Nieuw Zeeland, in de ban van de natuur
Door: Nel
Blijf op de hoogte en volg Nel
11 November 2024 | Costa Rica, San José
Maandag 18 December 2023, Amsterdam
Net aangekomen op Schiphol, veel te vroeg (geen file).
Woensdag 20 december 2023. Auckland
Vanochtend om 06.00 uur in ‘t hotel. Wordt een lang dagje. Mijn kamergenote ligt lekker te pitten. Rond half 9 ontbijt en om 10.00 uur kennismaking en briefing door de reisleider. Daarna maken een stadswandeling naar de haven (daar liggen giga jachten ) en met de Ferry naar Devonport, een (schier) eiland. Niet heel bijzonder maar gezellig en lekker geluncht. Daarna nog met ‘n paar man naar de televisietoren om van het uitzicht te genieten op de 61e verdieping. Best hoog. Ondertussen ben ik wel tamelijk moe en na een gezamenlijk diner bij een foodcourt (lekker) op tijd naar bed.
Donderdag 21 december 2023. Van Aukland naar Paihia
Een uur te vroeg sta ik klaar (jetlag?) Om nog een uurtje te gaan liggen. Om 7 uur vertrek. Na ruim een uur gaat onze (bagage-) aanhanger door z’n as heen. Er wordt snel aan ‘n oplossing gewerkt, we gaan met een lokale bus naar ‘t Matakohe Kauri Museum. Daar haalt de bus ons weer in. Prima geregeld. Onderweg veel prachtige bomen, de Pohutukawa oftewel de Christmas Tree ivm zijn vuurrode bloemen. Het museum is gebouwd rondom de kauri (spreek uit: cody) boom. Mooi museum, maar too much information. Het unieke is dat ze enorm oud en groot worden en dat het hout geen noesten heeft. Takken laag op de stam worden door de boom afgestoten door de jaren. Ook wordt de bast verschillende keren afgegooid. Geen jaarringen, dus alleen onderzoek en monsters nemen kan de leeftijd bepalen. Na een lekkere carrot cake, koffie. Lunch door naar Waipoua Kauri Forest, waar de grootste Kauri staat. Goede gids, mooie verhalen. De kauri is heilig voor de Maori. De gids vertelt over de verbondenheid van deze bomen met de lokale Maori en over de belangrijke eco-systemen van dit indrukwekkende woud. Je ontmoet één van de machtigste voorouders van de Maori, ' Ngahere' (vader van het woud). Deze gigantische boom is tussen de 3.000 en 4.000 jaar oud met een omtrek van meer dan 5 meter.
Voordat en nadat we naar binnen gaan de schoenen desinfecteren om besmetting te voorkomen. De Kauri heeft te kampen gehad met een 'dodelijke ' ziekte. Na een fotostop bij Hokainga haven door naar Paihia /Bay of Islands. Een mooie dag.
Vrijdag 22 december 2023 Bay of Islands
Vanochtend eerst naar de bakker voor vers brood en naar de supermarkt. Om half tien vertrekken we naar de Haruru Falls waar we vervolgens de Waitangi Track lopen. Een prachtige wandeling door een (gedeeltelijk mangrove) bos. Heel erg de moeite waard. Na de middag pakken we de ferry naar Russell, oorspronkelijk de eerste hoofdstad van nieuw Zeeland, de eerste nederzetting. Een koloniaal aandoend plaatsje dat erg gezellig is. Levendiger dan Paihia. We lopen het eerste kerkje van NZ in en ik hang een kerstwens in de kerstboom. Vandaag de eerste regen! Voorspellingen zijn niet al te best de komende dagen. Morgen een dagje varen door de baai. Hopelijk kloppen de voorspellingen niet.
