Kunming
Dat zien we als we de volgende dag ‘s Morgens nog het park in gaan. Het is echt bomvol met Chinese toeristen, die zich echter allemaal om de hoofdattractie opstapelen; de pagodes, het meertje etc. Dus als je iets verder doorloopt, valt het wel mee. ‘s Middags vertrekken we via Guilin naar Yangshou (Jangsjoewa, klemtoon op wa) met bus en vliegtuig. Dat wordt dus erg saai. Maar je kunt niet alles hebben.
Maandag 23 oktober 2006: Yangshou
Vanmorgen hebben we nog vrij om te winkelen rondneuzen. Leuke plek hier. Na de middag vertrekken we voor een boottochtje over de Li-rivier. Prachtig, je vaart door het Karstgebergte, dat is zo imposant, dat is fantastisch. Tussendoor eten we en daarna nog een demonstratie aalscholver-vissen. Heel apart en inventief , maar wel enigszins toeristisch. Maar het is echt geweldig om hier te varen. De bergen blijven me fascineren.
Dinsdag 24 oktober 2006: Yangshou
Vandaag gaan we fietsen door het Karstgebergte, en tussendoor varen op een bamboe-vlot. Wederom een fantastische dag. De omgeving is echt fantastisch en erg indrukwekkend. Helaas is het hier nu heel erg heiig, dus het is enigszins grijs. Maar het contrast is fantastisch. Wederom een fantastische dag!!!
‘s Avonds gaat een gedeelte van de groep naar een lichtshow, dus ga ik met Helene en Richarda eten. Nancy heeft zin in KFC, dus zij gaat met de rest. Na de lichtshow sluit de rest van de groep zich bij ons aan voor een drankje. Gezellige avond.
--------------
Om nog even op de toiletten in China terug te komen: IK heb inmiddels vele varianten gezien:
- 1 tm 5 toiletten langs elkaa
- met en zonder tussenschot
- dit tussenschot is hoog, kniehoog of middelhoog (dit laatste geeft een komisch effect, en je kunt gemakkelijk contact leggen met de buren).
- een gewoon beton- gat-in-de-grond of een keramieke bak
- wel of niet de mogelijkheid tot doorspoelen/trekken (meestal niet)
- alles tussen schoon en ontzettend goor.
-----------------
Woensdag 25 oktober 2006: Yangshou – Guilin = Gangzou (Canton)
Vanmiddag reizen we verder, dus we genieten vandaag nog van het prachtige Yangshou. De laatste souvenirs worden gekocht, en we genieten nog van een terrasje bij de Li-rivier. De rivier waarop we gisteren en eergisteren hebben gevaren. Helemaal niet verkeerd. Jammer dat we deze plek al zo snel achter ons moeten laten. Dit is zeker een van de hoogtepunten van deze trip. Yangshou heeft veel backpackers, veel toeristen, maar ondanks dat toch een heel layd-back sfeertje. Erg gezellig. En dan natuurlijk de prachtige omgeving. Het plaatsje is geheel omgeven door het Karstgebergte. Het Karstgebergte is niet een glooiend gebergte, maar zijn allemaal (zo lijkt het) "losse" bergen, die oprijzen. Heel imponerend en heel erg mooi. Daarnaast nog de slingerende li-rivier met de vele boten. Prachtig hier. Maar zoals ik al zei, dit laten we vandaag achter ons.
Om 17.00 uur vertrekken we per bus naar Guilin, waar we op de trein stappen naar Gangzou (vroeger bekend als Canton). Verder met de bus naar de boot, die ons naar Hongkong leidt, waar we op
Donderdag 26 oktober 2006: Hongkong
rond 14.oo uur in ons hotel aankomen. Wat een cultuurschok. Een gigantisch grote wereldstad, neonreclames, verkeer...... gigantisch. Ondanks het feit dat we tamelijk kapot zijn van het reizen, besluiten we naar de ""must-do" van Hongkong te gaan: Victoria Peak, naar men zegt een fantastisch uitzichtpunt over de stad. Als we daar aankomen, na een ferry, bus en zeer steil-oplopende tram, blijkt dat fantastisch een understatement is. Het is fantabulous! Het is inmiddels donker, en onder ons ligt Hongkong als een groot lichtjesfestijn. Geweldig mooi. Gigantische wolkenkrabbers, die prachtig verlicht zijn, alle havens die mooi verlicht zijn, het is echt een practig gezicht. Echt een must-do dus. Samen met Paul en LInda en Edmay en Ton drinken en eten we nog iets en keren met dezelfde vervoermiddelen weer terug naar ons hotel. Dan zijn we echt helemaal uitgeput en slapen we snel.
