Myanmar 10 oktober tm 4 november 2014
Blijf op de hoogte en volg Nel
14 Oktober 2014 | Myanmar, Rangoon
Vrijdag 10 oktober 2014 en zaterdag 11 oktober 2014. Amsterdam - Yangon
Na een voorspoedig verlopen reis ontmoet ik de rest van de groep op het vliegveld van yangon.?grote groeo, veel alleenreizenden. Na ingecheckt te hebben in het hotel (ik deel de kamer met mij vietnam-reisgenote helma) en een briefing van de reisleider ernst-jan, gaan we met z'n zevenen te voet richting het centrum. Onderweg diverse mooie gebouwen, zoals de oude parlementsgebouwen uit de britse tijd, die ,omdat de hoofdstad is verplaatst, niet meer in gebruik zijn. De st mary's cathedral bezocht rond 14.00 uur Nederlandse tijd. Ik heb in gedachten een kaarsje voor marc en marly en de kinderen aangestoken. (kennen ze hier niet blijkbaar). Uiteindelijk arriveren we bij het einddoel de Sule pagode , een prachtige geheel met bladgoud beklede pagode, waar we met de klok mee omheen lopen. De pagode ligt midden op een rotonde met vlak ernaast een zendmast. Het is inmiddels donker geworden, en het goud schittert in het licht. Mooi gezicht. Vervolgens op zoek naar een restaurant. Dtt vinden we uiteindelijk in het city ... Hotel. We zijn.de enige gasten, dat wekt niet veel hoop. Nadat we met veel moeite en handen en voeten hebben besteld, blijkt een half uur later dat het nog 3 kwartier gaat duren voordat we iets te eten krijgen; de kip ligt nog in de vriezer. We gaan zonder eten naar de overburen,?een fastfoodrestaurant a la KFC. Toch nog kip gegeten:-) . Met z'n zevenen in de taxi naar het hotel. Doodmoe!
Zondag 12 oktober 2014. Yangon
Vanochtend om 07.30 vertrek na een niet spectaculair ontbijt. We gaan vanochtend eerst naar de Kyae-Thaue tempel, waar de grootste bronzen Boeddha van Birma ??? staat. Achter glas dus niet te fotograferen. Gelukkig staat er een mennneke die foto.s achter het glas maakt. Ik als vrouw mag niet achter het glas komen, mannen wel (zucht). Vervolgens naar de Shwedagon pagode, de belangrijkste pagode van Myanmar. In deze pagode ligt een haar van boeddha opgeborgen. De pagode heeft een gouden koepel. De bovenste helft is belegd met 'stukken' goud,die erop bevestigd zijn, de onderste helft met bladgoud. Elke 5 jaar wordt al het goud vervangen. Oop dit moment staat hij in de steigers en is een gedeelte vaan het goud eraf. Gelukkig nog maar een klein beetje, en het ziet er prachtig uit. Rondom de pagode zijn allemaal kleinere tempeltjes met een ontelbaar aantal boeddha's. De verering vindt plaats opbasis van de geboortedag. Ik ben blijkbaaar op een donderdag geboren, dat is de dag van de rat. Die rat, en de daarbij behorende boeddha heb ik rijkelijk met water besprenkeld. We hebben hier ruim de tijd om rond te struinen. Heel mooi. De middag is vrij te besteden. We gaan weerst lunchen in een tentje waarik zelf nooit naar binnen zou zijn gegaan. Lekker chaotisch, lekker eten. Vervolgens de overdekte markt bezoeken. We komen niet verder dan de eerste longyi-kraam,de birmese sarong. We kunnen de verleiding niet weerstaan. In tempes en pagodes kan ie goed van pas komen. Blote knieën zijn streng verboden.
Vervolgens naar het treinstation waar we de circular train nemen, een trein die rondim yangon rijdt indrie uur. Je rijdt door de achterbuurten van de stad,samen met het woon/werk verkeer in een sukkeldrafje. Totaal 45 km boemelen e 38nstoplaatsen. Geweldig leuk, zeker als je de coupe deelt met een gezin met kinderen (dagje uit)? En vervolgens met tien kleine monnikjes mer hun begeleider. Monikken mogen overigens ook niet naast een vrouw gaan zitten (en vv). Deze zijn echter nog heel jong en kennen de regels nog niet. Dus ze komen naast me zitten. Er wordt dus veel gelachen en gegiecheld. de reis duurrhellang dus de helft valt intussen in slaap. Mooie reis. Na dit tochte terug naa het hotelom te gaan eten met (uiteindelijk) vijf man: alberine, helma, evertjan en een birmese kennis van hem. Heet wordt een chinees restaurant, wederom een niet als zodanig te herkennen. Vervolgens naar huisen te bed. Mirgen om 06.00 uit de veren. Het lijkt wel een gewone werkweek!
Maandag 13 oktober 2014. Yangon- Kyaiktiyo -Kinpun / De gouden rots
Vandaag zoals gezegd zonder ontbijt om 06.30 vertrek. Ontbijtpakketje mee. Prima. Ons doel vandaag is 'é'én van de belangrijkste boeddhistische plekken van Myanmar: de gouden rots. De weg ernaartoe is misschien nog wel leuker dan de rots zelf. Grapje. De busrit voert ons veelal door rijstvelden. Altijd een mooi gezicht. Heel groen en daartussen huisjes op palen, zodat ze in het regenseizoen toch droge voeten kunnen houden. Eerst met een paar tussenstops naar Kyaiktiyo, waar we overstappen in een truck die ons naar de top van een berg brengt. Stel je voor datje met veertig personen in de achterbak van een truck zit. Dat bedoel ik! Te smalle, hoge,harde bankjes met te weinig beenruimte. De route bestaat uit een 50 haarspeldbochten, het voelt eeen beetjeals een achtbaan; vasthouden aan het bankje voor je en genieten. In die toestand ongeveer een uur bergop door een fantastisch landschap. Dan vergeet je de pijn aan je kont al snel. Boven aangekomen arriveren we bij een geheel voor toeristen ingestelde bezienswaardigheid. Hotels, winkeltjes, mooie boulevard. Alleen mis ik een beetje de toeristen! Er zijn er wel wat, vooral birmees, maar het is geen drukte van belang. Maar de rots is mooi. volgens verhalen heeft een pelgrim ooit een haarvan boeddha gekregen en voordat huj stierf heeft hij een mooie rots en een mooi plek gezocht. Het werd een (destijds) klif aan zee met een rots van ver vandaan. Het haar op de klif, de rots erop, en niemand kan er nog bij. Zelfs een aardbeving een paar jaar geleden kon de rots niet laten vallen. Weer een bewijs dat de kracht van boeddha werkt! De rots lijkt slechts op een klein gedeelte grond te raken, daar waar het haar ligt dus. We wandelen naar beneden waar een pelgrimsdorpje ligt, wederom door een typisch toeristisch straatje met winkeltjes met prullaria. En wij zijn de enige (blanke) toeristen. Zoals in veel andere landen heb ik ook nu niemand iets zien kopen. Een van de mannelijke reisgenoten heeft er voor gekozen om vandaag een heel aerodinamische hardloopbroek /legging aan te trekken. Waarom? Geen idee, geen gezicht (mijn bescheiden mening, ondanks dat ie 't wel kan hebben qua figuur). Helemaal in het zwart, hij lijkt dus nogal op spiderman. Waar er in eerste instantie nog een beetje gegiegeld wordt, gaat dat stadium nu voorbij. Er wordt gewezen en hartelijk schaterend gelachen. Ook in Myanmar kennen ze spiderman! Je verwacht dat ie elk moment de rots gaat beklimmen. In het pelgrimsdorp lopen we uiteindelijk ergens waar dat niet de bedoeling is. Blijkbaar bij mensen achter het huis. Je kunt het verschil niet zien tussen tuin, straat, vuilnishoop en overig. Terug naar de rots en heet is inmiddels tijd om te gaan. We lopen een halfuurtje bergafwaarts tot we bij het tussenstation van de trucks komen. Daar staappen we weer in de truck om vervogens een uur te zitten wachten. Ach ja, we hebben geen haast. Het is inmiddels donker als we gaan rijden en het is nu een kwestie van tegenhouden bergaf. Ja, de vogelrok is er niets bij! Mooie tocht weer. We overnachten onder aan de berg in een prachtig hotel met terrasje voor de deur. Heerlijke douche, heerlijk eten. 't valt niet mee dat reizen!
Dinsdag 14 oktober 2014
De groep bestaat uit 20 personen. 2 stellen, 2 vriendinnen, 2 samenreizende vrienden m/v, 6 alleenreizende mannen en 6 alleenreizende vrouwen. Leuke groep, heel relaxed . Komt helemaal goed. Inmidels zij er 5 mensen in de groep ziek geworden, de een hardnekkiger dan de ander. Ik gelukkig (nog?) niet. Heel vervelend, en waar het aan ligt? Geen idee, er is geen patroon te ontdekken.
Na een paar dagen ook een eerste indruk van Myanmar gekregen. Met name de vriendelijke mensen is opvallend. Wij zijn voor hen een grotere bezienswaardigheid als andersom. Het staren, zelfs foto's maken is wederzijds, allemaal gepaard met wederzijds (glim)lachen. Het boeddhisme lijkt hier anders beleden te worden als in Tibet. Niet zo ingetogen, meditatief. Het neigt een beetje naar het Hindoeisme, een stuk luidruchtiger.
Vandaag weer een grote dag. Eerst naar de Shwemawdaw pagode, de hoogste pagode van Myanmar. Qua opzet niet veel anders als de eerdere. Vervolgens naar een klooster waar we de monikkeen richting lunch zien gaan. Dat gebeurtheel gedisciplineerd in een lange rij. Langs die rij staan ook donateurs. De lunch is de laatste maaltijd van de dag. In de ochtend gaan de monikken voor het ontbijt en voor de lunch hun donaties halen bij de diverse donateurs. Die donateurs geven voedsel aan de monkken die dit vervolgens met z'n allen opeten. Het betreft een klooster voor jonge monikken in opleiding. In Myanmar kan iedereen in principe intreden. Na een korte introductieweek kan de jongere zelf kiezen of ie dat wil. Vervolgens start de opleiding van ca twintig jaar. Echter, als de student tussentijds een examen niet haalt is het exit! en de regels zijn heel strikt.
Na een lunch bij een AC-restaurant eten we wederom goed en daarna naar Kyaikpun pagode. Dit zijn vier boeddha's met de rug naar elkaar, kijkend naar alle windrichtingen. Het verhaal is als volgt: vier zusters beloven niet te zullen trouwen. Echter een van de zusters trouwt toch stiekem en het beeld stort in ( is weer gerenoveerd, maar duidelijk verschillend. Tot slot naar de liggende boeddha van Shwethalyaung. Ook weer een mooi verhaal: heidense prins wwordt verliedd op Mon meisje (minderheid in Myanmar) en trouwt met haar en belooft dat ze boeddhist mag blijven. Echter papa is heter. Niet mee eens en eil haarterechtsstellen. Het meisje richt zich tot een heidens godsbeeld, dat spontaan doormidden breekt. Papa is onder de indruk en bekeert zich tot het boeddhime en sze leven nog lang en gelukkig.
We reizen terug naar yangon metde trein. Druk hobbelig en wam. Maar wel leuk. Terug om in het hotel te eten en optijd onder de wol.
Myanmar deel 2
Nog even terugkomend op de liggende boeddha. Waarom is die zo speciaal?
Nou, misschien omdat hij 54 meter lang en 16 meter hoog is. Een gigantisch hangar-achtig bouwsel waarin hij ligt. Heel lelijk eigenlijk. Maar de boeddha is enorm indrukwekkend. Op de achterkant staat het verhaal van deza boeddha in een soort stripvorm uitgebeeld. Er zijn allerhande speciale dingen, met name aan voeten en hoofd. Dat moest ik nog even kwijt.
's Avonds het eten in het hotel ging ook niet geheel zonder hindernissen. Er was een werkploeg bezig met een make over. Alle stoelen aan de kant,een trap in het midden, de vloer geverfd... maar er wordt onmiddelijk gestopt met werken en we hebben heerlijk gegeten. Tip bij spicy food: eet een banaan, dat verzacht.
Woensdag 15 oktober 2014. Van Yangon via Mandalay naar Hsipaw
Vandaag een reisdag. Om 4.00 uur op, vlucht om 6.15 vlucht. Van yangon vliegen we naar Mandalay, ongeveer een uur. Vervolgens een uur of zeven naar Hsipaw. Pracbtige rit. Totaal ander landschap, klimaat is anders. Jammer om te slapen. Rond 16.00 uur komen we aan. Leuk hotel, kamer met balcon. We lopen nog wat rond in het dorpje en eindigen met een fruitshake bij mr shake ( yuan yuan l Heerlijke fruitshake,et kiwi, banaan, gember, en veel meer, Lekker fris. Vervolgens eten bij Mr. Food, de beste Chinees van Hsipaw. Alles heeft hier voor de toeristen een duidelijke bijnaam, zodat je weet wat je er kunt krijgen. Overigens is de chinees erg lekker.