Zaterdag 23 december 2023 Bay of Islands
Vandaag met een boot de Bay of Islands verkennen. Het indroog, wel bewolkt. Een prachtige tocht met als 'doel' Hole in the rock, zoals de naam al doe vermoeden, een rots met een gat erin, helaas is het water in de baai tamelijk onrustig, anders hadden we door het gat kunnen varen. Helaas. We varen weer terug en maken een stop op Otehei Bay, waar we een lekker bekske koffie doen en een prachtige korte wandeling naar een viewing point met een 360 graden uitzicht, geweldig. Het weer terug is okay geworden, de zon komt er door. Nu alleen nog dolfijnen .... helaas lukt dat niet met die dolfijnen. En net voordat we terug zijn begint te regenen. Jammer. Deze rest van de middag nog wat rondgehangen en koffie gedaan en lekker op ‘t balkon gezeten. Heerlijk gegeten
Zondag 24 december 2023 reisdag van Paihia naar Roturora
Vandaag op tijd weg met als eerste stop een bezoek aan een door Hundertwasser ontworpen toiletgebouw. Heel apart, een klein stukje cultuur in dit land vol mooie natuur Onderweg nog een geschiedenisles van Keith onze chauffeur. In deze omgeving was er een goede overeenkomst tussen de Britten en de Maori inz grondbezit. Beiden hadden baat bij de overeenkomst. Maar na verloop werden de voordelen voor de Britten groter, de regels werden niet zo nauw genomen. In de vroege 19e eeuw leidde dit tot oorlog tot de jaren 80 van de 19e eeuw. Tot op heden is er onenigheid over de verhouding tussen Maori en de Britten. Over ‘t algemeen kun je wel zeggen dat, als je ‘t vergelijkt met de Aboriginals in Australië het er voor de Maori beter uitziet; hier zijn de (sociale) verschillen niet zo groot. Het landschap is groen en heuvelachtig. Dit gebied is vulkanisch, dat kun je ook zien aan de vorm van veel van de heuvels. Onderweg lunchen bij Mc Donalds (ja echt). Zelfs daar wordt de bestel methode gebruikt die hier gebruikelijk is; Je haalt de menukaart op bij de bar, bestelt aan de bar je eten en drinken, krijgt een nummertje mee en je bestelling wordt afgeroepen en gebracht (of je mag ‘m afhalen). Je ziet het op veel plekken. We komen rond vier uur aan In Roturoa, waar ons ‘t hoogtepunt van deze tocht wacht: een bezoek aan en Maori dorp met voorstelling en maaltijd. Het eten is heerlijk, een hangi, (in/ boven de grond bereid met hete stenen). Echter de avond wordt een beetje aan elkaar gepraat door een man met een ontzettend saaie stem. (Zoals iemand zei: de bijbel is interessanter). En slecht te verstaan. Tot slot een prachtige zang en dans show, de moeite waard. Dat maakte het weer heel goed. Het blijft nog steeds niet m'n meest favoriete bezigheid, zo'n folklore avond. Maar het is de enige manier om iets op te kunnen pikken van deze cultuur. Oh ja, het is kerstavond. ... Het is echt opvallend hoe weinig kerstversiering hier in NZ te zien is. Als het personeel van ‘t hotel geen rendiergewei op zou hebben gehad... Oh ja en natuurlijk een kerstboom in de hal, maar dat is ‘t dan ook.
maandag 25 december 2023 1e Kerstdag in Roturoa
Op tijd uit de veren. We willen een poging doen om een Kerstmis te bezoeken. We hebben twee kerken op ‘t oog, één die heel mooi is om te bezoeken en een waar we niets over weten. Maar eerst lopen we nog naar het parlementsgebouw, waar op dit moment een museum in is gevestigd. Maar helaas….. dat is vandaag gesloten. We komen bij de St Faith Church aan net voordat men naar de Communie gaat. Die pikken we dus nog mee. In groepjes van 6 naar voren op de knieën, waar we een hostie en wijn aangeboden krijgen. Vervolgens zingen we op volle borst Silent Night. Het is een Anglicaanse kerk en de voorgangster is (zo te zien) van Maori afkomst. De dienst is in Engels en Maori. De kerk is bekend om z’n prachtige groene glas in lood raam van Jezus die op een Maori mantel op ‘t water staat". De kleur is inderdaad apart. De dienst is heel vrolijk. De priesteres vertelt aan het eind nog wat grappige anekdotes. Mensen spreken ons aan en verwelkomen ons. Mooi om mee te maken. Om niet heel doelloos rond te lopen, maken we een wandeling naar st. Mary’s Church, via een prachtig park met geisers. De rotte eieren lucht is alom aanwezig. De kerk is katholiek en de dienst is net afgelopen. Veelal bezoekers van Aziatische afkomst. Ook hier weer gemakkelijk contact bij de kerststal met een Filipijnse dame die in de mis gezongen heeft. Toch bijzonder om in ‘t buitenland een vleugje kerst te proeven. Na de wandeling naar de Polynesische spa tegenover het hotel. Zwavelbaden van 33 tot 41 graden. Lekker relaxen. Vanavond kerstdiner, met vooraf een gratis drankje van de busmaatschappij ivm het geleden leed op de eerste busdag toen de aanhanger crashte. Daarna uitgebreid buffet, heerlijk.