Vrijdag 27 oktober 2006: Hongkong
Omdat we niets meer "" moeten" in Hongkong,en we het winkelen en de drukte meer dan moe zijn, besluiten we rond 11.00 uur, nadat we de jade-markt bezocht hebben, een ferry te nemen naar een verder afgelegen eiland, Lamma- Island genoemd. Een autovrij eilandje, met enkele vissersdorpjes, heel pittoresk en lekker rustig. Daar eten en drinken we iets op een terrasje aan het water, en keren weer terug. Heel erg relaxed, een mooie afsluiting van de reis. ‘s Avonds hebben we pas om 22.00 uur afgesproken met de groep (voor een borrel). Omdat diversen geen zin hadden in een etentje. Jammer. We hebben met enkele anderen om 18.30 afgesproken, inclusief Jeroen. Het wordt erg leuk. We gaan een Hongkongees restaurantje binnen, waar niemand Engels spreekt, en we heel erg vriendelijk worden geholpen door personeel en overige klanten. Op basis van hetgeen anderen eten, krijgen we e.e.a. voorgeschoteld. Ook hier zijn we weer een bezienswaardigheid. Na nog een kopje koffie bij Starbucks (jaja echte koffie) keren we nog even terug naar het hotel. Om 22.00 vertrekken we met de hele groep met de bus naar de Irish Pub, die we aan het eind van de straat ontdekt hadden. Daar verblijven we tot een uur of 00.00 uur, waarna weer naar het hotel teruglopen. Echt het einde van deze vakantie!!!
Zaterdag 28 oktober. Naar huis! Na nog wat overheerlijke broodjes ingeslagen te hebben voor het ontbijt en de lunch, vertrekken we rond 10.00 uur naar het vliegveld. Zonder vertragingen landen we om 22.30 uur (Nederlandse tijd) op Schiphol, ongeveer 15 uur later. Ans komt me ophalen op Schiphol en rond 01. 30 uur ben ik thuis.Gelukkig nog een weekje vakantie, heb ik lekker de tijd om nog wat te acclimatiseren.
Een prachtige reis, heel veel gezien (misschien wel TE veel), heel erg genoten.
Vooral de vriendelijke mensen en de prachtige natuur hebben veel indruk op me gemaakt. En natuurlijk de FANTASTISCHE toiletgelegenheden......
Zondag 1 oktober 2006: Beijing
Aangekomen in Beijing (Peking). Nadat we hebben ingecheckt in ons super-de-luxe hotel, gaan we nog even de nabijgelegen Hutong in en lopen door naar het Plein van de Hemelse Vrede. De weg ernaartoe is een grote bouwput. Net zoals de weg naar de binnenstad. Beijing is bezig zijn stad klaar te maken voor de Olympische Spelen (OS). Enkele verdere opvallende zaken:
- de weg vragen is best lastig
- Kleine kinderen dragen broeken zonder onderkant, de zgn snelzeikers, zoals we die in Limburg ook ooit gekend hebben (voor mijn tijd). Dat scheelt een hoop luiers.
- Het is vandaag de nationale feestdag, waardoor heel veel chinezen vrij hebben deze week. Gevolg is dat het overal extra druk is.
- in mijn relaas zullen enkele opmerkingen over typisch Chinese zaken staan, zoals slurpen, boeren, toiletteren etc. Mocht je hier geen prijs op stellen, hoef je ze niet te lezen. Ik zal proberen ze aan te kondigen.
- ik word nieuwsgierig “betast” door een Chinees Jongetje (te jong, 2 jaar).
We verdwalen enigszins maar met behulp van een aardige Chinese dame vinden we de weg naar het hotel toch weer terug. ‘s Avonds gaan we gezamenlijk eten. Heerlijk. Als dit de standaardmaaltijd wordt voor deze vakantie, wordt het ALWEER niets met afvallen.
Maandag 2 oktober 2006: Beijing
Ik heb als een blok geslapen, ongelofelijk. Dat is me nog nooit overkomen een eerste nacht van mijn vakantie! Vandaag bezoeken we de Bell Tower en de Drum Tower. Met name de bell tower heeft in de historie altijd een belangrijke functie gehad (tijdsaanduiding), de DrumTower is echter mooier (vind ik). Er wordt net als we er zijn (klim) een drum-voorstelling gegeven. Dat zijn nog eens pauken! we drinken nog een kopje thee in een ruimte waar wel honderden soorten theeserviesjes staan (sorry Marleen, die passen niet in mijn rugzak). Daarna een rondtocht door een hutong in een Riksha. Erg toeristisch, maar ach, uiteindelijk zijn we ook toeristen We lunchen bij een kunstenaar thuis in de Hutong. Wederom erg lekker. Vervolgens naar de Lama-tempel, de grootste van Beijing. De grootste boeddha is 15.55 voet hoog. (weet effe niet hoeveel meter dat is). De bekendste Boeddha-tempel buiten Tibet.
Mijn eerste indruk van Beijing: niet zo druk als ik had verwacht. Natuurlijk zijn de toeristische plekken uitzonderlijk druk, maar het verkeer valt heel erg mee. Oke, je moet niet even snel over willen steken, want het risico dat je door een fiets of taxi gesnut wordt, is tamelijk aanwezig. Ook is het niet altijd verstandig met de plaatselijk bevolking mee te lopen, want die steken vaak met gevaar voor eigen leven over. Met name als we nog een hutong inlopen, is het leuk om het normale leven te bekijken. Daar zijn wij net zoveel toeristische attractie als zij voor ons. Ik ben nog niet over de drempel van " mensen fotograferen" heen, dus ik heb hier wel een paar leuke kiekjes misgelopen. Ach, dat zal verderop in de reis nog wel lukken. Helaas is mijn Chinees nog niet zo goed dat ik de mensen kan vragen of het mag en hoeveel dat dan zou moeten kosten. (Sorry Frank).