Donderdag 16 oktober 2014. Hsipaw
Vandaag een beetje een oefenwandeling rondom Hsipaw. Harstikke leuk, prachig omgeving. 's Middags naar het Shan Palace, een Prinselijk paleis dat door de overgebleven familie beheerd wordt. Op dit moment door een aangetrouwde nicht. De echtgenoot was een neef van de prins. Het is een landhuis, dat zijn beste tijd gehad heeft. De dame vertelt de historie van de familie, Tamelijk dramatisch. Oorlog, verdwijning, enz. Mooi detail is dat de genoemde prins getrouwd was met een Oostenrijkse, Inge Sargent Ze is vertrokken met hj twee kinderen toen de prins spoorloos verdween. Tot op heden is hij nog steeds vermist. Zij heeft een boek geschreven, twilight over birma, my life as a shan princess. Aanrader denk ik. We vervolgen onze weg richting Little Bagan, maar niet voordat we een tussenstop hebben gemaakt bij mrs popcorn (nee, ze verkoopt geen popcorn :-) een tentje waar je overheerlijke milkshakes kunt krijgen. Achterover liggend in een tuinstoel, wat snacks erbij.... heeeeel vervelend. Vervolgens is het bijna te donker om nog veel te zien in little bagan, een verzameling pagodes en een teakhouten klooster met dito boeddha. Helaas hebben ze hem overschilderd met goud, dus het is niet meer te zien dat ie van teak is. Door het donker naar huis, wat niet echt fijn is. Toevallig komen we bij mr. Food langs. De keuze is weer snel gemaakt.
Vrijdag 17 oktober 2014. Kyaukme trekking
Vandaag de eerste dag van de trekking. Vijf man gaan niet mee wandelen, maar wel mee naar Kyaukme, het startpunt van de trekking. We gaan met de plaatselijke bus. Sawadee wil ons een compleet beeld geven van alle vervoersmogelijkheden. Had voor mij niet gehoeven. Het is een te kleine bus meteen achterbank zonder achterleuning. Dus een achter 'bankje' . Heel oncomfortabel als je er een uur op moet zitten. Het is niet anders. We blijken ook diverse (marktkoop) vrouwen mee te nemen inclusief hun koopwaar, die we onderweg ergens droppen. Dus behalve wij met ons 21 man zitten er ook nog vijf vrouwen en nog een paar mannen (op het dak) het wasen gezellige en vooral krappe boel. Vervolgens weer een stop en we stappen over op een soort motor-riksja. Deze moet nog eerst gevuld worden met (sla?) olie en we kunnen op weg. Rond 10.00 kunnen we eindelijk gaan wandelen. Het begint met een beetje stijgen en dalen, maar na een uurtje wordt het menens. Het gaat flink steil omhoog en omlaag. De ondergrond is op plaatsen spekglad, dus het is oppassen geblazen. Een prachtige wandeling maar door de combinatie van glad, steil naar beneden en smal paadje af en toe wel een uitdaging. Slechts één fikse glijpartij, dus dat valt mee. Helaas worden we ook nog getrakteerd op een fikse regenbui. Kort maar krachtig. Die gelukkig gedeeltelijk in onze lunchpauze in een Palaung dorp valt. Voor de rest is het bloedheet met wandelen. Het zweet loopt aan alle kanten van je lijf. Daarna weer lekker verder wandelen om rond 17.30 uur op plaats van bestemming, een guesthouse in een Palaung dorp. Heel basic. Jammer dat het weer regent, we kunnen niet veel van de omgeving zien. Toilet achter in de tuin, geen douche, alleen een bak met koud water en een schepbakje. Met dit weer ook niet echt aanlokkelijk. We slapen met z'n allen op de bovenverdiepingvan het huis. Matje op de grond, lakenzak en dekentje. Prima.
Vandaag 17 kilometer gewandeld
Zaterdag 18 oktober 2014, Kyaukme trekking
Vanochtend om 07.30 gaan wandelen. Prima wandelweer geen zon, dat scheelt een paar graden. De trekking omvat vandaag twee flinke klimmen en voor de rest gaat het vooral bergaf. Geen regen , dus minder glad. Prachtige wandeling door bossen, rijstvelden, theeplantages. Totaal 15 kilometer gewandeld. Na de wandeling nog een heerlijke lunch genoten en terug naar het hotel voor een welverdiende douche. Daarna nog wat rondgebanjerd door het dorpje, een pilske gepakt en wederom chinees gegeten.
Zondag 19 oktober 2014 Yaukme - Pyin Oo Lwin
Vandaag hebben we tot 10.30 de tijd om Yaukme te verkennen. Wat proviand inslaan voor in de trein. We reizen vandaag de eerste etappe terug naar Mandalay. De treinreis duurt vijf uur en voert over het bij de bouw in 1901 éen na hoogste hoogste viaduct ter wereld, het Gokteik viaduct. prachtig uitzicht, mooie reis. En tamelijk comfortabel in de upper class. 't is dat het traject nogal slingert en hobbelt. Had ik al verteld dat de mannelijke alleenreizende helft van de groep bestaat uit nogal ict en bioloog achtige types. Je kunt merken dat ze sociaal niet heel erg sterk zijn ( dat heb ik netjes gezegd). Velen van hen zijn nogal in zichzelf gekeerd en niet gewend te socializenen rekening te houden met anderen. Dat betekent dat het raampke volledig bezet wordt door één fototoestel en dat de ventilator telkens weer op volle kracht aanwordt gezet, ondanks het feit dat wij met sjaals en blouses om onze nek gewikkeld zitten. Zoals ik al zei: weinig aandacht voor de omgeving. Rond 17.00 uur komen we aan in Pyin Oo Lwin, waar we een luxe hotel hebben. Niet verkeerd na het truckersmotel van afgelopen nacht. Dit is echt mooi met onder de palmbomen gelegen huisjes en aangelegde paden. 's avonds eten we gezamenlijk bij het... een in een engels koloniaal huis gevestigd restaurant. We zijn dus in een totaal andere omgeving aangekomen. Dit plaatsje werd doorde britten als zomerverblijf gebruikt als het in Mandalay te heet werd. En dat kun je dus zien aan de bouwstijl. En de temperatuur is ook anders. Een vestje nodigvanavond. Heb ik dat ook niet voor niets meegenomen. Nog gezellig een biertje geepakt.
Maandag 20 oktober 2014.Pyin Oo Lwin - Mandalay
Wat mij opvalt is dat de birmezen de we spreken, voornamelijk mensen uit het toerisme, heel openlijk spreken over de politieke situatie. Kritisch ook. Ze weten goed dat, hoe je het ook wendt of keert, de militairen het voor het zeggen hebben. Natuurlijk zijn ze ook voorzichtig hoopvol dat Aung San Suu Kyi aan de macht komt. Zij heeft in de jaren tachtig ook campagne gevoerd. Als ze aaan de macht wil komen moet eerst de wet veranderd worden; het is namelijk niet toegestaan dat iemand regeert die met een niet-birmees getrouwd is, en zij is met een brit getrouwd. Zij was getuige van een hardhandig optreden van de militairen en is daartegen gaan campagne voeren. Gevolg is dat ze vanaf 1989 zes jaar huisarrest heeft gehad en sus geen contact met de buitenwereld mag hebben. Zij is nu inmiddels bijna 70 jaar dus of regeren er nog van komt?
Vandaag hebben we de voormiddag vrij. We looen met z'n vieren met de reisleider door de omgeving richting centrum. Prachtige koloniale gebouwen, de een meer vervallen dan de ander. In het centrum nog even over de markt en een lekker bekske cappuccino. Nieks mies miet! om 12,00 uur vertrek met taxi's naar Mandalay. Mandalay, de tweede stad van Myanmar, is ook bekend door Road to Mandalayvan Robby Wiliams. Wiki zegt dt de tekst drie coupletten bevat van Kiplings gedicht Mandalay over de Britten in Birma. Ik heb het liedje al een week in mijn kop zitten. Daar aangekomen eerst een korte briefing mbt de komende dagen. Too much information. Even lekker relaxen bij het zwembad. Heerlijk toch??
Myanmar deel 3
Voordat ik mijn verdere belevenissen aan jullie toevertrouw voel ik me toch enigszins geroepen om mijn eerdere opmerkingen mbt ict-ers en - ologen iets te nuanceren. Gezien de reacties (heel toevallig van veelal ict-ers) heb ik blijkbaar een volledig foutief / cliche beeld geschetst van deze beide beroepsgroepen. Mijn welgemeende excuses daarvoor. Het is dus puur toeval dat ik met vijf uitzonderlijke gevallen samen reis. Afijn, ook dat went!!!
Dinsdag 21 oktober 2014 . Mandalay
Vandaag gaan we oo de fiets Mandalay verkennen. Mandalay is een redelijk drukke stad. Het motto is: rustig doorfietsen!! En dat blijkt goed te werken gelukkig. Na een uurtje zijn mijn remmen kapot. Niet echt en probleem. Alleen bij verkeerslichten is dat wat lastig. De stad herbergt nogal wat bezienswaardigheden. Het is geweldig om door de stad te fietsen. Redelijk wat auto's maar vooral brommers vervuilen hier de lucht. We rijden langs het koninklijk paleis, dat we niet gaan bekijken. Het is in beton nagebouwd, dus niet zo de moeite waard. Wel hebben we een mooi fotomoment met de paleisgracht op de voorgrond en Mandalay Hill op de achtergrond. We koetsen verder richting Shwe Kyaung Monastry (the golden monastry) een teakhouten klooster. Mooi, maar niet authentiek. Veel houtsnijwerk is vervangen. Maar wel heel apart. We passeren de Sanda Muni pagode, een modern ogend wit lelijk gebouw. Verder naar de Kuthodaw pagode. Op het terrein bevinden zich 729 mini pagodes met daarin elk een gedeelte van de boeddhistische heilige schrift, de Tripitaka. Men noemt deze pagode ook wel ' het grootste boek ter wereld ' . Indrukwekkend.
Verder op weg naar Mandalay Hill. Onderweg fietsen we letterlijk tegen een ceremonie op. Als kinderen in het klooster gaan ( voor hun proefweek of weekend) vindt er voor die tijd een ceremonie plaats. Ze worden verkleed in traditionele kleding rondgereden en uiteindelijk krijgen ze de monniks cq nonnen pij aan. Het verhaal van boeddha wordt hiermee nagespeeld; Rijke prins wil voordat hij koning wordt nog eerst de wereld zien en wordt geconfronteerd met heeel veeel armoede. Hij ontmoet een zwerver en ruilt kleding met hem. Uiteindelijk wordt hij boeddha. Dit was de heel korte versie. We gaan met het busje de hill op en neer en bekijken Mandalay van bovenaf. Niet echt spectaculair.
We lunchen bij Mann. Er komt een stoet langs waarvan we niet weten waar die voor is. Waarschijnlijk om geld in te zamelen voor het klooster. We vervolgen onze weg naar nog een teakhouten klooster, Shwe Inbin. Deze is nog in origenele staat, en wordt nu 'schoon' gemaakt. Prachtig houtsnijwerk uit de 19e eeuw. We arriveren bij een werkplaats waar bladgoud wordt 'gemaakt'. Dat is een langdurig proces dat heel precies komt. Het bladgoud wordt uren tussen bamboebladeren plat geslagen met hamers en telkens weer in stukjes gesneden en weer dunner gemaakt. Dit is de enige plek waar het gebeurt en het kan blijkbaar ook niet geautomatiseerd. Waarschijnlijk omdat ook het bamboeblad, waarin het bladgoud gewikkeld wordt, een speciale behandeling krijgt, zodanig dat het goud er niet aan blijft plakken. Vervolgens naar de Mahamuni pagode. Die bevat een boeddha die steeds dikker wordt omdat mensen er steeds maar weer bladgoud op plakken. Heel erg druk hier. Er staan tv-schermen zodat je 'm toch 'live' kan zien. Alleen mannen mogen dichtbij foto's maken..... Aan de achterkant van de pagode bevindt zich de straat waar marmer wordt bewerkt. Vooral boeddha's in alle maten. Al met al een leuke drukke dag, op de fiets krijg je een goed beeld van de stad en je kunt toch wat meer kilometers afleggen.
's Avonds gegeten in een moslim restaurant. Heerlijk!!
We hebben overigens een viertalfanatieke geo cachers in de groep. Geocaching (ik had er nog nooit van gehoord) is een soort zoektocht naar bepaalde punten in de wereld op basis van coordinatoren. Dat blijkt ontzettend leuk te zijn ( voor sommige mensen). M.i levert het vooral slaapverwekkende conversaties op.
Woensdag 22 oktober 2014. Mandalay - Sagaing
Vandaag en morgen gaan we fietsen rond Mandalay. Nu met mountain bikes. Dat fietst wat beter. We overnachten elders dus een dagrugzakje mee. Dat hoeven we niet te dragen, en ook geen voorraad water.