Dinsdag 26 december 2023 van Roturoa naar Tongariro NP
Vandaag weer een reisdag., met onderweg enkele stops. Vanochtend net voordat we vertrokken een fikse regenbui. Het is zwaar bewolkt. Maar droog. De eerste bij Wai-o-tapu, een thermisch actief gebied. Prachtig. Alsof je op een andere planeet staat. De zwavellucht is snel vergeten. Door naar Waimangu Volcanic Valley. Adembenemend! Elk stukje van ‘t park heeft weer andere kenmerken, kleuren en soms ook geuren. Geel, paars, roze, wit en daarnaast ook nog een groen meer. Heel bijzonder. Verder naar de Haka Watervallen. Die zijn mooi, niet direct spectaculair, maar de wandeling langs de rivier is prachtig; zoveel kleuren groen heb ik nog nooit gezien. Heel grote bomen, fantastisch zicht op de rivier, die ook telkens een andere kleur heeft, blauw, groen en turquoise. De dip in ‘t thermisch water laat ik aan me voorbijgaan. Voor de lunch en boodschappen naar Taupo waar we aan het Taupo meer een overheerlijke seafood salade eten. ‘t Lijkt wel vakantie. Het meer is het grootste kratermeer van NZ. We vervolgen onze weg langs het meer naar Tongariro NP. Had ik al vermeld dat het weer inmiddels opgeknapt is? Blauwe lucht (met een wolkje) en lekkere temperatuur. Wederom een mooie dag.
Woensdag 27 december 2023 Tongariro NP
Na de korte wandelingen van gisteren ik helemaal blij dat ik besloten heb om de crossing (19,4 km , pittig) niet te doen. M’n knie is erg gevoelig. Vandaag gaan we met de kabelbaan naar ongeveer 2000 m . Ter plekke hebben we een klimmetje gedaan. De omgeving is hier spectaculair. Vulkanische heuvels, sneeuwtoppen, en natuurlijk weer blauwe lucht. Ik heb begrepen dat ‘t hier ook weken geregend heeft. We hebben dus enorme mazzel (alweer). Op weg terug naar ‘t hotel nog twee korte uitstapjes naar een waterval en een mooi uitzichtpunt. Je ziet hier heel goed dat de vulkaanuitbarstingen ook andere heuvels (mounds) heeft gevormd. En naast ‘t zwarte landschap is het ook weer heel groen met geweldige wolken partijen. Er is ons verteld dat ‘t Zuidereiland nog mooier is. Nou, nog drie daagjes wachten. Dan zijn we daar.
Donderdag 28 december 2023. Van Tongariro naar Wellington
Vandaag een reisdag met diverse foto en tussenstops. Onder andere een memorial voor de slachtoffers van de grootste treinramp uit NZ historie, nu ongeveer precies 70 jaar geleden op kerstavond. Door een eruptie van de vulkaan Werd de spoorbrug weggeslagen, niet lang voordat de trein van Wellington naar Auckland langskwam. Ruim 100 slachtoffers, mensen die voor de feestdagen naar vrienden en familie gingen. Tragisch. Onderweg heel veel weides met schapen, heel veel schapen. Weer ‘n heel ander landschap hier, heeeel groen. We lunchen lekker aan zee en vervolgen onze reis naar Wellington, waar we afscheid nemen van chauffeur Keith. De rest van de middag en avond lekker terrasje en gegeten.
Vrijdag 29 december 2023 Wellington
Vandaag een vrije dag in Wellington. Een 'must do' is het Ta Papa Tongarewa, het museum of New Zealand. Een zes verdiepingen tellend museum waar je wel een week rond kunt kijken en dan nog heb je ‘t nog niet gezien. Wij hebben ook maar drie verdiepingen (of 2 1/2) gedaan. Heel interactief, heel afwisselend. Elke ruimte totaal anders. En het is enorm druk. Het is vakantie, bijna weekend en slecht weer. Heel veel interessante info over de immigranten/ vluchtelingen naar NZ, daarnaast kunst enz. Ik heb gecheckt of ik toegelaten zou worden.... Helaas, ik ben ouder dan 45 jaar. Ik moet ook m’n eigen overtocht betalen.... Na een paar uur zwerven houden we ‘t voor gezien en we dwalen nog wat door de stad via een prachtige kerk richting cable car naar de Botanische tuin. Dan begint ‘t te regenen, dus we besluiten om terug te gaan richting hotel. Dan lopen we een paar anderen van de groep tegen ‘t lijf en drinken nog een lekker wijntje. Vanavond nog lekker iets eten. Morgen vliegen we met cessna's naar ‘t Zuidereiland. Hopelijk is ‘t weer dan beter want dan schijnt ‘t een fantastische vlucht te zijn over de Marlborough Sound.
Zaterdag 30 december 2023 van Wellington naar Picton
Vanochtend met Cessna's van wellington naar picton gevlogen. Het opstijgen was tamelijk bumpy... windkracht 7 ... maar de aankomst op het Zuidereiland mooi! We zijn rond de middag in ons hotel en na de lunch lekker de was gedaan en wat gelezen.