‘s Avonds naar de Peking Opera, wat een ervaring op zich is. de verhaallijn ben ik gedurende de tweede akte (het waren er vier) enigszins kwijtgeraakt. Maar de kostuums, schminck en acrobatiek is fantastisch. Nogal storend was de traditionele muziek. Het eerste woord wat bij me opkwam was " kattengejank" , maar dat klinkt wellicht wat oneerbiedig. Het was niet mijn smaak, maar het went na verloop van de voorstelling. Daarbij komt nog dat er een Engelse toelichting werd gegeven op een beeldscherm, maar die was zo foenetisch geschreven, dat het nog moeilijker werd de verhaallijn te volgen. " (we want war, not PIECE" ). Na enkele heerlijke pilsjes op de kamer wordt het veel te laat.
Dinsdag 3 oktober 2006: Beijing / Yoyongguch
Vandaag naar de Chinese muur bij Yuyongguch. Je ziet hier een groot gedeelte van de muur, die hier wel helemaal gerestaureerd, en dus ook redelijk druk is (vakantie, jeweetwel). Ik begin met goede moed, maar wordt tameljk snel geconfronteerd met mijn te slechte conditie. De trappen zijn hoog of te laag en veel in aantal. Ik haal de top dus niet. Nancy (enkele malen sportschool in de week) is al weer naar beneden aan het gaan, en ik ga maar met haar mee. Het dringt maar moeilijk tot me door dat ik op de Chinese muur sta. Heel vreemd. We gaan nog even een rustig plekje zoeken (ja dat lukt) en we zien inmiddels duizenden mensen de muur op klimmen. En bijna allemaal chinezen. Had ik al verteld van mijn eerste toilet-ervaring? Nee? Nou, ik heb ze gisteren gehad. IK zal niet in details treden, maar het viel niet tegen. Gewoon je neus dichthouden en hangen. Maar ik dwaal af. We lunchen in een AC-restaurant-achtig etablissement. Groot, ongezellig en massaal. Het eten is overigens goed. De toiletten westers. Om er (weg) te komen, moet je door een groot atelier met winkel waar je heel veel souvenirs kunt kopen. Dus erg slim. De namiddag vertoeven we in het zomerpaleis. een prachtige plek, waar veel te zien is. Met name de grote boeddhistische tempel die hier te zien is, is prachtig. Te weinig tijd, maar veel lopen, en onze benen hebben al een hele klim erop zitten. Vanavond eten we in een hotpot restaurant. Fonduen in (kippe) bouillon. je gooit vlees en groenten in de bouillon. Erg lekker. Het eten met stokjes is een wisselend succes, maar ach, ik lijd geen honger. We drinken wederom een paar pilsjes op de kamer en het wordt weer te laat (00.30).
Woensdag 4 oktober 2006 Beijing
We lopen naar het Plein van de Hemelse Vrede (Tiananmen-plein) waar het enorm druk is. Ik heb gehoord dat de rij voor het mausoleum van Mao een kilometer lang was. Daar hebben we dus niet ingestaan. Met name de poort van de hemelse vrede vond ik erg indrukwekkend, met de foto van Mao boven de poort. Die ken je alleen van TV. Prachtig. Het plein was zo vol, dat het moeilijk is een voorstelling te maken van de afmetingen en de sfeer te proeven. Wel jammer. Daarnaast is het bloedheet. We lopen door naar de verboden stad. Deze is gedeeltelijk in restauratie, en natuurlijk betreft het de belangrijkste gebouwen, waardoor een mooie foto maken moeilijk wordt. Hier is het zo mogelijk nog heter en drukker, en we zijn blij als we eruit zijn. In een hutong lopen we een willekeurig, tamelijk drukbezocht door chinezen restaurant in. Met behulp van de menukaart (jawel Frank, het werkt) en een behulpzame ober eten we overheerlijk. We hebben glimlach / knik - contact met een ander gast van het restaurant. Helaas kunnen we hem niet vagen of we met hem op de foto mogen. Shit. We vertrekken vanavond met de trein naar Xi-'An. We reizen in een hardsleeper, die schoon en tamelijk luxueus is. Het is wel een echte hard-sleeper. Het bed is erg hard en het is “hard” om te slapen. We komen er allemaal enigszins gebroken uit.
Donderdag 5 oktober 2006: Xi-'An
Xi'An is in mist gehuld en dat blijft ook de hele dag zo. Vandaag bezoeken we het terracottaleger. Dit is erg bijzonder. Vaak gezien op foto's maar toch nog heel indrukwekkend. Na een informatiefilmpje over het ontstaan en de vernietiging en de vondst vertrekken we naar de Grote Gans pagode, een heel mooi tempelcomplex. Erg goed bewaard. Oh ja, Nancy heeft een iets mindere toiletervaring gehad; op een rij met drie dames, zonder tussenschot, en een van de dames was een grote boodschap aan het doen. Dat gaat toch nog even te ver. Mijn tweede ervaring was niet zo heel erg prettig (vuil). voor wat betreft het slurpen? Dat valt totnutoe nog mee, ik heb er nog niet zoveel last van gehad. Wel het rochelen en spugen, dat is heel erg wennen. Dat gebeurt de hele dag door. Ach ja, het zal wel lekker zijn. We eten in een Dumpling-restaurant. Niet zo mijn ding, die meelachtige balletjes met vanalles gevuld, maar het hangt natuurlijk helemaal af van de vulling.