We fietsen richting Amarapurna, naar de U-Bein brug, de langste teakhouten brug ter wereld met zijn 1.2 km lengte en een meter of drie breed. Mooi bouwsel, wel tamelijk toeristisch. Vooral birmese toeristen. We gaan met het veerpontje naar de koningsstad Ava (Inwa) Voor het eerst worden we 'lastig' gevallen door verkoopstertjes met allerhande prullaria. Ze spreken ons zelfs aan in het duits. We lunchen en vervolgens fietsen we heerlijk rond. Ava ligt op een autovrij schiereiland. En ook hier veel toeristen, ook europese. Wennen.
Ik weet niet of het een officiele bijnaam is, maar Myanmar is volgens mij het land van miljoen pagodes; je kunt er letterlijk niet omheen en ze vallen heel erg op omdat ze allemaal goud zijn. Heel bijzonder, ze lijken over hele land uitgestrooid te zijn. Wederom een teak-houten klooster (Bagaya Kyaung).
We bezoeken een zijden-longi -weverij. Wat een werk zeg. Kost anderhalve maand om een llonggi van zijde te maken. Zijde wordt alleen bij speciale gelegenheden gedragen. Vervolgens een stenen (!!!) klooster. Naam onbekend. Tot slot nog de mooie Kyaukrawgi pagode met een fantastisch uitzicht. Met de fiets over de Saigaing over de Ayeyarwaddy door naar het hotel in Sagaing. Bagage dumpen en snel terug naar de teakhouen brug voor de zonsondergang. Heel erg de moeie waard!! Vervolgens nog eten en om 21.00 uur moe !! heerlijk slapen.
Donderdag 23 okober 2014. Sagaing -Mandalay
Vandaag fietsen we door glooiend landschap met een paar klimmetjes. Maar de eerste klim is het zwaarst; Te voet naar de Soon U Ponnya Shin pagode, 386 treden steil naar boven. Tjezus. Maar wel weer heel mooi met pastelkleurig mozaiek op de vloeren.
De fietstocht is echt geweldig mooi en voert ons naar Mingun. Daar staat de Mingun pagode , een massief bakstenen pagode. oftewel de Unfinished pagode (geld was op) met twee gigantische leeuwen ervoor, die helaas niet meer als zodanig herkenbaar zijn. De voorkanten zijn bij aardbevingen afgebroken en in de rivier gedonderd. Blijft over twee achterwerken. Verder in Mingun de mingun bel ( ooit de grootste bel tot de chinezen hem moesten overtreffen). En een stralend witte, dus zonder bladgoud, Hsinbyume pagode. Na de lunch inschepen op de boot en terug naar Mandalay. We fietsen nog een heel stuk langs de rivier, waar de armsten leven. Begin van de week leefden hier nog een heleboel mensen in erbarmelijke omstandigheden op een omheind stuk land. Die zijn nu inmiddels(letterlijk) opgeruimd. Niets meer van te zien. Bizar. Blijkbaar worden ze verplaatst naar de andee kant van de rivier, waar ze tijdens het regenseizoen letterlijk weggespoeld worden. Van kwaad tot erger. Bij het hotel lekker relaxen bij het zwembad en nagenieten van een paar fantastische dagen.
's Avonds eten bij de vaste chinees. De jongen die ons bedient spreekt geen tot heel erg weinig engels. Dat is ook duidelijk te zien aan zijn gezichtsuitdrukking: totale verwarring/ paniek. Niets bestellen dat je niet direct op de menukaart kunt vinden, liefst aanwijzen. Als je dat niet doet krijg je een bord met geroosterde cashewnoten, zonder noodels, rijst of groenten. Met afrekenen wordt het nog moeilijker. Je zou denken dat je daar geen engels voor nodug hebt. Na het eten nog en bekske koffie en op tijd naaar bed.
Vrijdag 24 oktober 2014. Mandalay - Bagan
Vandaag met de lijndienstbus in ongeveer vijf uur van Mandalay naar Bagan. Daar aaangekomen eerst weer een 'briefing' en daarna lekker relaxen. Rond 16.30 uur oop de fiets naar de zonsondergang. Bagan is een must-see als je naar Myanmar gaat. Op een oppervlakte van 40 km2 staan meer dan 2000 pagodes en ongeveer net zoveel ruïnes. Boven op een tempelruïne zouden we moeten zien hoe het landschap met de 4000 pagodes van kleur verandert. Helaas kruipt er net een wolkje voor de zon. De lucht is prachtig maar de pagodes verkleuren niet spectaculair. Maar het is een wonderbaarlijk gezicht, al die pagodes. Prachtig. Morgen gaan we in de herkansing.
Zaterdag 25 oktober 2014. Bagan
Om half acht staan de paardenkoetsjes voor. We gaan een tocht maken langs enkele pagodes en tempels. Heel indukwekkende bouwwerken en sommigen erg goed bewaard. We bezoeken achtereenvolgens:
- Ananda temple.
De grootste en best bewaarde tempel van Bagan. Hier vind je nog enkele prachtige fresco's, dieo waarde geschat worden door de Birmezen; je mag ze niet fotograferen. Dat is de eerste keer dat ik dat tegenkom in Myanmar.
-Shwe Sandaw pagode.. Hier kunnen we boven op klimmen (heel hoge steile treden) en dan heb je een fenomenaal uitzicht over de duizenden pagodes van Bagan. Indrukwekkend gezicht. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Een bizar landschap, heel groen met allemaal bakstenen pagdes die eruit steken.
-Dhamma Yan Gyi pagode. Deze pagode heeft de vorm van een pyramide. Ook weer een gigantisch bouwwerk. Tot slot de Su La Ma Ni pagode.
Onze koetsier blijkt verrassend goed engels te spreken. Beter dan de lokale gids die we mee hebben; die spreekt met een accent en klemtoon waarbijik na twee zinnen afhaak. Onze koesier vertelt e.e.a. Over de pagodes en de omgeving. Er wordt hier veel sesam verbouwd. Voor consumptie. De aloe groeit in de berm. Je kunt overigens wel merken dat Bagan toeristisch is. We worden overal ovestelpt met souvenirs ( je lijkt een persoonlijke verkoper te hebben bij elke tempel, al dan niet hardnekkig). Verder zijn er veel restaurants, fietsenverhuurders en souvenirs dus.
Bij het hotel nog wat gegeten, geen rijst of noodles, en een paar uurtjes relaxen.
Rond vier uur te voet naar de zonsondergang bij de Swezigon pagode. Dat is de pagode die model heeft gestaan voor alle pagodes die in Myanmar staan. Het is dus één van de oudste en belangrijkste pagodes. Ook hier weer alles goud wat er blinkt. Heel mooi met de avondzon.
Zondag 26 oktober 2014
Vandaag een hele dag in Bagan. We gaan op de fiets door het pagodelandschap fietsen met zo nu en dan een bezoekje. Het bijft een bizarre omgeving en je raakt volledig gedesorienteerd. Allerlei kronkelende binnenwegen leiden naar weer meer pagodes en tempels. Bij de zesde pagode gaan we linksaf en daqrna bij de derde rechts. Sommige herken je aan de kleur (en paar zijn wit of heel groot of met gouden daken) maar de meesten zijn van rood baksteen. Ooit zat er een plamuurlaag met allerlei ornamenten op de pagodes, maar de tijd heeft deze doen verdwijnen. De wegen zijn redelijk goed begaanbar, zandwegen die veelal keihard zijn en plaatselijk heeeeel loszand. Dus wederom rustig doorfietsen.
- iza gaw na pagode Het bijzondere aan deze pagode is dat ie wordt beschermd door demonen op de muur. Van deze demonen is alleen het hoofd nog over. Zij hebben alles opgegeten wat ze tegenkwamen en uieindelijk zijn ze aan zichzelf begonnen. Vandaar alleen de hoofdjes op de muur.
- Nanda Pyin Nya pagode bevat mooie frescos
Vervolgens naar Kyat Kan Umin, een meditatie centrum voor monniken. Het is een ondergronds complex dus redelijk koel
- Paya Thone Zu Group pagode. Wederom mooie fresco's
Pauze bij een cafeetje in de middle of nowhere.
Voor de admjnistratie: de Pyaut Thut Gyi pagode en de Sulamani Temple en de Ananda temple. Beide laatsten gisteren al bezocht, nu allleen langs gereden.
Lunch bij Moon, heerlijk beetje Indiaas.
We fietsen verder door de Tha-ra- ba gate, waar de broer en zus nat de wacht in houden. Verder langs de Maha bodi pagode, die een beetje eent potlood vorm heeft. De - Bu phaya pagod ligt aan de rivir en bevat hetoudste relikwie van Bagan. Het stamt nog uit de tijd voordat Bagan gesticht is. De laatste tempel die we bezoeken, de Manuha Praya heeft een mooi verhaal. Ooit heeft hier een koning krijgsgevangen gezeten. En men vond dat de ruimte te klein was voor een konjng. Om dat te symboliseren heeft men een tempel om de boeddha's gebouwd die heel erg krap is. Er zijn drie zittende boeddha's die met hun kop tgen het plafond zitten een liggende boeddha waar je bijna niet langs kunt lopen. Heel grappig.
We gaan voor de zonsondergang bij de shwe san daw pagode kijken. Wederom een paar uur nar dit prachtige landschap zitten kijken, samen met enkele honderden andere toeristen.
De laatste blik op Bagan. Echt een must see als je naar Myanmar komt!!!
Oh ja, de Birmese keuken. Die bestaat niet echt. Het is een mengelmoesje van vanalles. Vanavond volgens de menukaart tradioneel birmees gegeten. Het was overheerlijk, maar ik kon geen specifieke smaak ontdekken.
Maandag 27 oktober 2014
Vandaag is Peter jarig, dus taart bij 't ontbijt.
We verlaten vandaag Bagan en reizen richting Mount Popa. Onderweg bezoken we een pamverwerkend bedrijfje. Wel wat toeristisch. De palm (toddy) wordt hier in zijn geheel gebruikt. De palmolie wordt gewonnen uit de kruin van de boom. Er worden kommetjes in gehangen en de olie stroomt in het kommetje. Het hele jaar door. De olie wordtgebruikt voor suiker, limonade, alcohol, snoep. De stam wordt gebruikt als bouwmateriaal, de takken voor meubels en de bladeren voor dakbedekking. Speciaal voor ons klimt een menneke ik de boom, terwijl hij dat net van tevoren al gedaan heeft voor de andere bus. Wel interessant om het proces te zien overigens
Er is nogal wat roofbouw op de bomen gepleegd. Er zijn nieuwe bomen geplant maar die kregen niet de kans om te groeien. Een daarom is er een streng beleid om geen bomen te kappen ingevoerd. Omdat het niet te doen is om overal boswachters in te zetten heeft men ervoor gekozen om beeldjes van nats op paard te plaatsen die hetbos beschermen. Soms heeft (bij) geloof zo zijjn voordelen.
Mount Popa is een stratovulkaan van 1518 m hoog. Daarvoor ligt de heilige berg Taung Kalat met meer dan achthonderd trappen tot de top. Het is de wooplaats van 37 nats, die hier allemaal verzameld staan uitgebeeld in kleurrijke poppen. Het is een lekkere klim met een niet al te spectaculair uitzicht. Wel heb je een enorm wijds uitzicht. Vanuit Mount Popa verder voor de lunch en om 16.00 uur arriveren we in Meiktila, een middelgrote stad waar we maar een nacht blijven. We lopen nog een rondje voorhet donker wordt.
Dinsdag 28 oktober 2014 . Meiktila - Kalaw
Vandaag gaan we richting Kalaw. De rit er naartoe is adembenemend. Prachtige omgeving, heel groen en kronkelend naar boven. Je ziet hier langs de weg veel teakhour liggen. In alle soorten en maten. Het is een enorme industrie hier, maar in de afgelopen decennia is er enorm veel bos verloren gegaan. Je ziet overal langs de weg ' beschermde' bomen, die daar geplant zijn om alles weer in evenwicht te krijgen. Tussen al dit teakhout zou je een zaagfabriek of houtbewerkings- iets verwachten, maar nee hoor, de chinezen hebben hier een legerkistjes fabriek neergezet. In Meiktila,waar we vandaan komen staat ook nog een legeruniformen fabriek. We maken een tussenstop in Magwe bij Green Hill Valley, een opvangcentrum voor gepensioneerde olifanten. Olifanten worden gbruikt in de houtindustrie en vooral in gebieden die moeilijk bereikbaar zijn. Ze werken door tot ze niet meer kunnen. We komen er niet echt achter wat er met de olifanten gebeurt die niet opgevangen worden. Maar we begrijpen wel dat de regering hier ook nog een hele stap te maken heeft. Dit centrum is en familiebedrijfje. De familie werkte zelf in de houtindustrie en had zelf dus twee olifanten. Die werden te oud om te werken en de familie vond dat ze een goede oude dag verdiend hebben. Dus ze zijn gestart met hun eigen twee olifanten en hebben nu na drie jaar zeven olifanten onder hun hoede. We maken hier een rondje door het centrum. We kunnen de olifanten voeren en wassen. Ze worden niet gebruikt voor het toerisme, maar we zien nog wel dat er twee toeristen op de rug van en olifant aankomen. Beetje dubieus. Het blijft een beetje onduidelijk Vervolgens een wandeling van drie kwartier door deze prachtige omgeving. Dan wacht ons een overheerlijke lunch. Dan is er een keuzemoment: terug naar beneden langs hetzelfde pad of verder de berg op. Ik kies voor het laatste. En het blijkt heel erg bergop te gaan!! Een uur lang tamelijk steil bergop. Zweten zeg!! Maar ook dat is te doen. Het is overigens wel heel mooi. Oh ja, en tussendoor planten we ook nog een paar teakbomen voor het behoud van de bossen. We worden door de bus met de rest van de groep opgepikt en reizen verder naar Kalaw.