Zondag 31 december 2023 Marlborough Sound
Het is ontzettend slecht weer; windkracht 8, regen. En we gaan lekker op de boot vandaag. Echt heel erg kl... De heenweg op de boot (we varen naar het verste punt van de dag) geeft niet veel hoop. We zien geen hand voor ogen. We vermoeden dat we op de boot moeten/ mogen (? ) Blijven. De vaarroute wordt meteen aangepast. Eerst naar het vogeleiland Motuara, en het weer slaat ineens om. Zon, blauwe lucht, prachtig. Onbegrijpelijk!! Via Ship Cove, waar twee personen uitstappen, naar Forneau Lodge, waar ik met 5 anderen 12 km van de Queen Charlotte Track ga lopen. Een mooie wandeling, beetje dalen, beetje stijgen, beetje modder, beetje glad. Helemaal m’n ding. Palmbomen, beekjes, vergezichten, zon..... Rond vijf uur zijn we thuis en daarna om zeven uur met z’n allen eten en naar buiten. Bij de haven speelt een lokale band en daar wachten we op ‘t vuurwerk. Trouwens, hier staan honderden mensen zonder een druppel drank/ alcohol een heleboel plezier te hebben. Zou in Nederland niet mogelijk zijn. In de pubs zijn gasten des te meer onder invloed. By the way, de band speelt zonder pauze vanalles en nog wat, voor elk wat wils. Het vuurwerk is prachtig en we sluiten af op de hotelkamer met ‘n’glaasje wijn. Een prachtige dag!! Mooie dag om het jaar af te sluiten. Happy New Year!!!
1 januari 2024. Van Picton naar Motueka
Vandaag een reisdag met een paar mooie tussenstops. Te mooie omgeving om in slaap te vallen. We lunchen in Nelson, waar een lokale, wat country achtige markt/ kermis is. Leuk, met kraampjes, foodtrucks, en een paar kermisattracties die in Nederland echt niet meer zouden kunnen! Terug naar de jaren 60, met een bijna met de hand aangedreven reuzenrad, een heel primitieve kartbaan, en een heel oude carrousel waar de paardjes aan stangen hangen. . We zijn rond 3 uur bij onze overnachtingsplek, een soort bungalows, heel relaxed. Zwembadje erbij, lekker zelf wat eten klaarmaken en een wijntje nuttigen.
2 januari 2024. Abel Tasman NP
Vandaag weer een dagje met de boot weg en onderweg ergens uitstappen om te wandelen. Concreet betekent dit dat we anderhalf uur hebben gevaren door een prachtige omgeving (Oh ja, het weer is weer geweldig goed). We varen van Kaiteriteri naar het verste punt Totaranui en op de terugweg van boord bij Tonga Quarry om ruim 4km te wandelen naar Medlands Beach. Wederom een prachtige tocht, heel anders dan een paar dagen geleden. Niet zo kort langs het water, maar wel met ontzettend mooie baaien en watervallen. Op de terugweg met de boot nog een seal ?? gespot. Helaas maar eentje. We worden weer opgepikt met de bus en inkopen doen voor de BBQ vanavond. By the way, Abel Tasman was al eerder in Nieuw Zeeland geland maar na een bloederig gevecht (vandaar de naam Murderers Bay) met Maori toch maar weer vertrokken. Bij een volgende poging wel aan land gegaan en er z’n naam aan gegeven.
Woensdag 3 januari 2024 van Motueka naar Kaikoura
Vandaag weer een reisdag met diverse stops. O.a bij een prachtig meer en vervolgens naar een wijngaard van Yealands, een wijntje dat we al verschillende keren genoten hebben. Het is een gigantisch groot bedrijf. Helaas is de proeverij gesloten, maar we kunnen wel van een prachtig vergezicht van bijna 360 graden genieten, aan de Stille oceaan. We rijden door en komen langs een plek waar een kolonie pelsrobben z’n thuis heeft. Veel jongen met ouders, mooi om te zien. Na een kort supermarkt bezoek naar ons hotel waar we weer kleine bungalows hebben. Gezellig eten in een prima restaurant en weer op tijd onder de wol. Prachtige bergen die boven de wolken uit komen (zie filmpje)
Donderdag 4 januari 2024, Kaikoura
Nee, ik ga dus geen walvissen spotten of zwemmen met dolfijnen. Dat heb ik eerder gedaan (Argentinië en Australië), en die belevenis vond ik fantastisch. Houwe zo. Ik ben s’ochtends naar het dorpje gelopen en wat winkeltjes gekeken, lekker bakje koffie, lunch gekocht, en terug. Om half drie gaan we met z’n achten een stuk van de Peninsula walk gedaan. Prachtige wandeling langs de kust. Even een flinke klim, prachtig uitzicht over baaien met rotsen, door weilanden met koeien (groen), naar beneden om gele rotsen In het water te zien. Langs een kolonie pelsrobben, prachtige rotsformaties.... Oh ja en het weer is nog steeds geweldig goed. Degenen die de walvis tour hebben gedaan zijn enigszins teleurgesteld, maar een of twee walvissen. Misschien zijn we wel verwend dat we verwachten dat we alles maar te zien krijgen. Daarna weer gezellig met twee reisgenoten gaan eten (crayfish, moet je hier gegeten hebben). Heel lekker, aan ‘t water, lekker wijntje erbij…. 't Is afzien zo’n vakantie !!!!