-------------
Xi-‘Án (fonetisch: ksiaan, met de klemtoon op aan) is een drukke, hectische stad, compleet met neon-reclames en een acht verdiepingen tellend hoog winkelcentrum. Tunnels leiden je (gelukkig) onder de superdrukke verkeersweg door. Toch lijkt het leven zich ook hier op straat af te spelen. De fietsen zijn hier gedeeltelijk vervangen door brommers en scooters, maar ondanks dat vind je de fietsen en riksja’s in grote getalen.
--------------
Vrijdag 6 oktober 2006: Xi-’An = Lanzhou
Vandaag vanuit Xi-‘an met de trein naar Lanzhou. Deze trein stopt ongeveer 20 keer ‘s nachts met heel veel kabaal. Niet echt lekker geslapen, maar ach, het kan wat lijden. Ik slaap hier ongeveer 1,5 keer zoveel als thuis. Over bijkomen gesproken....
Zaterdag 7 oktober 2006: Lanzhou – Xiahe
Vandag vanuit Lanzhou met de bus naar Xiahe, waar het een graad of 20 kouder is dan in Xi-’an. Dat is dus even afzien. Onder de dikke ouderwetse oude deken en extra kleding krijgen we het toch nog warm.
---------------
XIahe (fonetisch: ksie ache, met de klemtoon ksie) . Dit is een andere wereld. Tibetaans, mooi en sereen. Dit is een ware oase van rust. Natuurlijk heb je hier ook de auto’s, taxi’s en brommers, maar in veel mindere mate. Dit tezamen met een totaal andere temperatuur (’s nachts 5 graden), de ijle lucht en de Tibetaanse sferen en de mooie mensen maakt dit tot een heel bijzondere plek.
---------------
Zondag 8 oktober 2006: Xiahe
We bezoeken het Labrang klooster, dé trekpleister van Xiahe. Een boedhistisch klooster waar ongeveer 1200 monniken verblijven. We krijgen hier een rondleiding van een monnik. Het is een zeer mooie, serene, rustige eenvoudige plek. De gids vertelt in gebrekkig Engels over de Dalai Lama, Boeddha en hun geloof. Interessant. In het (heel) kort komt het er op neer dat, als je in de toekomst denkt ongeluk tegen te komen: bid naar boeddha. Als jje iets overkomen is: bid naar boeddha. het helpt altijd. en daar komt nog bij dat de monniken voor IEDEREEEN bidden, dus dat is mooi meegenomen. Tot ssot van de rondleiding komen we in de gebedsruimte van de monniken,wat heel apart is, maar ook een soort inbreuk op hun privacy. Al met al een prachtige ervaring. De namiddag gaan we naar Tarzang Lake een heilig meer, waar we omheen lopen. het pad is geheel gemarkeerd met gebedsvlaggen, en jakhaar. Het is een hele klimpartij, maar wel heel erg de moeite waard. Ik wordt weer geconfronteerd met mijn niet-conditie. Helaas. Maar ja. het pad leidt naar een soort van balkon met gebedsvlaggen, en dat is een heel aparte ervaring. Na terugkomst nog wat souvenier-shoppen en gezellig gegeten met Bianca en Riacarda. Had ik al vermeld dat het eten OVERHEERLIJK is? Bij deze dan.
Maandag 9 oktober 2006: Xiahe
Wat een geweldige dag! we gaan de hele dag naar de Ganjia Grasslands. Open vlaktes tussen de bergen een riviertje. prachtig. We zouden hier overnachten in een momadentent, maar gezien de temperatuur zien we hier maar van af. We rijden eerst naar het Banjao Ancient Village. via een onverharde weg, waar men aan het werken is. Dus het schiet niet zo heel erg op. maar met dit uitzicht is dat helemaal niet erg. Prachtig hier. Het dorpje is omgeven door een muur, van waar je een prachtig uitzicht hebt. Je kunt hier rondlopen in het dorpje, wat een beetje uitgestorven is, omdat de regering vandaag het land verdeelt. De mannen zijn dus allemaal naar de landverdeling. We worden uitgenodigd door een klasgenootje van onze gids, om thee te komen drinken bij haar thuis. erg leuk en gezellig. Nog wat inheemse hapjes erbij, en de lunch is binnen. Waarom hadden we ook alweer lunchpakketten meegenomen? Het dorpje is erg geïsoleerd, en de mensen leven alleen van het land en het vee. Heel primitief en basic (of is dat hetzelfde). Na dit bezoek naar een zwarte – kap- monniken klooster Niet zo mooi als het Labrang, maar wel apart. Daarnaast zijn ze in het bezit van een tand van Boeddha, die we natuurlijk niet ‘live’ te zien krijgen, maar op een foto. Het weer is fantastisch. We hebben allemaal ongeveer vijf lagen kleding aan, maar lopen in ons t-shirt rond. Heerlijk dus. Op de terugweg nog een lekke band, maar die mag de pret niet drukken. We eten in een blindelings uitgekozen restaurant. Het is nml lastig om te zien waar een restaurant exact gevestigd is,en dus gaan we maar gewoon op ontdekkingstocht. Dit leidt ons naar (denken wij) tamelijk authentiek restaurant. Aangezien ze hier geen (verwarmende) wijn hebben, drinken we maar een pilsje. We drinken in het hotel nog een glaasje wijn, om op te warmen.