Woensdag 29 oktober 2014. Kalaw-Pindaya
Vandaag een dagexcursie naar Pindaya. We gaan met taxi's en hebben een ssooer van programma. We kunnen op elk moment stoppen voor een foto. De rit is te doen in een uur tot anderhalf uur, maar wij doen er uiteindelijk drie uur over. Het is echt weer een fantastisch landschap. Het lijkt een lapjesdeken waar we doorheen rijden.er wordt hier vanalles verbouwd. Zwarte sesam (gele bloemetjes), rijst, mais, kool, pinda's ananas en er liggem stukken land braak. Het zijn dus veel kleuren groen, bruin en fel geel. Prachtig glooiend landschap. Alles wordt vervoerd op ossekarren en op (sla) olie lopende wagentjes cq tuktuks, en zo nu en dan een vrachtwagen, allemaal overvol geladen. De eerste stop is bij een lokale markt. Daar lijken mensen uit alle windstreken naar toe gekomen te zijn, veel verschillende gezichten en kedingstijlen. Opvallend is de fel oranje hoofdtooi van de Pa O vrouwen.
We komen uiteindelijk aan in Pindaya, bekend om zijn Gouden Grot pagode. De ingang van de grot is tamelijk kitsch, niet in de laatste plaats omdat ze er een stellage hebben gebouwd voor de lift(!). Verder staat er naast de ingang een enorme kunststof spin en een man met een boog. Het lijkt een soort kermisattractie, maar niets is minder waar. Ooit hebben zeven prinsessen hier geleefd. Zij zaten bij het meer toen er noodweer dreigde. Ze vonden de grot, maar wisten niet dat deze door een spin bewoond werd. De spin hield de prinsessen gevangen door een web voor de grot te weven. De prins op het witte paard bevrijdt de prknsessen door de spin met een pijl te doden en trouwt de mooiste prinses. Alle reden om er een heilige plek van te maken en er dus een boeddha te plaatsen. Dat is een beetje uit de hand gelopen. De grot bevat momenteel namelijk zo'n tienduizend boeddha's. A little bit toooo much. Tjezus, het is niet normaal gewoon. Het is een gevalletje: als je toch in de buurt bent, loop even binnen, dan kun je die ook weer afvinken. Maar anders... niet de moeite waard (vind ik, maar ik ben misschien inmiddels een beetje boeddha- moe. Aan de voet van de rots bezoeken we een papierfabriekje en teven parasol werkplaats. Heel eenvoudig laten ze hier zien hoe ze papier maken van de bast van een boom.
Negen uur koken, half uurtje tot pap slaan met een hamer. Dan wordt het op een soort zeef geschept en eventueel gedecoreerd. Een paar uurtjes drogen en je hebt prachtig papier. Van dat papier worden da weer parasolletjes gemaakt. En ook het frame van de parasols wordt hier gemaakt. Erg leuk. Vervolgens weer dezelfde weg terug. Nu iets sneller. Een mooie dag. 's Avonds eten bij de burgemeester. Dat is een man van 91 jaar die ooit een belangrijk man was. Zijn familie heeft dit restaurant. Hijzelf komt ons nog even entertainen met een kaartspel. Heel pientere man en volgens eigen zeggen buiten het feit dat hij niet neer goed hoort en ziet, nog kerngezond. Na het eten onze nieuwe voorraad coffee black aangebroken (nescafe zwart) die wordt hier niet veel gedronken. Hier drinkt men vooral thee en daarnaast coffee mix, drie ineen mix. Nog lekker wat zitten keuvelen.
Donderdag 30 oktober 2014. Kalaw - Inle Lake / Nyaungshwe
Vandaag gan we naar Inle Lake, het dorpje Nyaungshwe. Onderweg nog en bezoek aan een houten klooster met ovalen ramen. Wel enorm toeristisch, de monniken zitten te poseren in de ovalen ramen. Beetje eng. Zeker als er ook ng een bus Japanners arriveert. Dan gaan de monnikjes op commando zitpten en staan. Verder is er wel en hel mooi tempeltje met allemaal kleine boeddha's. In deze vorm hadden we ze nog niet gezien. We nemen intrek in ons hotel en spenderen de rest van de middag in het stadje.
We merken als toerist niet heel veel van de politieke situatie, anders dan dat veel van de lokale gidsen er wel zijdelings naar verwijzen. Blijkbaar gebeurt er ongemerkt toch wel het één en ander. Rebellen zijn zich wel wat aan het organiseren, met name in het gebied in de buurt waar we de trekking hebben gedaan. Dus men houdt het hart vast voor de verkiezingen van 2015. Het is niet ondenkbaar dat het dan weer flink uit de hand loopt.
Vrijdag 31 oktober 2014. Inle Lake
Vandaag maken we een fietstocht rond Inle Lake. We gaan om de noordkant van het meer en steken aan de overkant met de boot terug over. Er zitten een paar fikse stukken vals plat in. Maar de omgeving is prachtig. Aan het einde nog een fikse klim naar een wijngaard. Daar kunnen we echte Myanmar wijn proeven. De een is meer geslaagd dan de ander. Maar wel een prachtige locatie. We lummelen nog wat rond en eten op tijd; we gaan vanavond naar het Taunggy hot air balloon festival. Dat is een soort ballonnenwedstrijd die ter ere van de pagode wordt gehouden om het licht naar de pagode te brengen. We reizen in het zoveelste lokale vervoermiddel: een open truck waar we eigenlijk niet allemaal inpasssen. Maar met de reisleider op het dak, twee personen in de cabine bij de chauffeur en één persoon op een krukje lukt het toch. Een rit van ruim een uur en het wordt steeds drukker. We komen langs de pagode die hel verlicht is en het festival..... dat is een gigantisch festival met veel dansende en drinkende mensen. We zitten op de vip - tribune, een soortvan overdekte plek met goed uitzicht. Recht tegenover ons is een kermis met twee gigantische reuzenraden en drie grote schommels, allemaal fluoriserend verlicht. Het festivalterrein staat vol met kraampjes en er zijn heel veel uitgelaten Birmezen. En dan wordt de eerste ballon opgelaten. Er wordt eerst een lading vuurwerk aangehangen, die meteen na het oplaten ontsteekt. Spectaculair zeg!! De ballon stijgt steeds hoger en het vuurwerk blijft maar gaan. Tot heel hoog in de lucht. De tweede ballon heeft een grote boeddha afbeelding. En ook die heeft een spectaculair vuurwerk. De derde ballon heeft geen vuurwerk, maar de ballon zelf is helemaal verlicht met lichtjes. Prachtig gezicht! Heel erg de moeite waard. Zelfs als er geen ballonnen geweest waren was het al een hele happening. We reizen weer terug en liggen extreem laat in bed. Twaalf uur!!
Zaterdag 1 november 2014. Inle Lake.
Vandaag staat in het teken van Inle Lake. De hele dag in een bootje over het meer. Heerlijk relaxed en heel bijzonder. We varen eerst bijna helemaal naar de zuidpunt van het meer. Helaas zit ik net voor de motor. Dus oorverdovend gesputter. Maar dat mag de pret niet drukken. Ook het feit dat we niet de enige toeristen zijn kan daar niets aan veranderen. Het is hier tamelijk toeristisch. De omgevig is echt overweldigend. De mensen leven hier op het water in huisjes op palen. Ze werken en leven op een boot. Ze verbouwen hier veelal tomaten op het water, in drijvende tuinen. De bootjes zijn tamelijk plat en liggen heel diep in het water; je zit dus heel kort bij het wateroppervlak. Het water is op plaatsen slechts een meter diep, dus diepe boten is niet handig. Op het meer zien we de zgn beenroeiers. Devissers staan met éèn been op de boot, met het andere been roeien ze; het lijkt alsof de roeispaan aan het been vast zit. Heel mooie plaatjes dus. De eerste stop is bij een weekmarkt, die echter bijna overschaduwd wordt door de souvenirwinkeltjes. Je moet eerst door souvenir-hel om bij de weekmarkt te komen. Er liggen wel vijftig boten aan de aanlegsteiger. En dan is het vakantieseizoen nog niet begonnen. We varen verder naar een weverij. Die hebben we al eerder gezien, maar hier verwerken ze ook draad van de lotusbloem. Die wordt hier ook 'gemaakt' . Prachtig spul maar ook prijzig. Verder richting de smidse waar wapens (dolken, speren, messen) worden gesmeed. Verder naar de lunch recht tegenover de pagode. Dus nog even een bliksembezoek aan de pagode. En ja hoor, weer een pagode met een verhaal. Er staan in deze pagode vijf boeddha's. Die zijn niet meer als dusdanig te herkennen want er is zoveel bladgoud overheen gegaan dat het vijf hompen goud zijn geworden. Maar dat is niet het verhaal. Elk jaar aan het eind van de 'vasten' tijd werden de boeddha's in optocht over het meer gevaren om boeddha de weg naar de wereld te wijzen. En bij één van deze gelegenheden is de boot gekapseisd en zijn de boeddha's naar de bodem van het meer gezonken. Vier van de boeddha's werden gevonden, de vijfde niet. Toen men de boeddha's terug wilde brengen naar de pagode, bleek de vijfde boeddha daar al op miraculeuze wijze terug te zijn gekeerd. Een wonder was geschied. Vandaar deze verering. Dit was waarschijnlijk de laatste pagode! Verder naar een sigarettenmaker en op naar ons tevens laatste klooster. Overigens worden we bij elk van deze stops verwelkomd door een overdaad aan souvenirs en bijbehorende verkoopster. Het is inmiddels half vier en we arriveren bij onze overnachtingsplek, een resort op palen op het water. Heel luxe en toeristisch, het lijkt wel vakantie!!! Een fenomenale zonsondergang!! We vermoeeen dat de visser die net voor onze neus zijn bootje stopt door het resort is ingehuurd, maar het levert prachtige foto's op'
We eten in het resort, belachelijk duur ongeveer Eur 10 inclusief drank. We slapen In bamboe bungalows met een giga badkamer waar de douche is afgesloten van de rest van de badkamer!!!! En het afvoerputje zit IN het douchegedeelte. Dat hebben we ook nog niet gehad; meestal zit het putje achter het toilet aan de andere kant als de douche. Om het bed een klamboe. Terrasje voor de deur. Dus heerlijk nagenoten met een bakeje koffie.
Zondag 3 november 2014 Inle Lake - Yangon
Vandaag vliegen we naar Yangon. Om 07.00 vertrek. De laatste dag. Rond de middag komen we aan bij ons hotel en de namiddag gebruiken we om nog een laatste keer naar de markt te gaan. Het was verder en warmer dan we gedacht hadden. 's avonds het laatste avondmaal met z'n allen en nog een terrasje na.
Het eind van een prachtige reis. Tip voor de lezer: als je naar Myanmar wilt gaan, wacht dan niet te lang. Het toerisme neemt een grote vlucht.
Tot in Nederland.
Na een voorspoedig verlopen reis ontmoet ik de rest van de groep op het vliegveld van yangon.?grote groeo, veel alleenreizenden. Na ingecheckt te hebben in het hotel (ik deel de kamer met mij vietnam-reisgenote helma) en een briefing van de reisleider ernst-jan, gaan we met z'n zevenen te voet richting het centrum. Onderweg diverse mooie gebouwen, zoals de oude parlementsgebouwen uit de britse tijd, die ,omdat de hoofdstad is verplaatst, niet meer in gebruik zijn. De st mary's cathedral bezocht rond 14.00 uur Nederlandse tijd. Ik heb in gedachten een kaarsje voor marc en marly en de kinderen aangestoken. (kennen ze hier niet blijkbaar). Uiteindelijk arriveren we bij het einddoel de Sule pagode , een prachtige geheel met bladgoud beklede pagode, waar we met de klok mee omheen lopen. De pagode ligt midden op een rotonde met vlak ernaast een zendmast. Het is inmiddels donker geworden, en het goud schittert in het licht. Mooi gezicht. Vervolgens op zoek naar een restaurant. Dtt vinden we uiteindelijk in het city ... Hotel. We zijn.de enige gasten, dat wekt niet veel hoop. Nadat we met veel moeite en handen en voeten hebben besteld, blijkt een half uur later dat het nog 3 kwartier gaat duren voordat we iets te eten krijgen; de kip ligt nog in de vriezer. We gaan zonder eten naar de overburen,?een fastfoodrestaurant a la KFC. Toch nog kip gegeten:-) . Met z'n zevenen in de taxi naar het hotel. Doodmoe!