Vrijdag 5 januari 2025 van Kaikoura naar Greymouth via de Lewispas.
Vandaag weer een reisdag, maar ook weer met veel tussenstops. Maar voor vertrek zijn we nog eerst getuige van een spookrijder; we staan te wachten voor het hotel en er rijdt een auto enkele honderd meter rechts van de weg. Ik kijk ‘m na en zie een tegemoetkomende auto met groot licht aankomen en dan zwenkt hij naar links. De angst van elke chauffeur volgens mij. Maar ‘t is dus goed gekomen. We rijden op tijd weg en maken onze eerste stop bij de St James walkway, een soort heidegebied met bomen, en die bomen zijn bedekt met baardmos (lichtgroen). Dat geeft op afstand een heel bijzonder effect, die verschillende kleuren groen. Van dichtbij is ‘t een beetje spooky, als ‘t in zwart wit zou zijn, zie ik hier wel hobbits doorheen rennen op de vlucht voor... Hier lopen we een klein halfuur rond. We gaan lunchen in Reefton, een dorpje dat ooit een goudzoekers plek was. De gebouwen zien eruit zoals in een oude western. De volgende stop is bij Cape Foilwind, een prachtig kustpad waar we ongeveer een uur over doen. Opvallend zijn hier de enorme hoeveelheid NZ Flax (vlas). Van de bladeren van die plant maken Maori allerlei gebruiksvoorwerpen. Deze planten zijn helaas uitgebloeid, blijkbaar hebben ze knalrode bloemen. Dan moet het er hier spectaculair uitgezien hebben. Onze laatste stop is bij de Pancake Rocks, de naam zegt genoeg. Door wind, regen, seismische krachten gevormde rotsen. Helaas is het beginnen regenen, das toch een stuk minder mooi. Rond zes uur in het hotel om om 7 uur te gaan eten. Toch weer een mooie afwisselende dag
Zaterdag 6 januari 2024. Van Greymouth naar Wanaka via de Fox Glacier.
Vanochtend weer op tijd weg om op tijd te zijn voor de helikopter vlucht boven Fox Glacier. Het weer ziet er niet te best uit, heel erg bewolkt. De beslissing valt pas op moment van geplande vertrek, en helaas, het gaat niet door. Als alternatief maken we een mooie wandeling rond Lake Matheson. Heel erg mooi, wederom. Helaas kunnen we Mt Cook niet helemaal zien, dus ook de reflectie in het water niet, maar toch een prachtige wandeling. We reizen verder via de zoveelste supermarkt.... Ja, dat is wel een dingetje. Met enige regelmaat kunnen/ moeten we zelf voor ons ontbijt danwel diner zorgen en dat leidt tot een bijna dagelijkse stop bij de New World supermarkt. We hebben inmiddels een spaarkaart aangevraagd om de zegels op te plakken en de eerste airmiles zijn verzilverd. Maar dat terzijde. We gaan via de Haast pass via Haast naar Ship Creek waar we weer een korte wandeling maken. Een beetje zoals vanochtend, maar toch met weer andere uitkijkpunten. We reizen weer verder. Onderweg prachtig zicht op (volgens mij) Mount Aspiring. Langs Lake Wanaka en Lake Hawea en we arriveren rond 18.00 uur in Wanaka, een leuk plekje aan Lake Wanaka. Na het eten een dikke ijs gehaald (smaak Hokey Pokey, blijkbaar alleen in NZ verkrijgbaar?).