Dinsdag 10 oktober 2006L Xiahe – Lanzou - Chengdu.
Vandaag met de bus en vliegtuig van Xiahe via Lanzou naar Chengdu. Tamelijk total loss komen we daar aan. Anke en Walter sluiten zich weer bij de groep aan. Walter heeft zich geblesseerd bij de eerste trap van Chinese muur, en is een weekje in Beijing gebleven.
------------
Chengdu (fonetisch hetzelfde: Tsjengdoe) hangt qua sfeer ergens tussen Xi-‘an en Xiahe in, maar heeft voor mij niet zoveel. Naast de standaard toeristische attracties is dit niet echt bijzonder. Er is wel getracht om de authentieke zaken te (her)bouwen, maar is daar maar gedeeltelijk in geslaagd. Het ziet er een beetje nep uit hier en daar. De stad is duidelijk een rijkere stad. Ik vind het niet zo erg hier weer te vertrekken. Het is een stad die wel is ingesteld op toeristen, maar niet op Westerse toeristen. Dus het blijft hier lastig om iets te eten te bestellen. Verder is het een verkeerschaos. Op kruisingen staan mannetjes onder parasolletjes het verkeer te regelen. Er komen hele hordes fietsers van alle kanten aan. Heel vreemd. Er is zelfs een ongelukje gebeurd; man heeft het mandje niet meer op zijn fiets zitten en taxichauffeur staat erbij.
-------------
Woensdag 11 oktober 2006: Chengdu
Vanmorgen naar het onderzoekscentrum voor de Giant Panda, een dier met een heel hoog aaibaarheids-gehalte. Heel mooi, en heel interessant. De Panda wordt met uitsterven bedreigd, en daar wordt alles aan gedaan. We krijgen een rondleiding en een film en een mooi museum te zien, en natuurlijk een stuk of 40 panda’s prachtig. De namiddag krijgen we een cursus Chinees koken. We gaan eerst naar de markt inkopen doen en krijgen vervolgens kookles. Heel leuk, en niet zo toeristisch als ik vreesde. En overigens erg lekker. Ik heb de recepten, dus de gefrituurde varkensreepjes met hete saus worden nog wel eens gemaakt in Nederland! Het wordt een gezellige dag en we hebben een hoop lol. ‘s Avonds denken Nancy en ik nog een rustig avondje te hebben (de rest gaat naar Karaoke), maar die karaoke blijkt niets te zijn, en de groep sluit zich bij ons aan. Wordt wel heel gezellig, met name door de diverse cocktails die we drinken.
Donderdag 12 oktober 2006: Chengdu - Lijiang
Vandaag gaan we lekker naar een echte antiekmarkt, erg leuk en naar een tempelcomplex. Dan wordt het tijd om te vertrekken en eerst nog wat te internetten.
Vrijdag 13 oktober 2006: Lijiang
Die busreis duurt plusminus 11 uur. Ja dat is erg lang, maar gelukkig een bus met beenruimte, en dat is wel eens anders. Verder is het landschap op zijn zachtst gezegd adembenemend. We slingeren de hele dag door een prachtig berglandschap met dorpjes, gehuchten, kolenmijnen. En een gigantische verkeersopstopping. Die ruim een uur duurt. Maar al met al valt het nog wel mee. Plotseling is daar Lijiang, een gigantische stad, zeker na de rit hiernaartoe. We eten vanavond o.a. wespen en wormen, maar dan gefrituurd. Best lekker. (ja echt).
-----------
China betekent: heel veel mensen, voornamelijk Chinezen. Ik denk dat ik in de eerste week meer Chinezen heb gezien dan ik ooit nog eens ga zien. Beijing (fonetisch: Beedzjien, met de naderuk op zjien) is heel druk, maar toch ook weer heel relaxed. Veel fietsen, Riksja’s, al dan niet met motortje en ontzettend veel taxi’s. Het aantal personenauto’s valt nog wel mee, daardoor is het minder hectisch dan ik verwacht had. De (gemiddelde) Pekinees (?) lijkt niet zoveel te hebben met uiterlijkheden, zoals kleding en woning. Maar misschien is hij ook gewoon heel arm. Ik weet het niet. Hij heeft wel een auto, maar die heeft hij nodig om naar het werk te rijden. Hij lijkt vooral bezig met (over)leven.