Zondag 12 oktober 2014. Yangon
Vanochtend om 07.30 vertrek na een niet spectaculair ontbijt. We gaan vanochtend eerst naar de Kyae-Thaue tempel, waar de grootste bronzen Boeddha van Birma ??? staat. Achter glas dus niet te fotograferen. Gelukkig staat er een mennneke die foto.s achter het glas maakt. Ik als vrouw mag niet achter het glas komen, mannen wel (zucht). Vervolgens naar de Shwedagon pagode, de belangrijkste pagode van Myanmar. In deze pagode ligt een haar van boeddha opgeborgen. De pagode heeft een gouden koepel. De bovenste helft is belegd met 'stukken' goud,die erop bevestigd zijn, de onderste helft met bladgoud. Elke 5 jaar wordt al het goud vervangen. Oop dit moment staat hij in de steigers en is een gedeelte vaan het goud eraf. Gelukkig nog maar een klein beetje, en het ziet er prachtig uit. Rondom de pagode zijn allemaal kleinere tempeltjes met een ontelbaar aantal boeddha's. De verering vindt plaats opbasis van de geboortedag. Ik ben blijkbaaar op een donderdag geboren, dat is de dag van de rat. Die rat, en de daarbij behorende boeddha heb ik rijkelijk met water besprenkeld. We hebben hier ruim de tijd om rond te struinen. Heel mooi. De middag is vrij te besteden. We gaan weerst lunchen in een tentje waarik zelf nooit naar binnen zou zijn gegaan. Lekker chaotisch, lekker eten. Vervolgens de overdekte markt bezoeken. We komen niet verder dan de eerste longyi-kraam,de birmese sarong. We kunnen de verleiding niet weerstaan. In tempes en pagodes kan ie goed van pas komen. Blote knieën zijn streng verboden.
Vervolgens naar het treinstation waar we de circular train nemen, een trein die rondim yangon rijdt indrie uur. Je rijdt door de achterbuurten van de stad,samen met het woon/werk verkeer in een sukkeldrafje. Totaal 45 km boemelen e 38nstoplaatsen. Geweldig leuk, zeker als je de coupe deelt met een gezin met kinderen (dagje uit)? En vervolgens met tien kleine monnikjes mer hun begeleider. Monikken mogen overigens ook niet naast een vrouw gaan zitten (en vv). Deze zijn echter nog heel jong en kennen de regels nog niet. Dus ze komen naast me zitten. Er wordt dus veel gelachen en gegiecheld. de reis duurrhellang dus de helft valt intussen in slaap. Mooie reis. Na dit tochte terug naa het hotelom te gaan eten met (uiteindelijk) vijf man: alberine, helma, evertjan en een birmese kennis van hem. Heet wordt een chinees restaurant, wederom een niet als zodanig te herkennen. Vervolgens naar huisen te bed. Mirgen om 06.00 uit de veren. Het lijkt wel een gewone werkweek!
Maandag 13 oktober 2014. Yangon- Kyaiktiyo -Kinpun / De gouden rots
Vandaag zoals gezegd zonder ontbijt om 06.30 vertrek. Ontbijtpakketje mee. Prima. Ons doel vandaag is 'é'én van de belangrijkste boeddhistische plekken van Myanmar: de gouden rots. De weg ernaartoe is misschien nog wel leuker dan de rots zelf. Grapje. De busrit voert ons veelal door rijstvelden. Altijd een mooi gezicht. Heel groen en daartussen huisjes op palen, zodat ze in het regenseizoen toch droge voeten kunnen houden. Eerst met een paar tussenstops naar Kyaiktiyo, waar we overstappen in een truck die ons naar de top van een berg brengt. Stel je voor datje met veertig personen in de achterbak van een truck zit. Dat bedoel ik! Te smalle, hoge,harde bankjes met te weinig beenruimte. De route bestaat uit een 50 haarspeldbochten, het voelt eeen beetjeals een achtbaan; vasthouden aan het bankje voor je en genieten. In die toestand ongeveer een uur bergop door een fantastisch landschap. Dan vergeet je de pijn aan je kont al snel. Boven aangekomen arriveren we bij een geheel voor toeristen ingestelde bezienswaardigheid. Hotels, winkeltjes, mooie boulevard. Alleen mis ik een beetje de toeristen! Er zijn er wel wat, vooral birmees, maar het is geen drukte van belang. Maar de rots is mooi. volgens verhalen heeft een pelgrim ooit een haarvan boeddha gekregen en voordat huj stierf heeft hij een mooie rots en een mooi plek gezocht. Het werd een (destijds) klif aan zee met een rots van ver vandaan. Het haar op de klif, de rots erop, en niemand kan er nog bij. Zelfs een aardbeving een paar jaar geleden kon de rots niet laten vallen. Weer een bewijs dat de kracht van boeddha werkt! De rots lijkt slechts op een klein gedeelte grond te raken, daar waar het haar ligt dus. We wandelen naar beneden waar een pelgrimsdorpje ligt, wederom door een typisch toeristisch straatje met winkeltjes met prullaria. En wij zijn de enige (blanke) toeristen. Zoals in veel andere landen heb ik ook nu niemand iets zien kopen. Een van de mannelijke reisgenoten heeft er voor gekozen om vandaag een heel aerodinamische hardloopbroek /legging aan te trekken. Waarom? Geen idee, geen gezicht (mijn bescheiden mening, ondanks dat ie 't wel kan hebben qua figuur). Helemaal in het zwart, hij lijkt dus nogal op spiderman. Waar er in eerste instantie nog een beetje gegiegeld wordt, gaat dat stadium nu voorbij. Er wordt gewezen en hartelijk schaterend gelachen. Ook in Myanmar kennen ze spiderman! Je verwacht dat ie elk moment de rots gaat beklimmen. In het pelgrimsdorp lopen we uiteindelijk ergens waar dat niet de bedoeling is. Blijkbaar bij mensen achter het huis. Je kunt het verschil niet zien tussen tuin, straat, vuilnishoop en overig. Terug naar de rots en heet is inmiddels tijd om te gaan. We lopen een halfuurtje bergafwaarts tot we bij het tussenstation van de trucks komen. Daar staappen we weer in de truck om vervogens een uur te zitten wachten. Ach ja, we hebben geen haast. Het is inmiddels donker als we gaan rijden en het is nu een kwestie van tegenhouden bergaf. Ja, de vogelrok is er niets bij! Mooie tocht weer. We overnachten onder aan de berg in een prachtig hotel met terrasje voor de deur. Heerlijke douche, heerlijk eten. 't valt niet mee dat reizen!
Dinsdag 14 oktober 2014
De groep bestaat uit 20 personen. 2 stellen, 2 vriendinnen, 2 samenreizende vrienden m/v, 6 alleenreizende mannen en 6 alleenreizende vrouwen. Leuke groep, heel relaxed . Komt helemaal goed. Inmidels zij er 5 mensen in de groep ziek geworden, de een hardnekkiger dan de ander. Ik gelukkig (nog?) niet. Heel vervelend, en waar het aan ligt? Geen idee, er is geen patroon te ontdekken.
Na een paar dagen ook een eerste indruk van Myanmar gekregen. Met name de vriendelijke mensen is opvallend. Wij zijn voor hen een grotere bezienswaardigheid als andersom. Het staren, zelfs foto's maken is wederzijds, allemaal gepaard met wederzijds (glim)lachen. Het boeddhisme lijkt hier anders beleden te worden als in Tibet. Niet zo ingetogen, meditatief. Het neigt een beetje naar het Hindoeisme, een stuk luidruchtiger.
Vandaag weer een grote dag. Eerst naar de Shwemawdaw pagode, de hoogste pagode van Myanmar. Qua opzet niet veel anders als de eerdere. Vervolgens naar een klooster waar we de monikkeen richting lunch zien gaan. Dat gebeurtheel gedisciplineerd in een lange rij. Langs die rij staan ook donateurs. De lunch is de laatste maaltijd van de dag. In de ochtend gaan de monikken voor het ontbijt en voor de lunch hun donaties halen bij de diverse donateurs. Die donateurs geven voedsel aan de monkken die dit vervolgens met z'n allen opeten. Het betreft een klooster voor jonge monikken in opleiding. In Myanmar kan iedereen in principe intreden. Na een korte introductieweek kan de jongere zelf kiezen of ie dat wil. Vervolgens start de opleiding van ca twintig jaar. Echter, als de student tussentijds een examen niet haalt is het exit! en de regels zijn heel strikt.
Na een lunch bij een AC-restaurant eten we wederom goed en daarna naar Kyaikpun pagode. Dit zijn vier boeddha's met de rug naar elkaar, kijkend naar alle windrichtingen. Het verhaal is als volgt: vier zusters beloven niet te zullen trouwen. Echter een van de zusters trouwt toch stiekem en het beeld stort in ( is weer gerenoveerd, maar duidelijk verschillend. Tot slot naar de liggende boeddha van Shwethalyaung. Ook weer een mooi verhaal: heidense prins wwordt verliedd op Mon meisje (minderheid in Myanmar) en trouwt met haar en belooft dat ze boeddhist mag blijven. Echter papa is heter. Niet mee eens en eil haarterechtsstellen. Het meisje richt zich tot een heidens godsbeeld, dat spontaan doormidden breekt. Papa is onder de indruk en bekeert zich tot het boeddhime en sze leven nog lang en gelukkig.
We reizen terug naar yangon metde trein. Druk hobbelig en wam. Maar wel leuk. Terug om in het hotel te eten en optijd onder de wol.
Myanmar deel 2
Nog even terugkomend op de liggende boeddha. Waarom is die zo speciaal?
Nou, misschien omdat hij 54 meter lang en 16 meter hoog is. Een gigantisch hangar-achtig bouwsel waarin hij ligt. Heel lelijk eigenlijk. Maar de boeddha is enorm indrukwekkend. Op de achterkant staat het verhaal van deza boeddha in een soort stripvorm uitgebeeld. Er zijn allerhande speciale dingen, met name aan voeten en hoofd. Dat moest ik nog even kwijt.
's Avonds het eten in het hotel ging ook niet geheel zonder hindernissen. Er was een werkploeg bezig met een make over. Alle stoelen aan de kant,een trap in het midden, de vloer geverfd... maar er wordt onmiddelijk gestopt met werken en we hebben heerlijk gegeten. Tip bij spicy food: eet een banaan, dat verzacht.
Woensdag 15 oktober 2014. Van Yangon via Mandalay naar Hsipaw
Vandaag een reisdag. Om 4.00 uur op, vlucht om 6.15 vlucht. Van yangon vliegen we naar Mandalay, ongeveer een uur. Vervolgens een uur of zeven naar Hsipaw. Pracbtige rit. Totaal ander landschap, klimaat is anders. Jammer om te slapen. Rond 16.00 uur komen we aan. Leuk hotel, kamer met balcon. We lopen nog wat rond in het dorpje en eindigen met een fruitshake bij mr shake ( yuan yuan l Heerlijke fruitshake,et kiwi, banaan, gember, en veel meer, Lekker fris. Vervolgens eten bij Mr. Food, de beste Chinees van Hsipaw. Alles heeft hier voor de toeristen een duidelijke bijnaam, zodat je weet wat je er kunt krijgen. Overigens is de chinees erg lekker.
Donderdag 16 oktober 2014. Hsipaw
Vandaag een beetje een oefenwandeling rondom Hsipaw. Harstikke leuk, prachig omgeving. 's Middags naar het Shan Palace, een Prinselijk paleis dat door de overgebleven familie beheerd wordt. Op dit moment door een aangetrouwde nicht. De echtgenoot was een neef van de prins. Het is een landhuis, dat zijn beste tijd gehad heeft. De dame vertelt de historie van de familie, Tamelijk dramatisch. Oorlog, verdwijning, enz. Mooi detail is dat de genoemde prins getrouwd was met een Oostenrijkse, Inge Sargent Ze is vertrokken met hj twee kinderen toen de prins spoorloos verdween. Tot op heden is hij nog steeds vermist. Zij heeft een boek geschreven, twilight over birma, my life as a shan princess. Aanrader denk ik. We vervolgen onze weg richting Little Bagan, maar niet voordat we een tussenstop hebben gemaakt bij mrs popcorn (nee, ze verkoopt geen popcorn :-) een tentje waar je overheerlijke milkshakes kunt krijgen. Achterover liggend in een tuinstoel, wat snacks erbij.... heeeeel vervelend. Vervolgens is het bijna te donker om nog veel te zien in little bagan, een verzameling pagodes en een teakhouten klooster met dito boeddha. Helaas hebben ze hem overschilderd met goud, dus het is niet meer te zien dat ie van teak is. Door het donker naar huis, wat niet echt fijn is. Toevallig komen we bij mr. Food langs. De keuze is weer snel gemaakt.