Zondag 7 januari 2024 Wanaka
Vandaag staat een 4w drive safari op ‘t programma. Geen idee wat ik moet verwachten maar het overtreft m'n verwachtingen. We rijden vanuit ‘t hotel naar een farm hier dichtbij. Die is enorm. 12000 ha groot. Nee da's geen tikfout. Ze hebben 14000 koeien (Hereford, Angus) en 12000 schapen (nog steeds geen merino) en 6000 herten. Die grazen dus ergens op die hectares. We rijden dus zo'n 4 uur over het land van deze boer. Geweldig. Het land grenst aan het Lake Wanaka en we hebben dus een uniek uitzicht. De boer laat maar één touroperator toe op zijn land, dus dat is best uniek. Het hoeden van het vee gebeurt grotendeels met honden en paarden. Alleen de herten worden te voet bijeengedreven. De boer heeft maar 4 medewerkers vast in dienst. Er zijn geen stallen en het vee vergt dus weinig mankracht. Onderweg een paar stops op prachtige plekken (lookout, bos en strand) en een koffie/cake stop. Die stop is op een plek waar het meer op z'n smalst is, en we uitzicht hebben op beide kanten. Na terugkomst een broodje pakken en wat winkeltjes bekijken en een frisse duik in het meer. Daarna lekker eten bij de Mexicaan om de hoek.
Maandag 8 januari 2024 van Wanaka naar Te Anau via Queenstown
Weer op tijd op om naar onze volgende bestemming te gaan. Op de eerste plaats is dat Queenstown, een mooi plaatsje aan Lake Wakatipu. Dat betekent ook dat het heel toeristisch is; Wanaka in het kwadraat. De weg ernaartoe gaat over de Crown Range, een prachtige route met diverse uitzichtpunten, o.a. op Queenstown. Het is de hoogst gelegen asfaltweg van NZ, en we worden omringd door de Remarkable Mountain Range, die Remarkable is omdat hij van kleur verandert (zon, regen, etc). Voor ons is het weer vooral zon [e-2600]️. In Queenstown hebben we 4 uur om rond te struinen. Eerst een bakje koffie. We gaan met een paar man met de kabelbaan omhoog naar Bob's Peak, 450 meter boven het meer en met een prachtig uitzicht. Dat mag ook wel voor die prijs; je kunt merken dat er hier veel toeristen zijn, daar zijn de prijzen op aangepast. Als we boven staan en mooie kiekjes hebben gemaakt komen er twee bussen Chinezen aan. We zijn net op tijd geweest. Daarna gaan we ieder ons weegs. Ik shop nog wat, loop door de botanische tuin langs ‘t water, eet dumplings bij een straat tentje en hang nog wat rond. Aan het water word ik ook omringd door Chinezen. Het vervolg van de route is wederom mooi, ranges, schapen, koeien, herten, openbare toiletten.... Oh ja, dat is ook iets dat hier fantastisch geregeld is. Overal zijn openbare toiletten die super schoon zijn.
Dinsdag 9 januari 2024 Milford Sound
Gevoelstemperatuur is 20 graden [e-1f609] Vandaag een lange, volle dag voor de boeg. We gaan op weg naar Milford Sound voor een cruise door de Milford Sound. Das best nog een eind rijden dus op tijd weg. We hebben verschillende tussenstops, zoals Eglington Valley, een korte wandeling langs Mirror Lake, en Cardrona, de Bradrona Bra Fence. Zoals er aan sommige bruggen over de hele wereld slotjes bevestigd worden, zo is hier iemand begonnen met bh's aan een hek te bevestigen. Niet alle buurtbewoners waren er blij mee, maar inmiddels is het een soort monument voor Pink Ribbon geworden. Inmiddels valt er ook een beetje regen, maar nog te weinig om ons echt zorgen te maken. Het is wel zwaar bewolkt, dus afwachten maar. Monkey Creek bezoeken we even voor de Kea, een soort papagaai die hier in grote getale zitten. We moeten door de Homer tunnel, 1200 meter lang en die daalt 130 meter. Het stoplicht staat op groen, dus we kunnen doorrijden. We zijn ruim op tijd voor onze. Cruise dus nog tijd voor een bakkie. Milford Sound is onderdeel van Fiordland NP, en van de grootste beschermde gebieden ter wereld. Indrukwekkend, wat een gigantisch gebied. Watervallen, groen, heel veel groen, etc. Het is fris op de boot. Maar niet koud genoeg om binnen te zitten. We varen door tot aan de Tasman Sea en dan weer terug. Terug richting Te Anau, en onderweg nog een fikse wandeling bij The Divide naar een Lake Howden. Terug in Te Anau eerst even naar de film (van een halfuur) die beelden laat zien vanuit een helikopter die boven het NP vliegt. Fantastisch!! Toch een keer terug komen.... Daarna weer lekker eten.