-----------
Zaterdag 14 oktober 2006 Lijiang
Vannacht ben ik een beetje (mijn maag) leeggelopen. Dus vandaag een beetje rustig aan doen met het eten. Ik voel me verder niet ziek / zwak of misselijk, dus het zal wel meevallen. We gaan naar de oude stad en winkelen daar wat. Tussendoor een theetje drinken en genieten van het prachtige uitzicht over de oude stad. Niet verkeerd. ‘s Avonds gaan we gezamenlijk naar een Naxi-voorstelling, een traditionele voorstelling die erg mooi is. Iets beter te begrijpen dan de opera van vorige week. mede omdat de vertaling nu wel klopt. De muziek is ook een stuk draaglijker. Dus een leuke avond. Mijn maag heeft zich vandaag rustig gehouden, dus ik mag niet mopperen. Oh ja, op weg naar LIjiang worden we geconfronteerd met de geneugten van het reizen in een groep. De reisleider stelt voor dat we op weg naar de volgende verblijfplaats een stukje omrijden en een tussenstop maken bij de Tiger Jumping Gorge, een " must" als je in de buurt bent. Maar helaas zijn er vier personen die niet mee willen en de kosten niet willen betalen ( EUR 9) Ja, dat is een heel kapitaal op een reissom van ruim EUR 2000 . Twee personen uit principe en twee personen uit kosten? Dus wordt besloten niet te gaan. Ook geen probleem. Een dag later lijkt er opeens een ander besluit genomen: de kosten zijn door enkele andere reisgenoten afgekocht. Zonder de rest hiervan in kennis te stellen, gaan we dus toch. Geen probleem, want ik wilde graag gaan. Maar het geeft een hoop gedoe en communicatie-storingen. Het lijkt wel alsof ik op het werk zit!!
Zondag 15 oktober 2006: Lijiang
Vandaag met de fiets naar Baisha, een qua bouw nog authetiek dorpje, maar verder geheel op toeristen in gesteld. Inclusief agressieve verkopers. Niet zo geweldig leuk dus. Maar de fietstocht is geweldig. Een uitzicht op de Jade Dragon Snow Mountain. Heel erg mooi. En we hebben nog wel vals plat. Nadat we in het dorpje wat gedronken hebben, gaan we weer terug, nu bergaf. Overigens, de eigenaresse van het restaurantje begroet ons overvriendelijk met een sinaasappel, een muziekje, een extra plantje op de tafel, een dansje. Maar ja, we kunnen verder niet communiceren. Jammer!!! Rond 14.00 zjn we weer terug bij ht hotel en we lopen nog even de oude stad in om bij Don Papa nog wat lekkerste eten. We vertrekken om 16.00 naar een zogenaamde homestay. Een huis dat voorheen volgens mij door de eigenaar zelf bewoond werd, maar nu verhuurd wordt. Erg mooi, pittoresk bijna. 1 toilet, 1 douche, en vierpersoons kamer. Leuk, dat zou vaker mogen. Ik heb persoonlijk niet zon behoefte aan bad en giga kamer met balkon. Maar ja, als het niet anders is.....De bedden zijn overigens keihard, maar ach, je kan niet alles hebben.
Maandag 16 oktober: Lijiang - Zongdian
Vandaag dus richting Zongdian via de Tiger Jumping Gorge. Heel erg de moeite waard. Het geweld van het water is enorm. Je kunt er in ongeveer een kwartiertje naar beneden via een steile trap, en via dezelfde trap weer terug. Dat duurt dus iets langer. Heel erg mooi. De rest van de dag tot een uur of vier zitten we in de bus (zonder beenruimte) , maar dat is geen probleem. Wederom een fantastisch uizicht. Met geen pen te beschrijven. Heel bijzonder, gigantische bergketens. Zongdian lijkt een soort tussenstop naar Tibet, en geheel op backpackers ingesteld. We eten ‘s avonds niet' Chinees, ook wel eens lekker na al die groenten, noodles en andere gezonde zaken. Gewoon frietjes bij het eten. Heerlijk.
Dinsdag 17 oktober 2006: Zongdian
Vanmorgen hebben we het plaatselijke klooster bezocht en tevens op souvenirjacht geweest. Overigens een mooi klooster, vooral qua ligging. Op een heuvel, met mooie witte huisjes ervoor. Zoals jullie kunnen lezen verveel ik me nog niet. Het is hier is het fantastisch mooi. Helaas zijn we al over de helft. Ook al lijkt het dat ik al vier weken onderweg ben. Ik heb zo veel gezien en meegemaakt. Dat wordt nog minstens een week nagenieten als ik weer in Nederland ben. ’s Avonds bij het eten tref ik een stel uit (jaja de wereld is klein) Kessel. Ik hoorde dialect praten en ik dacht: dat klinkt tamelijk in de buurt. En dat klopte dus. Heel vreemd, als je in China zit.
Woensdag 18 oktober 2006: Zongdian
We vertrekken we na een vertraagd ontbijt (te weinig pannen / personeel) voor een hike, waarvan de lengte, zwaarte en verdere details nogal onduidelijk zijn. En dat is maar goed ook. Als ik geweten had dat het zo zwaar was, was ik waarschijnlijk beneden gebleven. Maar gelukkig wist ik dit niet. Het is een fantastische wandeling van ongeveer 45 minuten steil naar boven en dan nog een stuk glooiend. En dat laatste vond ik echt fantastisch.We komen nog langs een nomandentent / plek en het is gewoon een ontzettend mooi plekje. Prachtig. De afdaling is iets minder leuk, maar wel spectaculair. Via een waterloop (in de lente loopt hier het smeltwater omlaag) moeten we nu weer steil naar beneden. En dat valt niet mee. Los gesteente, vervelend lopen. Maar we hebben het gehaald, en het was fantastisch. Aansluitend hebben we lunch bij een Tibetaans gezin. Niet lekker, wel leuk. Met name de jakboter-thee is niet lekker. Boter met water, en dan met de gedachte dat ik in Nederland al geen boter eet: Jakkie. De enige keer dat ik bijna heb moeten kokhalzen van het eten). ‘s Avonds zouden we met Edmee en Ton gaan eten, maar de hele groep is aangesloten, en daar hebben we eigenlijk geen zin in. Dus we eten alleen, met hindernissen. Het licht valt namelijk uit, dus het wordt romantisch tafelen bij kaarslicht. Wel lekker, maar niet fantastisch (Hotpot, en dat is niet echt geweldig).