Vrijdag 17 oktober 2014. Kyaukme trekking
Vandaag de eerste dag van de trekking. Vijf man gaan niet mee wandelen, maar wel mee naar Kyaukme, het startpunt van de trekking. We gaan met de plaatselijke bus. Sawadee wil ons een compleet beeld geven van alle vervoersmogelijkheden. Had voor mij niet gehoeven. Het is een te kleine bus meteen achterbank zonder achterleuning. Dus een achter 'bankje' . Heel oncomfortabel als je er een uur op moet zitten. Het is niet anders. We blijken ook diverse (marktkoop) vrouwen mee te nemen inclusief hun koopwaar, die we onderweg ergens droppen. Dus behalve wij met ons 21 man zitten er ook nog vijf vrouwen en nog een paar mannen (op het dak) het wasen gezellige en vooral krappe boel. Vervolgens weer een stop en we stappen over op een soort motor-riksja. Deze moet nog eerst gevuld worden met (sla?) olie en we kunnen op weg. Rond 10.00 kunnen we eindelijk gaan wandelen. Het begint met een beetje stijgen en dalen, maar na een uurtje wordt het menens. Het gaat flink steil omhoog en omlaag. De ondergrond is op plaatsen spekglad, dus het is oppassen geblazen. Een prachtige wandeling maar door de combinatie van glad, steil naar beneden en smal paadje af en toe wel een uitdaging. Slechts één fikse glijpartij, dus dat valt mee. Helaas worden we ook nog getrakteerd op een fikse regenbui. Kort maar krachtig. Die gelukkig gedeeltelijk in onze lunchpauze in een Palaung dorp valt. Voor de rest is het bloedheet met wandelen. Het zweet loopt aan alle kanten van je lijf. Daarna weer lekker verder wandelen om rond 17.30 uur op plaats van bestemming, een guesthouse in een Palaung dorp. Heel basic. Jammer dat het weer regent, we kunnen niet veel van de omgeving zien. Toilet achter in de tuin, geen douche, alleen een bak met koud water en een schepbakje. Met dit weer ook niet echt aanlokkelijk. We slapen met z'n allen op de bovenverdiepingvan het huis. Matje op de grond, lakenzak en dekentje. Prima.
Vandaag 17 kilometer gewandeld
Zaterdag 18 oktober 2014, Kyaukme trekking
Vanochtend om 07.30 gaan wandelen. Prima wandelweer geen zon, dat scheelt een paar graden. De trekking omvat vandaag twee flinke klimmen en voor de rest gaat het vooral bergaf. Geen regen , dus minder glad. Prachtige wandeling door bossen, rijstvelden, theeplantages. Totaal 15 kilometer gewandeld. Na de wandeling nog een heerlijke lunch genoten en terug naar het hotel voor een welverdiende douche. Daarna nog wat rondgebanjerd door het dorpje, een pilske gepakt en wederom chinees gegeten.
Zondag 19 oktober 2014 Yaukme - Pyin Oo Lwin
Vandaag hebben we tot 10.30 de tijd om Yaukme te verkennen. Wat proviand inslaan voor in de trein. We reizen vandaag de eerste etappe terug naar Mandalay. De treinreis duurt vijf uur en voert over het bij de bouw in 1901 éen na hoogste hoogste viaduct ter wereld, het Gokteik viaduct. prachtig uitzicht, mooie reis. En tamelijk comfortabel in de upper class. 't is dat het traject nogal slingert en hobbelt. Had ik al verteld dat de mannelijke alleenreizende helft van de groep bestaat uit nogal ict en bioloog achtige types. Je kunt merken dat ze sociaal niet heel erg sterk zijn ( dat heb ik netjes gezegd). Velen van hen zijn nogal in zichzelf gekeerd en niet gewend te socializenen rekening te houden met anderen. Dat betekent dat het raampke volledig bezet wordt door één fototoestel en dat de ventilator telkens weer op volle kracht aanwordt gezet, ondanks het feit dat wij met sjaals en blouses om onze nek gewikkeld zitten. Zoals ik al zei: weinig aandacht voor de omgeving. Rond 17.00 uur komen we aan in Pyin Oo Lwin, waar we een luxe hotel hebben. Niet verkeerd na het truckersmotel van afgelopen nacht. Dit is echt mooi met onder de palmbomen gelegen huisjes en aangelegde paden. 's avonds eten we gezamenlijk bij het... een in een engels koloniaal huis gevestigd restaurant. We zijn dus in een totaal andere omgeving aangekomen. Dit plaatsje werd doorde britten als zomerverblijf gebruikt als het in Mandalay te heet werd. En dat kun je dus zien aan de bouwstijl. En de temperatuur is ook anders. Een vestje nodigvanavond. Heb ik dat ook niet voor niets meegenomen. Nog gezellig een biertje geepakt.
Maandag 20 oktober 2014.Pyin Oo Lwin - Mandalay
Wat mij opvalt is dat de birmezen de we spreken, voornamelijk mensen uit het toerisme, heel openlijk spreken over de politieke situatie. Kritisch ook. Ze weten goed dat, hoe je het ook wendt of keert, de militairen het voor het zeggen hebben. Natuurlijk zijn ze ook voorzichtig hoopvol dat Aung San Suu Kyi aan de macht komt. Zij heeft in de jaren tachtig ook campagne gevoerd. Als ze aaan de macht wil komen moet eerst de wet veranderd worden; het is namelijk niet toegestaan dat iemand regeert die met een niet-birmees getrouwd is, en zij is met een brit getrouwd. Zij was getuige van een hardhandig optreden van de militairen en is daartegen gaan campagne voeren. Gevolg is dat ze vanaf 1989 zes jaar huisarrest heeft gehad en sus geen contact met de buitenwereld mag hebben. Zij is nu inmiddels bijna 70 jaar dus of regeren er nog van komt?
Vandaag hebben we de voormiddag vrij. We looen met z'n vieren met de reisleider door de omgeving richting centrum. Prachtige koloniale gebouwen, de een meer vervallen dan de ander. In het centrum nog even over de markt en een lekker bekske cappuccino. Nieks mies miet! om 12,00 uur vertrek met taxi's naar Mandalay. Mandalay, de tweede stad van Myanmar, is ook bekend door Road to Mandalayvan Robby Wiliams. Wiki zegt dt de tekst drie coupletten bevat van Kiplings gedicht Mandalay over de Britten in Birma. Ik heb het liedje al een week in mijn kop zitten. Daar aangekomen eerst een korte briefing mbt de komende dagen. Too much information. Even lekker relaxen bij het zwembad. Heerlijk toch??
Myanmar deel 3
Voordat ik mijn verdere belevenissen aan jullie toevertrouw voel ik me toch enigszins geroepen om mijn eerdere opmerkingen mbt ict-ers en - ologen iets te nuanceren. Gezien de reacties (heel toevallig van veelal ict-ers) heb ik blijkbaar een volledig foutief / cliche beeld geschetst van deze beide beroepsgroepen. Mijn welgemeende excuses daarvoor. Het is dus puur toeval dat ik met vijf uitzonderlijke gevallen samen reis. Afijn, ook dat went!!!
Dinsdag 21 oktober 2014 . Mandalay
Vandaag gaan we oo de fiets Mandalay verkennen. Mandalay is een redelijk drukke stad. Het motto is: rustig doorfietsen!! En dat blijkt goed te werken gelukkig. Na een uurtje zijn mijn remmen kapot. Niet echt en probleem. Alleen bij verkeerslichten is dat wat lastig. De stad herbergt nogal wat bezienswaardigheden. Het is geweldig om door de stad te fietsen. Redelijk wat auto's maar vooral brommers vervuilen hier de lucht. We rijden langs het koninklijk paleis, dat we niet gaan bekijken. Het is in beton nagebouwd, dus niet zo de moeite waard. Wel hebben we een mooi fotomoment met de paleisgracht op de voorgrond en Mandalay Hill op de achtergrond. We koetsen verder richting Shwe Kyaung Monastry (the golden monastry) een teakhouten klooster. Mooi, maar niet authentiek. Veel houtsnijwerk is vervangen. Maar wel heel apart. We passeren de Sanda Muni pagode, een modern ogend wit lelijk gebouw. Verder naar de Kuthodaw pagode. Op het terrein bevinden zich 729 mini pagodes met daarin elk een gedeelte van de boeddhistische heilige schrift, de Tripitaka. Men noemt deze pagode ook wel ' het grootste boek ter wereld ' . Indrukwekkend.
Verder op weg naar Mandalay Hill. Onderweg fietsen we letterlijk tegen een ceremonie op. Als kinderen in het klooster gaan ( voor hun proefweek of weekend) vindt er voor die tijd een ceremonie plaats. Ze worden verkleed in traditionele kleding rondgereden en uiteindelijk krijgen ze de monniks cq nonnen pij aan. Het verhaal van boeddha wordt hiermee nagespeeld; Rijke prins wil voordat hij koning wordt nog eerst de wereld zien en wordt geconfronteerd met heeel veeel armoede. Hij ontmoet een zwerver en ruilt kleding met hem. Uiteindelijk wordt hij boeddha. Dit was de heel korte versie. We gaan met het busje de hill op en neer en bekijken Mandalay van bovenaf. Niet echt spectaculair.
We lunchen bij Mann. Er komt een stoet langs waarvan we niet weten waar die voor is. Waarschijnlijk om geld in te zamelen voor het klooster. We vervolgen onze weg naar nog een teakhouten klooster, Shwe Inbin. Deze is nog in origenele staat, en wordt nu 'schoon' gemaakt. Prachtig houtsnijwerk uit de 19e eeuw. We arriveren bij een werkplaats waar bladgoud wordt 'gemaakt'. Dat is een langdurig proces dat heel precies komt. Het bladgoud wordt uren tussen bamboebladeren plat geslagen met hamers en telkens weer in stukjes gesneden en weer dunner gemaakt. Dit is de enige plek waar het gebeurt en het kan blijkbaar ook niet geautomatiseerd. Waarschijnlijk omdat ook het bamboeblad, waarin het bladgoud gewikkeld wordt, een speciale behandeling krijgt, zodanig dat het goud er niet aan blijft plakken. Vervolgens naar de Mahamuni pagode. Die bevat een boeddha die steeds dikker wordt omdat mensen er steeds maar weer bladgoud op plakken. Heel erg druk hier. Er staan tv-schermen zodat je 'm toch 'live' kan zien. Alleen mannen mogen dichtbij foto's maken..... Aan de achterkant van de pagode bevindt zich de straat waar marmer wordt bewerkt. Vooral boeddha's in alle maten. Al met al een leuke drukke dag, op de fiets krijg je een goed beeld van de stad en je kunt toch wat meer kilometers afleggen.
's Avonds gegeten in een moslim restaurant. Heerlijk!!
We hebben overigens een viertalfanatieke geo cachers in de groep. Geocaching (ik had er nog nooit van gehoord) is een soort zoektocht naar bepaalde punten in de wereld op basis van coordinatoren. Dat blijkt ontzettend leuk te zijn ( voor sommige mensen). M.i levert het vooral slaapverwekkende conversaties op.
Woensdag 22 oktober 2014. Mandalay - Sagaing
Vandaag en morgen gaan we fietsen rond Mandalay. Nu met mountain bikes. Dat fietst wat beter. We overnachten elders dus een dagrugzakje mee. Dat hoeven we niet te dragen, en ook geen voorraad water.
We fietsen richting Amarapurna, naar de U-Bein brug, de langste teakhouten brug ter wereld met zijn 1.2 km lengte en een meter of drie breed. Mooi bouwsel, wel tamelijk toeristisch. Vooral birmese toeristen. We gaan met het veerpontje naar de koningsstad Ava (Inwa) Voor het eerst worden we 'lastig' gevallen door verkoopstertjes met allerhande prullaria. Ze spreken ons zelfs aan in het duits. We lunchen en vervolgens fietsen we heerlijk rond. Ava ligt op een autovrij schiereiland. En ook hier veel toeristen, ook europese. Wennen.
Ik weet niet of het een officiele bijnaam is, maar Myanmar is volgens mij het land van miljoen pagodes; je kunt er letterlijk niet omheen en ze vallen heel erg op omdat ze allemaal goud zijn. Heel bijzonder, ze lijken over hele land uitgestrooid te zijn. Wederom een teak-houten klooster (Bagaya Kyaung).