Woensdag 10 januari 2024 van Te Anau naar Dunedin
Vandaag niet veel te vertellen, behalve een koffie, toilet, en New World kan ik melden dat we een leuke lunch plek bij een meer hebben. Mooie omgeving, veel schapen en koeien. We zijn daarom op tijd in Dunedin. Mooi moment om even iets te zeggen over Dunedin. Op de eerste plaats de uitspraak. Een ezelsbruggetje (voor mij): zoals je vroeger de serie ' onedin line' uitsprak. Dus : duh-nie-dun . Met de klemtoon op nie. Dus niet Duunnedin of zoiets. Het is overigens de Schotse naam voor Edinburgh. De stad heeft een mengelmoes aan gebouwen in ver schillende stijlen, prachtige kathedralen, een mooi centraal Plein, een prachtig stationsgebouw, universiteitsgebouw, heel veel restaurantjes, maar toch is het een beetje een stille stad. Het is een uur universiteitsstad en het is vakantie, dus een beetje rustig. We maken met de bus even een rondje door het centrum en langs het één na steilste straatje van de wereld, Baldwin Street, 35% stijging. We zijn onder aan blijven staan. Na een korte pauze te voet naar ‘t centrum, waar we bij de japanner eten. Daarna nog een pilske in de hotelbar en weer op tijd onder de wol.
donderdag 11 januari 2024 Dunedin
We gaan lekker met de bus de stad in. Omdat nog alles gesloten is maar eerst een bekske koffie. Daarna naar St. Pauls Cathedral, naar de Art Gallery, heel erg de moeite waard. Bijzonder gevarieerd NZ-kunst. Naar Knox Church en vervolgens lunch bij Maggi's. Wat winkeltjes gekeken, souvenirtje gekocht. Na de lunch met degenen die geen tour hebben geboekt met onze eigen chauffeur een tour over de Peninsula Otago. Heel erg mooie natuur, prachtig en weer anders dan we gezien hebben. Heel veel meeuwen, een vuurtoren en een interessant info centrum. Rond zes uur zijn we weer terug en eten we iets bij ‘t hotel met een lekker wijntje erbij Dat wordt afkicken als ik weer thuis ben!!!
Vrijdag 12 januari 2024 van Dunedin naar Christchurch
Vandaag de laatste dag van onze tour. Op weg naar ons laatste hotel. We maken een paar stops, onder andere bij de Mouraki Boulders, vreemde heel ronde rotsen die op ‘t strand liggen. Volgens de Maori zijn ‘t de manden die van de boot zijn gevallen (bij ‘t ontstaan van NZ) maar ik heb ‘n’sterk vermoeden dat ‘t iets met water en erosie te maken heeft. Ze zijn klein er dan ik verwacht had, maar dat maakt ze niet minder bijzonder. Ook een tussenstop in Oamaru, waar nog heel oude victoriaanse gebouwen staan. Bij een mooi uitzichtspunt afscheid genomen van de chauffeur. Verder naar Christchurch waar we door ‘t centrum rijden om nog wat van de stad te zien. O.a. de kartonnen kerk die na de aardbeving (tijdelijk) is gebouwd. Heel bijzonder. Hij zou tien jaar moeten kunnen blijven staan. Mooie stad, veel nieuwbouw. Ik ben hier nog twee dagen. Dus handig om een beetje wegwijs te worden. Vanavond nog een laatste gezamenlijke maaltijd en morgen afscheid nemen van de groep.
Zaterdag 13 januari 2024 Christchurch
Gisteravond laatste etentje met z’n allen (met iets te serieuze speech van Henk) en afscheid genomen van Manu en vanochtend van de rest van de groep. Wel raar om hier te blijven. Daarna boodschappen gedaan en gewinkeld. Heerlijk weer om door het Hagley park te lopen. Een half uur er dwars doorheen. Er is een golfbaan waar ‘t druk is, een vijver, een cricketveld waar ik nog even heb staan kijken.... Snap er nog steeds niets van. een paar cadeautjes gekocht voor Christine en Danny en laat in de middag nog lekker liggen lezen in het park. ‘t Lijkt wel vakantie!!!
Zondag 14 januari 2024 Christchurch
Vanochtend eerst m’n taxi en wake up call geregeld met de stagiaire van de receptie. Heb er niet zo veel vertrouwen in. Hij ook niet. Krijg een halfuurtje later een telefoontje of ik het nog even wil komen bevestigen. Komt goed! Het waait vanochtend enorm. Zo hard, zo blijkt later dat de kabelbaan naar de heuvel tot de middag. Iet is gegaan. Vervolgens eerst naar de botanische tuin. Weer eerst door Hagley Park, waar nu ook tennis en cricket en crocket wordt gespeeld. De botanische tuin bevat vooral heel veel heel grote bomen. Mooi. De NZ-garden geeft inderdaad een bekend gevoel, dat heb ik al vier weken mogen ervaren. En de kassen die er zijn geven me een beetje een Intratuin gevoel. Terug in de stad eerst lunchen (dumplings) en avondeten gekocht (noodle soep en yoghurt (die had ik nog). Vervolgens neem ik het toeristische trammetje dat me bij de Art Gallery brengt. Mooie exposities, vooral moderne kunst. Op de terugweg door de botanische tuin waar ik nog effe lekker luier. Het is eigenlijk te warm om nog veel te ondernemen. Vanavond op tijd naar bed, morgen komt om 2.45 uur de taxi.....