Donderdag 19 oktober 2006: Zongdian – Lijiang – Dali
Weer een reisdag. We reizen weer terug naar Lijiang en dan door naar Dali. De rit zou negen uur duren, maar duurt er maar zeven. Dus dat is een gigantische meevaller. En het landschap is wederom adembenemend: Rijstvelden, wietbomen, heuvels, prachtig. Om 16.00 uur zijn we in Dali, dus nog voldoende tijd om het plaatsje te ontdekken. En dat is verschrikkelijk toeristisch. De dames in klederdracht gaan graag met je op de foto (tegen betaling) en er is een fantastische winkelstraat. Je hebt na een kwartiertje alle soorten winkels wel drie keer gehad. Een beetje een afknapper. Maar ach. We eten buiten het centrum in een leuk restaurantje met een man of acht. Erg gezellig, nog lang nagetafeld. Daarna bij het hotel nog een lekker pilske gedronken. Vakantie dus.
Vrijdag 20 oktober 2006: Dali
Het regent!! Dus de excursie naar het Erhai-Meer valt letterlijk in het water. Erg jammer, want dat zou wel erg mooi moeten zijn. We zien het meer wel, maar dan in een grijze deken gehuld. Jammer. We rijden nog even langs de drie pagodes, DE attractie van Dali. Daarna snel naar het droge hotel en relaxen. ‘s Avonds is er een barbeque in het hotel. Erg lekker. Ik wist niet dat chinezen ook konden barbequen, maar wel dus.
Zaterdag 21 oktober 2006: Dali – Kunming/Shillin
Vandaag weer een dag reizen naar Kunming / Shillin, het stenen woud. In tegenstelling tot alle vorige ritten, duurt deze rit langer als normaal. We komen nml in een gigantische file te staan, die varieert van 2 tot 6-baans. En waarom? Ze zijn volgens mij aan de weg aan het werken. Maar het is een grote chaos van fietsen, voetgangers, brommers, motoren, vrachtauto’s, bussen, en veel varianten van al deze voertuigen. Het is een grote puinhoop, maar ach ja, ook dat hoort erbij. We komen aan in het stenen woud, waar we in het NP logeren. Dus twee minuten lopen, en dan zijn we er. We gaan dus nog op onderzoek uit, wat erg de moeite waard is. Het wordt wel al snel donker, dus niet al te lang treuzelen. We verdwalen een beetje, dus het wordt wel een beetje creepy. Het is erg mooi om te zien, een beetje te vergelijken met de Pinnacles in Australië. Vreemde steenformaties. Alleen zijn deze grijs, en niet geel en zijn er paadjes aangelegd. Heel indrukwekkend, en tamelijk uitgebreid. Mooi om gezien te hebben, met name om dat het overdag super toeristisch is.
Zondag 22 oktober 2006: Kunming
Dat zien we als we de volgende dag ‘s Morgens nog het park in gaan. Het is echt bomvol met Chinese toeristen, die zich echter allemaal om de hoofdattractie opstapelen; de pagodes, het meertje etc. Dus als je iets verder doorloopt, valt het wel mee. ‘s Middags vertrekken we via Guilin naar Yangshou (Jangsjoewa, klemtoon op wa) met bus en vliegtuig. Dat wordt dus erg saai. Maar je kunt niet alles hebben.
Maandag 23 oktober 2006: Yangshou
Vanmorgen hebben we nog vrij om te winkelen rondneuzen. Leuke plek hier. Na de middag vertrekken we voor een boottochtje over de Li-rivier. Prachtig, je vaart door het Karstgebergte, dat is zo imposant, dat is fantastisch. Tussendoor eten we en daarna nog een demonstratie aalscholver-vissen. Heel apart en inventief , maar wel enigszins toeristisch. Maar het is echt geweldig om hier te varen. De bergen blijven me fascineren.
Dinsdag 24 oktober 2006: Yangshou
Vandaag gaan we fietsen door het Karstgebergte, en tussendoor varen op een bamboe-vlot. Wederom een fantastische dag. De omgeving is echt fantastisch en erg indrukwekkend. Helaas is het hier nu heel erg heiig, dus het is enigszins grijs. Maar het contrast is fantastisch. Wederom een fantastische dag!!!
‘s Avonds gaat een gedeelte van de groep naar een lichtshow, dus ga ik met Helene en Richarda eten. Nancy heeft zin in KFC, dus zij gaat met de rest. Na de lichtshow sluit de rest van de groep zich bij ons aan voor een drankje. Gezellige avond.
--------------
Om nog even op de toiletten in China terug te komen: IK heb inmiddels vele varianten gezien:
- 1 tm 5 toiletten langs elkaa
- met en zonder tussenschot
- dit tussenschot is hoog, kniehoog of middelhoog (dit laatste geeft een komisch effect, en je kunt gemakkelijk contact leggen met de buren).
- een gewoon beton- gat-in-de-grond of een keramieke bak
- wel of niet de mogelijkheid tot doorspoelen/trekken (meestal niet)
- alles tussen schoon en ontzettend goor.
-----------------
Woensdag 25 oktober 2006: Yangshou – Guilin = Gangzou (Canton)
Vanmiddag reizen we verder, dus we genieten vandaag nog van het prachtige Yangshou. De laatste souvenirs worden gekocht, en we genieten nog van een terrasje bij de Li-rivier. De rivier waarop we gisteren en eergisteren hebben gevaren. Helemaal niet verkeerd. Jammer dat we deze plek al zo snel achter ons moeten laten. Dit is zeker een van de hoogtepunten van deze trip. Yangshou heeft veel backpackers, veel toeristen, maar ondanks dat toch een heel layd-back sfeertje. Erg gezellig. En dan natuurlijk de prachtige omgeving. Het plaatsje is geheel omgeven door het Karstgebergte. Het Karstgebergte is niet een glooiend gebergte, maar zijn allemaal (zo lijkt het) "losse" bergen, die oprijzen. Heel imponerend en heel erg mooi. Daarnaast nog de slingerende li-rivier met de vele boten. Prachtig hier. Maar zoals ik al zei, dit laten we vandaag achter ons.
Om 17.00 uur vertrekken we per bus naar Guilin, waar we op de trein stappen naar Gangzou (vroeger bekend als Canton). Verder met de bus naar de boot, die ons naar Hongkong leidt, waar we op
Donderdag 26 oktober 2006: Hongkong
rond 14.oo uur in ons hotel aankomen. Wat een cultuurschok. Een gigantisch grote wereldstad, neonreclames, verkeer...... gigantisch. Ondanks het feit dat we tamelijk kapot zijn van het reizen, besluiten we naar de ""must-do" van Hongkong te gaan: Victoria Peak, naar men zegt een fantastisch uitzichtpunt over de stad. Als we daar aankomen, na een ferry, bus en zeer steil-oplopende tram, blijkt dat fantastisch een understatement is. Het is fantabulous! Het is inmiddels donker, en onder ons ligt Hongkong als een groot lichtjesfestijn. Geweldig mooi. Gigantische wolkenkrabbers, die prachtig verlicht zijn, alle havens die mooi verlicht zijn, het is echt een practig gezicht. Echt een must-do dus. Samen met Paul en LInda en Edmay en Ton drinken en eten we nog iets en keren met dezelfde vervoermiddelen weer terug naar ons hotel. Dan zijn we echt helemaal uitgeput en slapen we snel.
Vrijdag 27 oktober 2006: Hongkong
Omdat we niets meer "" moeten" in Hongkong,en we het winkelen en de drukte meer dan moe zijn, besluiten we rond 11.00 uur, nadat we de jade-markt bezocht hebben, een ferry te nemen naar een verder afgelegen eiland, Lamma- Island genoemd. Een autovrij eilandje, met enkele vissersdorpjes, heel pittoresk en lekker rustig. Daar eten en drinken we iets op een terrasje aan het water, en keren weer terug. Heel erg relaxed, een mooie afsluiting van de reis. ‘s Avonds hebben we pas om 22.00 uur afgesproken met de groep (voor een borrel). Omdat diversen geen zin hadden in een etentje. Jammer. We hebben met enkele anderen om 18.30 afgesproken, inclusief Jeroen. Het wordt erg leuk. We gaan een Hongkongees restaurantje binnen, waar niemand Engels spreekt, en we heel erg vriendelijk worden geholpen door personeel en overige klanten. Op basis van hetgeen anderen eten, krijgen we e.e.a. voorgeschoteld. Ook hier zijn we weer een bezienswaardigheid. Na nog een kopje koffie bij Starbucks (jaja echte koffie) keren we nog even terug naar het hotel. Om 22.00 vertrekken we met de hele groep met de bus naar de Irish Pub, die we aan het eind van de straat ontdekt hadden. Daar verblijven we tot een uur of 00.00 uur, waarna weer naar het hotel teruglopen. Echt het einde van deze vakantie!!!
Zaterdag 28 oktober. Naar huis! Na nog wat overheerlijke broodjes ingeslagen te hebben voor het ontbijt en de lunch, vertrekken we rond 10.00 uur naar het vliegveld. Zonder vertragingen landen we om 22.30 uur (Nederlandse tijd) op Schiphol, ongeveer 15 uur later. Ans komt me ophalen op Schiphol en rond 01. 30 uur ben ik thuis.Gelukkig nog een weekje vakantie, heb ik lekker de tijd om nog wat te acclimatiseren.
Een prachtige reis, heel veel gezien (misschien wel TE veel), heel erg genoten.
Vooral de vriendelijke mensen en de prachtige natuur hebben veel indruk op me gemaakt. En natuurlijk de FANTASTISCHE toiletgelegenheden......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