We bezoeken een zijden-longi -weverij. Wat een werk zeg. Kost anderhalve maand om een llonggi van zijde te maken. Zijde wordt alleen bij speciale gelegenheden gedragen. Vervolgens een stenen (!!!) klooster. Naam onbekend. Tot slot nog de mooie Kyaukrawgi pagode met een fantastisch uitzicht. Met de fiets over de Saigaing over de Ayeyarwaddy door naar het hotel in Sagaing. Bagage dumpen en snel terug naar de teakhouen brug voor de zonsondergang. Heel erg de moeie waard!! Vervolgens nog eten en om 21.00 uur moe !! heerlijk slapen.
Donderdag 23 okober 2014. Sagaing -Mandalay
Vandaag fietsen we door glooiend landschap met een paar klimmetjes. Maar de eerste klim is het zwaarst; Te voet naar de Soon U Ponnya Shin pagode, 386 treden steil naar boven. Tjezus. Maar wel weer heel mooi met pastelkleurig mozaiek op de vloeren.
De fietstocht is echt geweldig mooi en voert ons naar Mingun. Daar staat de Mingun pagode , een massief bakstenen pagode. oftewel de Unfinished pagode (geld was op) met twee gigantische leeuwen ervoor, die helaas niet meer als zodanig herkenbaar zijn. De voorkanten zijn bij aardbevingen afgebroken en in de rivier gedonderd. Blijft over twee achterwerken. Verder in Mingun de mingun bel ( ooit de grootste bel tot de chinezen hem moesten overtreffen). En een stralend witte, dus zonder bladgoud, Hsinbyume pagode. Na de lunch inschepen op de boot en terug naar Mandalay. We fietsen nog een heel stuk langs de rivier, waar de armsten leven. Begin van de week leefden hier nog een heleboel mensen in erbarmelijke omstandigheden op een omheind stuk land. Die zijn nu inmiddels(letterlijk) opgeruimd. Niets meer van te zien. Bizar. Blijkbaar worden ze verplaatst naar de andee kant van de rivier, waar ze tijdens het regenseizoen letterlijk weggespoeld worden. Van kwaad tot erger. Bij het hotel lekker relaxen bij het zwembad en nagenieten van een paar fantastische dagen.
's Avonds eten bij de vaste chinees. De jongen die ons bedient spreekt geen tot heel erg weinig engels. Dat is ook duidelijk te zien aan zijn gezichtsuitdrukking: totale verwarring/ paniek. Niets bestellen dat je niet direct op de menukaart kunt vinden, liefst aanwijzen. Als je dat niet doet krijg je een bord met geroosterde cashewnoten, zonder noodels, rijst of groenten. Met afrekenen wordt het nog moeilijker. Je zou denken dat je daar geen engels voor nodug hebt. Na het eten nog en bekske koffie en op tijd naaar bed.
Vrijdag 24 oktober 2014. Mandalay - Bagan
Vandaag met de lijndienstbus in ongeveer vijf uur van Mandalay naar Bagan. Daar aaangekomen eerst weer een 'briefing' en daarna lekker relaxen. Rond 16.30 uur oop de fiets naar de zonsondergang. Bagan is een must-see als je naar Myanmar gaat. Op een oppervlakte van 40 km2 staan meer dan 2000 pagodes en ongeveer net zoveel ruïnes. Boven op een tempelruïne zouden we moeten zien hoe het landschap met de 4000 pagodes van kleur verandert. Helaas kruipt er net een wolkje voor de zon. De lucht is prachtig maar de pagodes verkleuren niet spectaculair. Maar het is een wonderbaarlijk gezicht, al die pagodes. Prachtig. Morgen gaan we in de herkansing.
Zaterdag 25 oktober 2014. Bagan
Om half acht staan de paardenkoetsjes voor. We gaan een tocht maken langs enkele pagodes en tempels. Heel indukwekkende bouwwerken en sommigen erg goed bewaard. We bezoeken achtereenvolgens:
- Ananda temple.
De grootste en best bewaarde tempel van Bagan. Hier vind je nog enkele prachtige fresco's, dieo waarde geschat worden door de Birmezen; je mag ze niet fotograferen. Dat is de eerste keer dat ik dat tegenkom in Myanmar.
-Shwe Sandaw pagode.. Hier kunnen we boven op klimmen (heel hoge steile treden) en dan heb je een fenomenaal uitzicht over de duizenden pagodes van Bagan. Indrukwekkend gezicht. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Een bizar landschap, heel groen met allemaal bakstenen pagdes die eruit steken.
-Dhamma Yan Gyi pagode. Deze pagode heeft de vorm van een pyramide. Ook weer een gigantisch bouwwerk. Tot slot de Su La Ma Ni pagode.
Onze koetsier blijkt verrassend goed engels te spreken. Beter dan de lokale gids die we mee hebben; die spreekt met een accent en klemtoon waarbijik na twee zinnen afhaak. Onze koesier vertelt e.e.a. Over de pagodes en de omgeving. Er wordt hier veel sesam verbouwd. Voor consumptie. De aloe groeit in de berm. Je kunt overigens wel merken dat Bagan toeristisch is. We worden overal ovestelpt met souvenirs ( je lijkt een persoonlijke verkoper te hebben bij elke tempel, al dan niet hardnekkig). Verder zijn er veel restaurants, fietsenverhuurders en souvenirs dus.
Bij het hotel nog wat gegeten, geen rijst of noodles, en een paar uurtjes relaxen.
Rond vier uur te voet naar de zonsondergang bij de Swezigon pagode. Dat is de pagode die model heeft gestaan voor alle pagodes die in Myanmar staan. Het is dus één van de oudste en belangrijkste pagodes. Ook hier weer alles goud wat er blinkt. Heel mooi met de avondzon.
Zondag 26 oktober 2014
Vandaag een hele dag in Bagan. We gaan op de fiets door het pagodelandschap fietsen met zo nu en dan een bezoekje. Het bijft een bizarre omgeving en je raakt volledig gedesorienteerd. Allerlei kronkelende binnenwegen leiden naar weer meer pagodes en tempels. Bij de zesde pagode gaan we linksaf en daqrna bij de derde rechts. Sommige herken je aan de kleur (en paar zijn wit of heel groot of met gouden daken) maar de meesten zijn van rood baksteen. Ooit zat er een plamuurlaag met allerlei ornamenten op de pagodes, maar de tijd heeft deze doen verdwijnen. De wegen zijn redelijk goed begaanbar, zandwegen die veelal keihard zijn en plaatselijk heeeeel loszand. Dus wederom rustig doorfietsen.
- iza gaw na pagode Het bijzondere aan deze pagode is dat ie wordt beschermd door demonen op de muur. Van deze demonen is alleen het hoofd nog over. Zij hebben alles opgegeten wat ze tegenkwamen en uieindelijk zijn ze aan zichzelf begonnen. Vandaar alleen de hoofdjes op de muur.
- Nanda Pyin Nya pagode bevat mooie frescos
Vervolgens naar Kyat Kan Umin, een meditatie centrum voor monniken. Het is een ondergronds complex dus redelijk koel
- Paya Thone Zu Group pagode. Wederom mooie fresco's
Pauze bij een cafeetje in de middle of nowhere.
Voor de admjnistratie: de Pyaut Thut Gyi pagode en de Sulamani Temple en de Ananda temple. Beide laatsten gisteren al bezocht, nu allleen langs gereden.
Lunch bij Moon, heerlijk beetje Indiaas.
We fietsen verder door de Tha-ra- ba gate, waar de broer en zus nat de wacht in houden. Verder langs de Maha bodi pagode, die een beetje eent potlood vorm heeft. De - Bu phaya pagod ligt aan de rivir en bevat hetoudste relikwie van Bagan. Het stamt nog uit de tijd voordat Bagan gesticht is. De laatste tempel die we bezoeken, de Manuha Praya heeft een mooi verhaal. Ooit heeft hier een koning krijgsgevangen gezeten. En men vond dat de ruimte te klein was voor een konjng. Om dat te symboliseren heeft men een tempel om de boeddha's gebouwd die heel erg krap is. Er zijn drie zittende boeddha's die met hun kop tgen het plafond zitten een liggende boeddha waar je bijna niet langs kunt lopen. Heel grappig.
We gaan voor de zonsondergang bij de shwe san daw pagode kijken. Wederom een paar uur nar dit prachtige landschap zitten kijken, samen met enkele honderden andere toeristen.
De laatste blik op Bagan. Echt een must see als je naar Myanmar komt!!!
Oh ja, de Birmese keuken. Die bestaat niet echt. Het is een mengelmoesje van vanalles. Vanavond volgens de menukaart tradioneel birmees gegeten. Het was overheerlijk, maar ik kon geen specifieke smaak ontdekken.
Maandag 27 oktober 2014
Vandaag is Peter jarig, dus taart bij 't ontbijt.
We verlaten vandaag Bagan en reizen richting Mount Popa. Onderweg bezoken we een pamverwerkend bedrijfje. Wel wat toeristisch. De palm (toddy) wordt hier in zijn geheel gebruikt. De palmolie wordt gewonnen uit de kruin van de boom. Er worden kommetjes in gehangen en de olie stroomt in het kommetje. Het hele jaar door. De olie wordtgebruikt voor suiker, limonade, alcohol, snoep. De stam wordt gebruikt als bouwmateriaal, de takken voor meubels en de bladeren voor dakbedekking. Speciaal voor ons klimt een menneke ik de boom, terwijl hij dat net van tevoren al gedaan heeft voor de andere bus. Wel interessant om het proces te zien overigens
Er is nogal wat roofbouw op de bomen gepleegd. Er zijn nieuwe bomen geplant maar die kregen niet de kans om te groeien. Een daarom is er een streng beleid om geen bomen te kappen ingevoerd. Omdat het niet te doen is om overal boswachters in te zetten heeft men ervoor gekozen om beeldjes van nats op paard te plaatsen die hetbos beschermen. Soms heeft (bij) geloof zo zijjn voordelen.
Mount Popa is een stratovulkaan van 1518 m hoog. Daarvoor ligt de heilige berg Taung Kalat met meer dan achthonderd trappen tot de top. Het is de wooplaats van 37 nats, die hier allemaal verzameld staan uitgebeeld in kleurrijke poppen. Het is een lekkere klim met een niet al te spectaculair uitzicht. Wel heb je een enorm wijds uitzicht. Vanuit Mount Popa verder voor de lunch en om 16.00 uur arriveren we in Meiktila, een middelgrote stad waar we maar een nacht blijven. We lopen nog een rondje voorhet donker wordt.
Dinsdag 28 oktober 2014 . Meiktila - Kalaw
Vandaag gaan we richting Kalaw. De rit er naartoe is adembenemend. Prachtige omgeving, heel groen en kronkelend naar boven. Je ziet hier langs de weg veel teakhour liggen. In alle soorten en maten. Het is een enorme industrie hier, maar in de afgelopen decennia is er enorm veel bos verloren gegaan. Je ziet overal langs de weg ' beschermde' bomen, die daar geplant zijn om alles weer in evenwicht te krijgen. Tussen al dit teakhout zou je een zaagfabriek of houtbewerkings- iets verwachten, maar nee hoor, de chinezen hebben hier een legerkistjes fabriek neergezet. In Meiktila,waar we vandaan komen staat ook nog een legeruniformen fabriek. We maken een tussenstop in Magwe bij Green Hill Valley, een opvangcentrum voor gepensioneerde olifanten. Olifanten worden gbruikt in de houtindustrie en vooral in gebieden die moeilijk bereikbaar zijn. Ze werken door tot ze niet meer kunnen. We komen er niet echt achter wat er met de olifanten gebeurt die niet opgevangen worden. Maar we begrijpen wel dat de regering hier ook nog een hele stap te maken heeft. Dit centrum is en familiebedrijfje. De familie werkte zelf in de houtindustrie en had zelf dus twee olifanten. Die werden te oud om te werken en de familie vond dat ze een goede oude dag verdiend hebben. Dus ze zijn gestart met hun eigen twee olifanten en hebben nu na drie jaar zeven olifanten onder hun hoede. We maken hier een rondje door het centrum. We kunnen de olifanten voeren en wassen. Ze worden niet gebruikt voor het toerisme, maar we zien nog wel dat er twee toeristen op de rug van en olifant aankomen. Beetje dubieus. Het blijft een beetje onduidelijk Vervolgens een wandeling van drie kwartier door deze prachtige omgeving. Dan wacht ons een overheerlijke lunch. Dan is er een keuzemoment: terug naar beneden langs hetzelfde pad of verder de berg op. Ik kies voor het laatste. En het blijkt heel erg bergop te gaan!! Een uur lang tamelijk steil bergop. Zweten zeg!! Maar ook dat is te doen. Het is overigens wel heel mooi. Oh ja, en tussendoor planten we ook nog een paar teakbomen voor het behoud van de bossen. We worden door de bus met de rest van de groep opgepikt en reizen verder naar Kalaw.
Woensdag 29 oktober 2014. Kalaw-Pindaya
Vandaag een dagexcursie naar Pindaya. We gaan met taxi's en hebben een ssooer van programma. We kunnen op elk moment stoppen voor een foto. De rit is te doen in een uur tot anderhalf uur, maar wij doen er uiteindelijk drie uur over. Het is echt weer een fantastisch landschap. Het lijkt een lapjesdeken waar we doorheen rijden.er wordt hier vanalles verbouwd. Zwarte sesam (gele bloemetjes), rijst, mais, kool, pinda's ananas en er liggem stukken land braak. Het zijn dus veel kleuren groen, bruin en fel geel. Prachtig glooiend landschap. Alles wordt vervoerd op ossekarren en op (sla) olie lopende wagentjes cq tuktuks, en zo nu en dan een vrachtwagen, allemaal overvol geladen. De eerste stop is bij een lokale markt. Daar lijken mensen uit alle windstreken naar toe gekomen te zijn, veel verschillende gezichten en kedingstijlen. Opvallend is de fel oranje hoofdtooi van de Pa O vrouwen.
We komen uiteindelijk aan in Pindaya, bekend om zijn Gouden Grot pagode. De ingang van de grot is tamelijk kitsch, niet in de laatste plaats omdat ze er een stellage hebben gebouwd voor de lift(!). Verder staat er naast de ingang een enorme kunststof spin en een man met een boog. Het lijkt een soort kermisattractie, maar niets is minder waar. Ooit hebben zeven prinsessen hier geleefd. Zij zaten bij het meer toen er noodweer dreigde. Ze vonden de grot, maar wisten niet dat deze door een spin bewoond werd. De spin hield de prinsessen gevangen door een web voor de grot te weven. De prins op het witte paard bevrijdt de prknsessen door de spin met een pijl te doden en trouwt de mooiste prinses. Alle reden om er een heilige plek van te maken en er dus een boeddha te plaatsen. Dat is een beetje uit de hand gelopen. De grot bevat momenteel namelijk zo'n tienduizend boeddha's. A little bit toooo much. Tjezus, het is niet normaal gewoon. Het is een gevalletje: als je toch in de buurt bent, loop even binnen, dan kun je die ook weer afvinken. Maar anders... niet de moeite waard (vind ik, maar ik ben misschien inmiddels een beetje boeddha- moe. Aan de voet van de rots bezoeken we een papierfabriekje en teven parasol werkplaats. Heel eenvoudig laten ze hier zien hoe ze papier maken van de bast van een boom.
Negen uur koken, half uurtje tot pap slaan met een hamer. Dan wordt het op een soort zeef geschept en eventueel gedecoreerd. Een paar uurtjes drogen en je hebt prachtig papier. Van dat papier worden da weer parasolletjes gemaakt. En ook het frame van de parasols wordt hier gemaakt. Erg leuk. Vervolgens weer dezelfde weg terug. Nu iets sneller. Een mooie dag. 's Avonds eten bij de burgemeester. Dat is een man van 91 jaar die ooit een belangrijk man was. Zijn familie heeft dit restaurant. Hijzelf komt ons nog even entertainen met een kaartspel. Heel pientere man en volgens eigen zeggen buiten het feit dat hij niet neer goed hoort en ziet, nog kerngezond. Na het eten onze nieuwe voorraad coffee black aangebroken (nescafe zwart) die wordt hier niet veel gedronken. Hier drinkt men vooral thee en daarnaast coffee mix, drie ineen mix. Nog lekker wat zitten keuvelen.
Donderdag 30 oktober 2014. Kalaw - Inle Lake / Nyaungshwe
Vandaag gan we naar Inle Lake, het dorpje Nyaungshwe. Onderweg nog en bezoek aan een houten klooster met ovalen ramen. Wel enorm toeristisch, de monniken zitten te poseren in de ovalen ramen. Beetje eng. Zeker als er ook ng een bus Japanners arriveert. Dan gaan de monnikjes op commando zitpten en staan. Verder is er wel en hel mooi tempeltje met allemaal kleine boeddha's. In deze vorm hadden we ze nog niet gezien. We nemen intrek in ons hotel en spenderen de rest van de middag in het stadje.
We merken als toerist niet heel veel van de politieke situatie, anders dan dat veel van de lokale gidsen er wel zijdelings naar verwijzen. Blijkbaar gebeurt er ongemerkt toch wel het één en ander. Rebellen zijn zich wel wat aan het organiseren, met name in het gebied in de buurt waar we de trekking hebben gedaan. Dus men houdt het hart vast voor de verkiezingen van 2015. Het is niet ondenkbaar dat het dan weer flink uit de hand loopt.
Vrijdag 31 oktober 2014. Inle Lake
Vandaag maken we een fietstocht rond Inle Lake. We gaan om de noordkant van het meer en steken aan de overkant met de boot terug over. Er zitten een paar fikse stukken vals plat in. Maar de omgeving is prachtig. Aan het einde nog een fikse klim naar een wijngaard. Daar kunnen we echte Myanmar wijn proeven. De een is meer geslaagd dan de ander. Maar wel een prachtige locatie. We lummelen nog wat rond en eten op tijd; we gaan vanavond naar het Taunggy hot air balloon festival. Dat is een soort ballonnenwedstrijd die ter ere van de pagode wordt gehouden om het licht naar de pagode te brengen. We reizen in het zoveelste lokale vervoermiddel: een open truck waar we eigenlijk niet allemaal inpasssen. Maar met de reisleider op het dak, twee personen in de cabine bij de chauffeur en één persoon op een krukje lukt het toch. Een rit van ruim een uur en het wordt steeds drukker. We komen langs de pagode die hel verlicht is en het festival..... dat is een gigantisch festival met veel dansende en drinkende mensen. We zitten op de vip - tribune, een soortvan overdekte plek met goed uitzicht. Recht tegenover ons is een kermis met twee gigantische reuzenraden en drie grote schommels, allemaal fluoriserend verlicht. Het festivalterrein staat vol met kraampjes en er zijn heel veel uitgelaten Birmezen. En dan wordt de eerste ballon opgelaten. Er wordt eerst een lading vuurwerk aangehangen, die meteen na het oplaten ontsteekt. Spectaculair zeg!! De ballon stijgt steeds hoger en het vuurwerk blijft maar gaan. Tot heel hoog in de lucht. De tweede ballon heeft een grote boeddha afbeelding. En ook die heeft een spectaculair vuurwerk. De derde ballon heeft geen vuurwerk, maar de ballon zelf is helemaal verlicht met lichtjes. Prachtig gezicht! Heel erg de moeite waard. Zelfs als er geen ballonnen geweest waren was het al een hele happening. We reizen weer terug en liggen extreem laat in bed. Twaalf uur!!
Zaterdag 1 november 2014. Inle Lake.
Vandaag staat in het teken van Inle Lake. De hele dag in een bootje over het meer. Heerlijk relaxed en heel bijzonder. We varen eerst bijna helemaal naar de zuidpunt van het meer. Helaas zit ik net voor de motor. Dus oorverdovend gesputter. Maar dat mag de pret niet drukken. Ook het feit dat we niet de enige toeristen zijn kan daar niets aan veranderen. Het is hier tamelijk toeristisch. De omgevig is echt overweldigend. De mensen leven hier op het water in huisjes op palen. Ze werken en leven op een boot. Ze verbouwen hier veelal tomaten op het water, in drijvende tuinen. De bootjes zijn tamelijk plat en liggen heel diep in het water; je zit dus heel kort bij het wateroppervlak. Het water is op plaatsen slechts een meter diep, dus diepe boten is niet handig. Op het meer zien we de zgn beenroeiers. Devissers staan met éèn been op de boot, met het andere been roeien ze; het lijkt alsof de roeispaan aan het been vast zit. Heel mooie plaatjes dus. De eerste stop is bij een weekmarkt, die echter bijna overschaduwd wordt door de souvenirwinkeltjes. Je moet eerst door souvenir-hel om bij de weekmarkt te komen. Er liggen wel vijftig boten aan de aanlegsteiger. En dan is het vakantieseizoen nog niet begonnen. We varen verder naar een weverij. Die hebben we al eerder gezien, maar hier verwerken ze ook draad van de lotusbloem. Die wordt hier ook 'gemaakt' . Prachtig spul maar ook prijzig. Verder richting de smidse waar wapens (dolken, speren, messen) worden gesmeed. Verder naar de lunch recht tegenover de pagode. Dus nog even een bliksembezoek aan de pagode. En ja hoor, weer een pagode met een verhaal. Er staan in deze pagode vijf boeddha's. Die zijn niet meer als dusdanig te herkennen want er is zoveel bladgoud overheen gegaan dat het vijf hompen goud zijn geworden. Maar dat is niet het verhaal. Elk jaar aan het eind van de 'vasten' tijd werden de boeddha's in optocht over het meer gevaren om boeddha de weg naar de wereld te wijzen. En bij één van deze gelegenheden is de boot gekapseisd en zijn de boeddha's naar de bodem van het meer gezonken. Vier van de boeddha's werden gevonden, de vijfde niet. Toen men de boeddha's terug wilde brengen naar de pagode, bleek de vijfde boeddha daar al op miraculeuze wijze terug te zijn gekeerd. Een wonder was geschied. Vandaar deze verering. Dit was waarschijnlijk de laatste pagode! Verder naar een sigarettenmaker en op naar ons tevens laatste klooster. Overigens worden we bij elk van deze stops verwelkomd door een overdaad aan souvenirs en bijbehorende verkoopster. Het is inmiddels half vier en we arriveren bij onze overnachtingsplek, een resort op palen op het water. Heel luxe en toeristisch, het lijkt wel vakantie!!! Een fenomenale zonsondergang!! We vermoeeen dat de visser die net voor onze neus zijn bootje stopt door het resort is ingehuurd, maar het levert prachtige foto's op'
We eten in het resort, belachelijk duur ongeveer Eur 10 inclusief drank. We slapen In bamboe bungalows met een giga badkamer waar de douche is afgesloten van de rest van de badkamer!!!! En het afvoerputje zit IN het douchegedeelte. Dat hebben we ook nog niet gehad; meestal zit het putje achter het toilet aan de andere kant als de douche. Om het bed een klamboe. Terrasje voor de deur. Dus heerlijk nagenoten met een bakeje koffie.
Zondag 3 november 2014 Inle Lake - Yangon
Vandaag vliegen we naar Yangon. Om 07.00 vertrek. De laatste dag. Rond de middag komen we aan bij ons hotel en de namiddag gebruiken we om nog een laatste keer naar de markt te gaan. Het was verder en warmer dan we gedacht hadden. 's avonds het laatste avondmaal met z'n allen en nog een terrasje na.
Het eind van een prachtige reis. Tip voor de lezer: als je naar Myanmar wilt gaan, wacht dan niet te lang. Het toerisme neemt een grote vlucht.
Tot in Nederland.
-
14 Oktober 2014 - 17:47
Herman En Mimi:
Leuk weer jouw reis te kunnen volgen!
Omdat ik (mimi) een aantal Birmezen, Bhutanen en ook mensen uit Myanmar heb, zou het leuk zijn enkele foto's van je te krijgen als je weer terug bent.
Herman en ik wensen jou en het gezelschap een fijne en gezellige verdere reis toe.
Herman-Mimi
-
14 Oktober 2014 - 19:15
Ans, En De Rest:
Ik zal de groetjes doorgeven aan os mam. Klinkt al weer gezellig daar. Heel fijne reis en geniet ervan.
Gr. Ans -
14 Oktober 2014 - 22:50
Gerda En Ton Rossen:
Heel leuk je reisverslag,je beleeft mooie dingen.
Geniet maar fijn van deze reis.
Groetjes,
Gerda en Ton -
15 Oktober 2014 - 08:13
Richard:
Hoi Nel,
Leuk je verhalen weer te lezen!
Geniet lekker van je vakantie, hopelijk hoef je niet elke dag zo vroeg op, dat het lijkt alsof je in de trein naar het werk moet :-)
groetjes,
Richard -
15 Oktober 2014 - 08:18
Henk En Gerty:
Zo te lezen gaat het goed allemaal. zorg wel dat je je vitamientjes binnenkrijgt. Geniet nog van een mooie reis. -
15 Oktober 2014 - 09:39
Jim Saffrie:
Hoi Nel,
Ik ben hartstikke jaloers! Mooie verhalen vanuit een prachtig land.
Heel veel plezier nog .... en niet ziek worden!
Groetjes,
Jim -
15 Oktober 2014 - 15:24
Carla:
Hallo,
Wat heb je al weer veel gezien de eerste dagen! Geniet ervan de komende tijd.
En maar hopen dat je niet ziek wordt, dat zou zonde zijn.
Gr. Carla
ps. Spiderman niks voor jou?????
-
15 Oktober 2014 - 21:34
Noud:
Hoi Nel, wat een verhaal weer, mooi beschreven. Kunnen wij mee genieten.
Groetjes, Noud -
16 Oktober 2014 - 09:33
Saskia:
Met veel plezier weer aan het lezen. Ben ook echt helemaal niet jaloers.....
Heel veel plezier nog en wacht met smart op het volgende verhaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