Maandag 15 januari 2024 Christchurch – Adelaide
Vanochtend vroeg vertrokken. (Goodbye New Zealand!!!) en zonder vertragingen aangekomen bij Christine en Danny. Ze zijn niet thuis, dus ze hebben me de sleutelcodes gegeven. By the way, de eerste keer een uber geboekt. Werkt perfect!!
Dinsdag 16 januari 2024 Fulham Gardens, Adelaide. Henley Beach
Heerlijk geslapen. Christine en Danny moeten werken, dus na het ontbijt te voet naar Henley Beach, langs de Torrent River, prachtig hier. Veel gum trees (eucalyptus, die heerlijk ruiken) en heel veel vogels. Ze doen ook hier hun best om natuur terug te brengen naar de oorsprong. Op ‘t strand waar ‘t nog rustig is, op zoek naar koffie. Valt niet mee. Na nog een extra kilometer toch gevonden. Heerlijk geluierd en afgekoeld in zee. Aan de andere kant van het riviertje weer terug gewandeld. Oh ja, 32 graden, dus lekker zweten. Vanavond gezellig gegeten met Christine in de plaatselijke sportsbar.
Woensdag 17 januari 2024. Adelaide
Vandaag een dagje in de stad doorgebracht. Met de bus naar de botanische tuin, waar ik een paar uurtjes ben gebleven. Vervolgens naar de central market, waar ik een lunch nuttig. Daarna naar de winkelstraat, waar ik probeer nog wat herkenningspunten te vinden, maar dat valt niet mee! ‘s Avonds gezellig gegeten met Christine en Danny, de hond Ace uitgelaten en de wijn geproefd die ik uit Nz meegebracht heb.
Donderdag 8 January 2024 banrock station
Vandaag een dagje met Christine weg. Ze heeft zich speciaal voor mij een dagje zien gemeld... Bad woman! We rijden nog eerst naar een uitzichtpunt Holder Bend. Daarna naar Banrock Station. Banrock Station bevindt zich in de zgn 'Wetlands ', de naam zegt ‘t al. 't Is ruim twee uur rijden, en wat blijkt: een stuk wandeling is afgesloten, daar waar vorig jaar de boardwalks zijn weggespoeld. Daardoor zien we geen water, alleen van ver af. Beetje tegenvaller. Toch een mooie wandeling gemaakt en overheerlijk geluncht. Heel toevallig komen een neef en nicht van Christine ook hier lunchen. Haar nicht woont in Duitsland en is hier met haar man. Lekker weer eens Duits gepraat. Op de terugweg nog een stop in Waikiri waar twee grote graansilo's staat die prachtig beschilderd zijn. ‘s Avonds weer eerst de hond Ace uitlaten en op tijd naar bed. Morgen laatste dag!
Vrijdag 19 januari 2024 Victor Harbor
De laatste dag van m’n trip! En een mooie. We rijden naar Victor Harbor, een prachtig kustplaatsje. Dat is verbonden met Granite Island waar je via een jetty naartoe kunt lopen en vervolgens in een klein uur rond kunt lopen. Prachtige wandeling, wilde zee, mooie rotspartijen. Daarna naar Port Elliot waar we fish en chips hebben gegeten. De autorit is een stuk mooier dan die van gisteren. Prachtige heuvels en groen (terwijl ‘t hier gewoonlijk geel is, droog). Ook hier is het klimaat anders dan voorheen. We zijn rond 1500 thuis en rond 1600 komen Monika en Jens (de Duitse familieleden die we gisteren troffen). Ook kom zoon Sam nog even buurten. Die was 6 jaar toen ik ‘m voor ‘t laatst zag (hij herkende me niet meer..... heeft alleen foto’s gezien). M en J komen een paar dagen logeren. Het lijkt wel een hotel hier ! We hebben nog gezellig geborreld (het was gin-o'clock), Duits gepraat en rond 1900 heeft Christine me naar ‘t vliegveld gebracht. Het was fantastisch om weer hier te zijn na zoveel jaar! Ik heb me echt thuis en welkom gevoeld. Zit nu te wachten op m'n vlucht. Tot thuis !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley